Ramiro I de Asturias

Ramiro I de Asturias (842 – 1 febr. 850)

---

---

Ramiro I de Asturias was koning tussen de jaren 842 en 850. Hij was de zoon van koning Bermudo I ‘el Diácono’ en Koningin Ozenda Nunilona. Doordat Alfonso II ‘el Casto’ kinderloos stierf werd hij, nadat hij de ‘usurpator‘ Nepociano verslagen had, tot koning verkozen. Hij was een tijdgenoot van Abderramán II, emir Omeya de Córdoba in de 9e eeuw. Tijdens zijn bewind bouwde hij talrijke monumenten, in zijn eigen Raminense stijl, zoals het paleis van Santa Maria del Naranco, maar ook sloeg hij vele aanvallen af van zowel Vikingen als Moren.

Biografie

---

Toegang tot de troon

Volgens de Crónica de Alfonso III werd Ramiro I gekozen door Alfonso II, omdat deze geen kinderen had. Waarschijnlijk had Alfonso II, Ramiro al in 835 aangewezen als troonopvolger. Ramiro I was op het moment dat Alfonso II stierf niet in Asturias. Hij was naar Bardulia (een deel van het land dat later het koninkrijk Castilla zou vormen) gegaan om daar zijn bruid op te halen. Deze afwezigheid van Ramiro I werd door de ‘zwager’ van de koning, Nepociano, ‘misbruik’. Hij liet zich, ondersteund door Asturische en Baskische edelen (die tot voor kort altijd trouw waren aan Alfonso II) tot koning zalven. Ramiro I zocht steun in Galicia, alwaar hij zich een leger rond hem verzamelde en daarmee richting Oviedo vertrok. Nepociano wachtte Ramiro I op in Cornellana, bij de rivier de Narcea. Maar toen Ramiro I met zijn leger arriveerde weigerde de troepen van Nepociano voor hem te vechten en er zat voor hem niets anders op dan te vluchten. Hij werd achtervolgd en gevangen genomen door de graven van Scipion en Sonna. Zijn ogen werden uitgestoken en hij werd opgesloten in een klooster.

Aanvallen van de Noormannen

Kort nadat Ramiro I aangesteld was als koning kreeg hij te horen dat langs de gehele Atlantische kust van Frankrijk aanvallen werden gepleegd door Noormannen, en dat deze binnenkort aan de kust van Cantabria werden verwacht. De tactiek van de Noormannen was simpel. Ze vaarde de grote rivieren op tot men een grote stad vond en plunderde deze dan. Dit was een probleem voor het toch wel redelijk grote koninkrijk van Asturias. De legers van Ramiro I waren te traag om al de steden langs de kust en langs de grotere rivieren te verdedigen. En de Asturiërs hadden geen ervaring om te vechten op zee. Maar Ramiro had geluk hij kreeg slechts te maken met twee kleinere aanvallen op Gijón en La Coruña in 844 waar de Noormannen door troepen van Ramiro I, onder gezag van de heren Ergica en Olmundo de Erice werden teruggeslagen en de steden werden behoed voor plundering. Een maand later vielen de Noormannen Cádiz en Sevilla binnen en plunderde deze steden. Men begreep wel dat Córdoba de volgende stad zou zijn die aangevallen zou worden. Abd-al-Rahman II werd gedwongen een grote inspanning te leveren om de indringers te stoppen en ze te verjagen uit Cádiz en Sevilla.

Poging tot herbevolking van Leon

Herbevolking van steden in de grensstreken was in deze tijd geen gemakkelijke opgaaf. Door de vele aanvallen trokken de bewoners weg en er moest veel voor gedaan worden om deze steden weer te doen opbloeien. Ook voor het koninkrijk zelf waren dit gebeurtenissen met grote invloed. Abd-al-Rahman II had het niet alleen moeilijk met de Noormannen maar ook met interne problemen, veroorzaakt door opstanden geleid door Musa Ibn Musa, van de familie Banu-Qasi, en was hij niet in staat om ook nog eens aanvallen op Asturias te plegen. Dus genoot men van een aantal jaren van vrede in het koninkrijk. Die werden gebruikt om de stad León te herbevolken. Echter,,, het is niet van lange duur, want zodra Abd-al-Rahman II de opstanden heeft onderdrukt en de Noormannen van zijn grondgebied verdreven heeft, stuurt hij in 846 een leger onder bevel van zijn zoon, Mohammed I van Córdoba. De inwoners van Leon worden weer gedwongen om te evacueren, omdat Mohammed I wedermaal de stad geheel vernietigd en verbrandt.

Interne conflicten

In tegenstelling tot de relatieve rust vanuit het buitenland waarvan het koninkrijk tijdens het bewind van Ramiro I geniet, ligt het accent meer op de binnenlandse problemen. Een aantal edelen zijn het niet eens met de manier waarop Ramiro I aan het bewind is gekomen en proberen dat ten voordeel van zichzelf uit te dragen. De Crónica Albeldense verteld over twee van deze opstanden het volgende. Een van de opstanden werd geleid door ene Piniolo, een plaatselijke held. Hij, Ramiro I, onderdrukte de opstand, geleid door deze Piniolo, die uiteindelijk samen met zijn zeven kinderen gevangen genomen en ter dood veroordeeld werd. Een tweede opstand wordt door Ramiro I onderdrukt door de leider, Aldrioto, te veroordelen tot het uitsteken van zijn ogen en hem gevangen te zetten. Ook tegen dieven, er is een grote toename van dit gespuis tijdens zijn bewind, en magiërs, die volgelingen zoeken onder de bevolking, die nog vaak geloofde in diep gewortelde heidense culten, worden hard aangepakt.

Het is daarom dat de Crónica Albeldense Ramiro I definieert als, UIRGA IUSSTITAE DE ASTURIAS, dat zoveel betekend als “De roede van gerechtigheid in Asturias”.

Huwelijk en nakomelingen

---

Zijn eerste huwelijk gaat hij in 820 aan met Urraca, wiens voorouders onbekend zijn. Haar naam doet echter vermoeden dat zij van Baskisch-Navarrese afkomst was. In een document uit het jaar 834, waarvan de authenticiteit door verscheidenen historici in twijfel wordt getrokken, maar tegelijk door andere wordt verdedigt, wordt Koning Ramiro I de Asturias genoemd, samen met koningin Urraca, en in hetzelfde document wordt Ordoño hun zoon, en Garcia zijn broer vermeld. Vrucht uit het eerste huwelijk, geboren:

Picture 60 breed, witte rand 4

Ordoño I de Asturias (821-866) erfde de troon van zijn vader, door het systeem van directe opvolging binnen de koninklijke familie, maar dat wil niet altijd zeggen dat dat van vader op zoon gaat, een feit dat eigenlijk pas een eeuw later als normaal gezien wordt.

Uit een ander document blijkt dat Ramiro I een ander huwelijk aangaat met Paterna, volgens diverse auteurs was zij afkomstig uit Castilla. De kronieken uit die tijd vertellen over de periode dat Alfonso II stervende was en Ramiro officieel nog niet was uitgeroepen tot koning, maar in Castilla verbleef ter voorbereiding van zijn  tweede huwelijk. Uit diverse documenten van kroniekschrijvers blijkt dat er uit dit huwelijk twee kinderen voortkomen:

• • • Garcia
    • Aldonza, die blind geboren wordt.

Sommige auteurs suggereren dat graaf Rodrigo van Castilla een zoon uit het tweede huwelijk zou zijn. De afkomst van deze laatstgenoemde wordt niet bevestigd en is hoogst onwaarschijnlijk. Het zou eerder iets te maken hebben met de herbevolking van Amaya in het jaar 860. De middeleeuwse schrijver Justo Perez de Urbel geeft aan, dat het hier gaat om een vernoeming van de Graaf van Castilla en een mogelijke familieverband van hem en koningin Paterna, maar dat dit niet meteen gezien moet worden als zijnde haar zoon.

Ook zou hij de vader kunnen zijn van Gatón, Graaf van Astorga en El Bierzo, zoals opgetekend in de Al-Bayan al-Mughrib, geschreven door Ibn Idhari die hem beschrijft als broer van koning Ordoño I van Asturias. Andere auteurs, echter, veronderstellen dat hij een broer van Nuña is, en dus zwager van Ordoño.

Dood en begrafenis

---

Ramiro I overleed op 1 februari van het jaar 850 in zijn paleis Santa Maria gelegen op de berg Naranco, in de buurt van de stad Oviedo. Hij werd begraven in het Panteon de Reyes de la iglesia de Nuestra Señora del Rey Casto (het pantheon van de koningen in de kerk van Onze Lieve Vrouwe van Koning ‘Casto’) te Oviedo samen met zijn twee vrouwen, koningin Urraca en koningin Paterna,  zijn stoffelijk overschot lag in een stenen graf, dat nu helaas verdwenen is. Het lag vlak naast het graf van Alfonso II ‘el Casto’ en op zijn graf was de volgende tekst te lezen:

Picture 60 breed, witte rand 4	OBIIT DIVAE MEMORIAE RANIMIRUS REX DIE KAL. FEBRUARII. ERA DCCCLXXXVIII. OBTESTOR VOS OMNES QUI HAEC LECTURI ESTIS. UT PRO REQUIE ILLIUS ORARE NON DESINETIS
	Hier ligt begraven de memorable koning Ramiro I. Februeri, het jaar 888.(Obtestor) Mensen die dit hebben gelezen. Blijf even staan om te bidden voor zijn rust.

De legende van de slag om Clavijo

---

Tijdens het bewind van Ramiro I vindt in 844 de legendarische slag om Clavijo plaats, hoewel deze in grote lijnen lijkt op de mythe van de slag om Albelda. De legende verteld over de slag om Clavijo en de strijd van de Asturische troepen tegen de moslims. En dat er in de loop van de strijd de Apostel Santiago (Jacobus de Meerdere) verscheen, rijdend op een wit paard en met een vlag van dezelfde kleur in zijn hand. En met zijn hulp verslaan de christelijke troepen die van de moslims. Uit dank voor de tussenkomst van de apostel, stelt koning Ramiro I de Gelofte van Santiago in, die later, in 1982, door het Hof van Cadiz weer wordt afgeschaft. Maar in geen van de kronieken, zowel de christelijke als die van de moslims wordt er gesproken over deze strijd. De eerste keer dat deze vermeld wordt  is in de kronieken opgesteld door de Aartsbisschop van Toledo, Rodrigo Jimenez de Rada.

Als dank voor de tussenkomst van de apostel zou Ramiro een valse subsidie hebben ingesteld, Voto de Santiago genaamd, die eigenlijk uit de 12e eeuw dateert, een belasting ten gunste van de kerk die pas in 1812 door de Cortes van Cadiz werd ingetrokken.

Architectuur Ramirense

---

Tijdens het bewind van Ramiro I de Asturias ontwikkeld zich de Pre-romaanse kunst, en de monumenten uit deze tijd worden benoemd zijnde Ramirense stijl. Op de zuidelijke hellingen van de berg Naranco, in de buurt van Oviedo, geeft koning Ramiro I opdracht tot het bouwen van het paleis van Santa Maria del Naranco, en een kerk, genaamd San Miguel de Lillo of Liño, welke in de 13e eeuw deels is ingestort, ongeveer één derde van het oorspronkelijke gebouw is tot op heden bewaart gebleven.

In de tijd van Ramiro I werden de tongewelven gemaakt van het lichte tufsteen, het was een geheel nieuw materiaal dat goed paste in manier van bouwen op dat moment. In Europa en in Spanje werd de architectuur gedomineerde door die van de moslims en zij gebruikte voor dit soort constructies hout.
In deze tijd werd ook de kerk van Santa Christina nabij het centrum van Lena, 30 km van Oviedo gebouwd. Al deze gebouwen behoren nu tot het gemeengoed van de Unesco World Heritage.

Boeken

---

De historische roman, “Los Clamores de la Tierra”, van de Asturische schrijver Fulgencio Argüelles, speelt zich af in de tijd van Ramiro I de Asturias. Het verhaal begint met de veroordeling van Nepociano, die na zijn opstand tegen Ramiro I werd veroordeeld tot het verblinden van zijn ogen. De kern van de plot van de roman is de strijd van Ramiro I tegen de heidense culten die nog steeds gebruikt worden in zijn koninkrijk.

Voorgangers en opvolgers van …..
Voorganger Alfonso II ‘el Casto’	Koning van Asturias 842 – 850	Opvolger Ordoño I de Asturias

---

Naar boven

Verwant aan dit onderwerp:

• • • • • • • • • • Ordoño I de Asturias
                  • Koningen van Asturias
                  • Koninkrijk Asturias