Huis van Trastámara

Vaandel van de koningen van Castilla gedragen door engelen in het atrium van de kerk van het klooster van Sabta Maria de El Paular in Rascafría, eind 15e eeuw.

1366 – 1555
Huis van Trastámara
Het Casa de Trastámara, zoals men het in Spanje noemt was een van origine Castiliaanse dynastie die regeerde over de Kroon van Castilla van 1369 – 1555, de Kroon van Aragón van 1412 – 1555, het Koninkrijk Navarra van 1425 – 1479 en het Koninkrijk Napels van 1458 – 1501 en van 1504 – 1555. Het Huis, was een kleine tak van het regerende Huis van Bourgondië, dat zijn naam ontleende aan het graafschap van Trastámara (in het Latijns: Tamaris, “voorbij de rivier de Tambre”) in het noordwesten van Galicia, een titel die het al had voordat Enrique II (1369 – 1379) de troon betrad, nadat Pedro I, zijn stiefbroer, in de burgeroorlog was vermoord (1369). Onder de verschillende heerschappijen van de Trastámara’s verzwakte de monarchale autoriteit die Pedro I had en de economische ontwikkeling die door de bourgeoisie werd gedreven. Tegelijkertijd, onder zijn bewind manifesteerde er zich een beleid dat later zou leiden tot de zogenaamde autoritaire monarchieën. Deze slaagde erin om Castilla te betrekken in de Honderdjarige Oorlog, waardoor de Europese diplomatie zich kon bemoeien met de aangelegenheden van het koninkrijk. De laatste koning van dit huis die regeerde over Spanje was koningin Juana I “la Loca”, die door haar huwelijk met Felipe I “el Hermoso” (Filips de Schone) en door hun zoon Carlos I (Karel V), plaatsmaakte voor een regering door koningen van het Huis van Oostenrijk (Habsburgers).
	Het wapen van de Kroon van Castilla.
	Gegevens
	Oorsprong	Huis van Bourgondië
	Regeerde in	Kroon van Castilla Kroon van Aragón Koninkrijk Navarra Koninkrijk Napels
	Huis van moederskant	Huis van Bordeaux
	Titels	Koning van Castilla en León Koning van Aragón, Valencia, Mallorca, Sicilië en Napels Graaf van Barcelona
	Stichter	Enrique II
	De laatste koningin	Juana I “la Loca”

Het Huis van Trastámara regeerde in Aragon toen het Compromis van Caspe werd afgeroepen, dat een einde maakte aan de problemen rond de opvolging, die ontstaan waren na de dood van Martín “el Humano” in 1410. In tegenstelling tot het verlies van autoriteit, geleden door de Castiliaanse Trastámara’s, leverde de Aragonese tak strijd om de macht van de koning, in gebieden waar zich constitutionele of jurisdische problemen voordeden, in beide koninkrijken om de bereidheid tot actie te beperken. Fernando I gaf te kennen deze fueros (plaatselijke verworvenheden) te verwerpen, en op de lange duur, onder Juan II van Aragón en Fernando “el Católico” waren de Trastámara’s in staat om de gevaren van de eigenaardige feodale organisatie van de Kroon van Aragón te overwinnen, hoewel als gevolg van de oorlog tussen Juan II en de “Diputación del General“, Aragón, en vooral Cataluña, achter bleven in het economisch herstel dat plaatsvond sinds de perikelen van de Zwarte Dood en de crisis van de 14e eeuw.

Verwant aan dit onderwerp:

Christelijke koningen

Spaanse Verhalen. spaanseverhalen.com
Laatst bijgewerkt 2021-07-08

Bronvermelding en referenties:
De veelal buitenlandse teksten van wikipedia zijn beschikbaar onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen. Ik heb deze teksten vertaald, gemengd, en vaak aangevuld met eigen kennis en ervaring, opgedaan in de periode dat ik in Spanje woon en aan deze artikelen werk.
Er kunnen ook andere bronvermeldingen zijn opgenomen, dat kunnen zaken zijn die ik, tijdens het onderzoek naar de artikelen, gelezen heb en in deze teksten verwerkt heb.

{{Anderstalige Wikipedia|taal=es|titel=Casa de Trastámara|paginacode=99540812| datum=20171205}}

De foto’s/afbeeldingen zijn gelicenseerd onder Wikimedia Creative Commons: CC BY 1.0 , CC BY 2.0 , CC BY 2.5 , CC BY-SA 2.0 , CC BY-SA 2.5, CC BY-SA 3.0 , CC BY-SA 4.0 , GNU-licentie voor vrije documentatie of Publiek Domein
Coralma*, is eigen werk dat u terug kunt vinden als een CC BY-SA 4.0 file in Wikipedia Commons, waarmee ik aangegeven heb dat u vrij bent het werk te kopiëren, te verspreiden, te verzenden en om het werk aan te passen.