Het koninkrijk Valencia

1238 – 1707
Het koninkrijk Valencia was een koninkrijk dat gesticht werd binnen de Kroon van Aragón door Jaime I ‘el Conquistador’, koning van Aragón en graaf van Barcelona. Het koninkrijk bestond vanaf de herovering van de Taifa van Valencia in 1238 tot 1707, het jaar waarin de ‘Decretos de Nueva Planta‘ werden afgekondigd waardoor de instellingen en fueros van de koninkrijken Aragón en Valencia vervangen werden door die van Castilla. Vanaf die datum tot de territoriale indeling van Spanje door Javier de Burgos in 1833, handhaafde het koninkrijk Valencia de naam als een gebied binnen de verschillende besturen van Spanje en de Bourbons. Na de eerste herovering werd het uitgebreid naar het zuiden tot de lijn van Biar – Busot. Volgens Jaime I, begon met de herbevolking van het koninkrijk met kolonisten uit andere gebieden van de Kroon van Aragón, voornamelijk Catalanen. Deze herbevolking was noodzakelijk daar de bevolking van het nieuwe koninkrijk overwegend Moslim was en zeer vatbaar voor revoltes en bovendien een zware bedreiging vormde in het geval van een invasie van een moslimleger uit Noord-Afrika. In 1261 werden de Fueros de Valencia (Els Furs) uitgeroepen. Het veroverde gebied werd hervormd tot een op zichzelf staand koninkrijk, geïntegreerd binnen de Kroon van Aragón, maar met een eigen juridische entiteit en administratie, op hetzelfde niveau als de andere gebieden van de kroon. Deze oprichting van het koninkrijk lokte een woedende reactie uit van de Aragonese adel, die de uitbreiding van hun heerlijkheden tot de landerijen van Valencia dan ook onmogelijk achtte. De verovering van Valencia kunnen we in het licht van de Reconquista vergelijken met de veroveringen van het koninkrijk Castilla op de Moren: een gevecht geleid door de koning om nieuwe gebieden te verwerven vrij van het oude feodale systeem van de adel (dat feodale systeem bleef wel bestaan maar moest, in het voordeel van de koning, hervormt worden). Deze nieuwe gebieden zouden enkel aan de koning verantwoording afleggen en aldus zijn macht tegenover de adel vergroten en consolideren. Wat u het meest interesseert: Geschiedenis Vroegmoderne tijd Territoriale afdeling: Instellingen van het Koninkrijk Valencia Monarchieën van het Koninkrijk Valencia De grenzen en de identiteit van de huidige comunidad autónoma Valencia zijn hoofdzakelijk gebaseerd op die van het voormalige koninkrijk Valencia.
	Locatie van het koninkrijk Valencia
	het wapen	de vlag
	Gegevens
	Hoofdstad	Valencia
	Taal (alg.) Andere talen	Valenciano Aragonés, Casstellano (spaans), Árabe andalusí
	Geloof	Katholiek
	Regering	Monarchie
	Koning	1239-1276 Jaime I 1700-1746 Felipe IV (V de Castilla)
	Verovering stad Valencia Decretos de Nueva Planta	28 september 1238 29 juni 1707
	Oppervlakte	24.000 km²
	Bevolking in 1239	50.000 2,1 inw/km²

Triomfantelijke intocht van koning Jaime I in de stad Valencia, Spaanse verhalen — Detail van de historische schilderkunst, Triomfantelijke intocht van koning Jaime I in de stad Valencia, door Fernando Richart Montesinos (Museum de Bellas Artes de de Castellón, 1884.

Geschiedenis

Nadat het de bakermat van de Iberische cultuur was geweest en verschillende oude culturen had ontvangen (Feniciërs, Grieken, Carthagers, Romeinen, Byzantijnen, Visigoten, Moslims, etc.), begon koning Jaime I ‘el Conquistador’ in 1233 met de herovering van het grondgebied, dat vijf eeuwen lang bezet was geweest door Saracenen, gemarkeerd door de Taifa koninkrijken van Balansiya, Alpuente, Denia en Murcia.

De verovering van Valencia

Nadat Jaime I de Balearen had veroverd, richtte hij zijn militaire inspanningen meer op de islamitische gebieden in het zuiden van het schiereiland. In het jaar 1233 was de campaña van Alcañiz geplant, deze bestond uit drie fasen:

vleermuis als helmkam, Spaanse verhalen — De vleermuis als helmkam, bekend als de Ratpenat, vaak gebruikt in gebieden van de oude Kroon van Aragón.

Fase 1:

Deze was gericht op de landen van ‘la Plana’ in het noorden, met de verovering van Burriana in 1233 en andere enclaves zoals Peñiscola. Een van de wapenfeiten uit die tijd beschrijft de legendarische anekdote over hoe de helmkam van de koning verbonden werd met een vleermuis.

Fase 2:

Bevatte het centrale gebied met de verovering van Valencia (1238, het beleg was begonnen op 21 april) en het vlakke land tot de Júcar. Om dit te bereiken verleende de cortes generale van Monzón vanaf 1236 de nodige hulp, en paus Gregorius IX gaf de onderneming de status kruistocht mee waardoor edelen vanuit Europa deel konden nemen aan deze strijd. El Puig werd ingenomen in augustus 1237, door het falen van een eskader gestuurd door de koning van Tunesië ter ondersteuning van Valencia. De capitulaties werden op 28 september ondertekend en de koning trok op 9 oktober de stad binnen.

Muurschildering van het kasteel van Alcañiz, Spaanse verhalen — Muurschildering van het kasteel van Alcañiz uit de XIV eeuw, waarop afgebeeld de binnenkomst van Jaime I de Aragón in Valencia in 1238.

Fase 3:

Bestrijkt de periode tussen 1243 en 1245 en bereikte de grenzen die voor de verovering tussen Aragón en Castilla waren vastgelegd in het Verdrag van Almizra, in het jaar 1244, getekend door Jaime I en Alfonso X ‘el Sabio’, op dat moment nog prins van Castilla, om daarmee de gebieden van herovering van de Kronen van Castilla en Aragón vast te leggen. De gebieden ten zuiden van de lijn Biar – Busot – Villajoyosa werden gereserveerd voor Castilla, waardoor het koninkrijk Murcia (met alle gebieden van Alicante ten zuiden van Biar – Busot) op Castiliaans grondgebied lag. Later, profiterend van de dood van Sancho IV de Castilla en de minderjarigheid van zijn opvolger, Fernando IV, werden de gebieden van het Koninkrijk Murcia ten noorden van de oevers van de Segura bij het Koninkrijk Valencia ingelijfd met de invasie van deze Castiliaanse gebieden door Jaime II, na het Arbitraal vonnis van Torrellas (1304) en het Verdrag van Elche (1305).

Fasen van verovering en/of inlijving van de grondgebieden van de huidige Valenciaanse Gemeenschap.

In 1283 gaf koning Pedro III van Aragon toestemming voor de installatie van het Consulado del Mar in Valencia, de eerste in Spanje.

In 1305 zou dit koninkrijk verdeeld blijven onder Castilla, waarbij, voor Castilla, het westelijke gebied overbleef, dat het Koninkrijk Murcia zou vormen, en voor Aragón de oostelijke zone dat deel uit zou gaan maken van het Koninkrijk Valencia krachtens het Arvitraal vonnis van Torrellas (Sentencia Arbital de Torrellas) en het Verdrag van Elche.

In het begin werd het koninkrijk hoofdzakelijk bewoond door een mudejar, moslim en mozarabische bevolking. Na de verovering ontving het koninkrijk Valencia vooral veel christenen uit Aragón en Navarra, maar ook uit andere Europese landen kwamen veel mensen naar dit ‘nieuwe’ gebied. Het proces van herbevolking in Valencia was een lang proces dat pas na de 17e eeuw, na de verdrijving van de morisken, zal eindigen. De bevolking van het Koninkrijk Valencia was vanaf het begin vrij divers, hoewel het grootste deel van de kolonisten afkomstig was uit Cataluña en Aragón, die in ongelijke percentages over elke regio waren verdeeld. In mindere mate waren er ook kolonisten van andere origine, waarvan de meesten van Castiliaanse afkomst waren.

Deze bevolkingsgroepen resulteerden samen met de Joden in een multiconfessionele en multiculturele samenleving, waarbij christenen de volledige rechten hadden in vergelijking met de rest van de culturen. Zij creëren de basis van een economisch systeem door gebruik te maken van de bestaande Arabische infrastructuur (dammen, terrassen, irrigatiesystemen, moskeeën, uitkijktorens, etc.), evenals de afgezette landbouwproducten (citrusvruchten, rozijnen, amandelen, rijst, tijgernoten, groente, palmen, etc.).

Dit was mogelijk gemaakt door Jaime I die Valencia, onderdeel van zijn koninkrijk, de fueros van Valencia gaf waardoor dit gebied zijn eigen koninkrijk (onder toezicht van Aragón) kon stichten, met zijn eigen politieke identiteit, zijn eigen instellingen, zijn valuta, administratie en heffingen. Deze privileges zouden van kracht blijven tot 1707, met de centralisatie van de Bourbons.

Tussen 1356 en 1365, stonden de koningen Pedro I de Castilla en Pedro IV de Aragón tegenover elkaar in een bloedige strijd die hoofdzakelijk op het grondgebied van Valencia werd uitgevochten, maar die eigenlijk om het koninkrijk Murcia ging. Steden als Alicante werden verscheidene jaren belegerd. Als beloning voor hun moed, door tweemaal de aanval van de Castilianen te weerstaan, ontving de stad Valencia de twee LL-en op hun schild (dubbel Loyaal), door deze daden werd ook hun vlag uitgebreid met de koninklijke kroon waardoor het nu een koninklijke vlag is. Tijdens deze oorlog werd bovendien de bevolkingen van Villena en Sax, die in 1304 met de Sentencia de Torrellas aangekomen waren in Valencia (hoewel ze in de Castiliaanse Señorío de Villena bleven), teruggestuurd naar Castilla en konden pas in de 19e eeuw weer terugkeren naar Valencia.

Wapen van het Koninkrijk en de stad Valencia van de 14e tot de 16e eeuw.

Vroegmoderne tijd

Deel van het Koninkrijk Valencia in de 16e eeuw.

Evenzo financierde het koninkrijk Valencia op economische wijze de expansie van de kroon van Aragón gedurende de 15e en 16e eeuw, waarbij het ook zelf haar hoogtepunt bereikte tijdens de Valenciaanse Gouden Eeuw, dankzij de daaruit voortvloeiende maritieme handel met de nieuwe, buiten het schiereiland gelegen territoria, zoals Sardinië, Sicilië, Napels etc. en de oprichting van de Taula de Canvis, de eerste effectenbeurs in de geschiedenis. Deze periode valt bovendien samen met een opmerkelijke literaire uitbarsting in het Valenciaans, omdat het een van de eerste samenlevingen was die het renaissancetijdperk betreedt, met belangrijke schijvers, humanisten en filosofen. Dat was de reden waarom de eerste drukpers op het Iberische schiereiland in Valencia gebruikt werd.

Begrafenis Carlos I de España, Spaanse verhalen — Op het vaandel en het paard zien we de afbeeldingen van het koninkrijk Valencia, tijdens de begrafenis van Carlos I de España. In La Magnifique, et sumptueuse pompe funèbre faite aus obsèques, et funerailles du très grand, et très victorieus empereur Charles Cinquième, celebrées en la Ville de Bruxelles le XXIX. jour du mois de décembre M.D.LVIII par Philippes Roy Catholique d’Espaigne son fils, Jérôme Cock (tekening), Jean en Lud de Dovar (graveurs) Antwerpen, Cristóbal Plantino, 1559, LÁM. 15.

Met de daadwerkelijke dynastieke unie van de Kroon van Castilla en de Kroon van Aragón, en Keizer Carlos I, blijft het Koninkrijk Valencia zijn politieke onafhankelijkheid behouden. Het koninkrijk krijgt wel steeds meer last van druk opgelegd door de toenemende centrale macht van de Castiliaanse Kroon, dat leidt tot grote sociale conflicten zoals de Revueltas de las Germanías van de gilden en boeren tegen de verschillende onderkoningen en plaatsvervangers. Een ander belangrijk kwestie was de drastische demografische reductie, tot zeker één derde van de bevolking, als gevolg van de verschillende uitzettingen van joden en moriscos van het koninkrijk, waardoor de economie in een ernstige crisis terechtkomt. Vooral het gebrek aan goedkope arbeidskrachten zoals de tagarijnen, een Moorse bevolkingsgroep in Valencia, en de vlucht van kapitaal en activa bijeengebracht door de Sefardische Joden was een groot probleem voor de economie van Valencia.

Toen Carlos II (Habsburg) in 1700 stierf werd Felipe de Anjou (Bourbon) tot koning van Castilla en Aragón uitgeroepen, wat de oorzaak was van de Spaanse Successieoorlog. De Kroon van Aragón koos de zijde van aartshertog van Oostenrijk, Carlos VII de andere troonopvolger. Het verzet van het Koninkrijk Valencia concentreerde zich vooral in Játiva, Denia, Altea en Alicante, steden die herhaaldelijk in brand gestoken (vandaar dat de bewoners van deze streek ‘socarrats‘ (verschroeiden) worden genoemd, typisch voor de stad Játiva) en de bevolking afgeslacht werden. Nadat de oorlog beëindigd was, kondigt Felipe V de Decretos de Nueva Planta af, waarmee alle instellingen van de Kroon van Aragón, en dus ook haar andere bezittingen, werden afgeschaft en geïntegreerd werd in het Kroon van Castilla. De fueros (voorrechten) van dit laatste koninkrijk werden uitgebreid voor het gehele grondgebied; Om zodoende gelijkgesteld te worden aan het Castiliaanse politieke systeem en de politieke wetgeving, moest de koning talrijke rellen en sociale opstanden, onder leiding van voormalige strijders van de Kroon van Aragón (en dus Cataluña en het koninkrijk Valencia), de Migueletes, onderdrukken.

Territoriale afdeling: Instellingen van het Koninkrijk Valencia

Het koninkrijk Valencia werd sinds de 14e eeuw verdeeld in twee provinciestaten, dat van Valencia en dat van Orihuela. Het gouvernement van Valencia was verdeeld in drie territoria: het gouvernement van Játiva of dellà Xúquer, voor het gebied tussen Jijona en Júcar, het gouvernementvan Castellón of dellà Uixó, voor het gebied ten noorden van Uixó, en de gouverneur van Valencia die de jurisdictie had over het gebied tussen Júcar en Uixó en bovendien de supervisie over zijn plaatsvervangers in Játiva en Castellón.

In 1520 verloor de regering van Valencia veel van zijn politieke macht toen Diego Hurtado de Mendoza y Lemos benoemd werd als onderkoning van Valencia, dat tegelijkertijd de oorzaak was van de Guerra de las Germanías.

De verschillende aanvallen vanuit zee toonde de zwakte aan van de kustverdediging, waarop men in 1594 stappen ondernam en het ‘Batallón de la Milicia Efectiva del Reino de Valencia’ oprichtte, een verdedigingsleger van het koninkrijk, met tienduizend manschappen die bestemd waren om te reageren op elke aanvallen; maar na de verdrijving van de Moriscos in 1609 die steun en informatie doorgaven aan de aanvallers, daalde de hoeveelheid en heftigheid van de aanvallen, waardoor het bataljon in de loop der jaren zijn kracht verloor.

Monarchieën van het koninkrijk van Valencia

Het Koninkrijk Aragón, vormde samen met het Koninkrijk Valencia, het Koninkrijk van Mallorca en het graafschap Barcelona, de Kroon van Aragon, een unie die voortduurde tot de wettelijke éénwording met de Kroon van Castilla in 1707. In 1833, kwam Javier de Burgos met de provinciale indeling van Spanje, toen werd Valencia verdeeld in drie provincies, Valencia, Castellón en Alicante. Maar tot die tijd bleef het Valencia altijd pronken met de naam Koninkrijk Valencia.

Verwant aan dit onderwerp:

Naar boven
Spaanse Verhalen. spaanseverhalen.com
Laatst bijgewerkt 2021-06-22

Bronvermelding en referenties:
De veelal buitenlandse teksten van wikipedia zijn beschikbaar onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen. Ik heb deze teksten vertaald, gemengd, en vaak aangevuld met eigen kennis en ervaring, opgedaan in de periode dat ik in Spanje woon en aan deze artikelen werk.
Er kunnen ook andere bronvermeldingen zijn opgenomen, dat kunnen zaken zijn die ik, tijdens het onderzoek naar de artikelen, gelezen heb en in deze teksten verwerkt heb.

{{Anderstalige Wikipedia|taal=es|titel=Reino de Valencia|paginacode=116146578| datum=20190621}}
{{Anderstalige Wikipedia|taal=es|titel=Conquista de Valencia por Jaime I|paginacode=116139957| datum=20190621}}
{{Nederlandse Wikipedia|taal=nl|titel=Konikrijk Valencia|paginacode=58235883| datum=20210622}}

De foto’s/afbeeldingen zijn gelicenseerd onder Wikimedia Creative Commons: CC BY 1.0 , CC BY 2.0 , CC BY 2.5 , CC BY-SA 2.0 , CC BY-SA 2.5, CC BY-SA 3.0 , CC BY-SA 4.0 , GNU-licentie voor vrije documentatie of Publiek Domein
Coralma*, is eigen werk dat u terug kunt vinden als een CC BY-SA 4.0 file in Wikipedia Commons, waarmee ik aangegeven heb dat u vrij bent het werk te kopiëren, te verspreiden, te verzenden en om het werk aan te passen.