Bermudo III de León ‘el Mozo’ |
||
1017 – 4 september 1037 | ||
Bermudo III de León ( of Vermudo III de León), werd geboren t5ussen 26 januari en 7 augustus 1017 en stierf 4 september 1037. Hij was de zoon en opvolger van Alfonso V en zijn eerste echtgenote Elvira Menéndez, dochter van de graaf Menendo González. Hij was ook de laatste koning van León van de dynastie Astur-leonesa. Na zijn dood, bij de slag van Tamarón, werd zijn troon opgevolgd door zijn schoonbroer, de laatste graaf van Castilia, Fernando I, echtgenoot van zijn jongere zus Sancha. Hij verloor al snel zijn moeder: koningin Elvira stierf op 2 december 1022. Alfonso hertrouwde het jaar daarop met Urraca Garcés, zuster van de vorst van Pamplona, Sancho III el Mayor.
BiografieHij erfde de troon van zijn vader die, tijdens de belegering van Viseu op 7 augustus 1028 overleed, toen hij nog maar elf jaar oud was. We komen hem voor het eerst tegen op een document van 15 november 1028 toen hij een donatie deed aan de kerk van Santiago en aan bisschop Vistruario, zijn peetvader. Tijdens zijn bewind, is het koninkrijk van Pamplona onder Sancho III ‘el Grande’ op zijn hoogtepunt. Bermudo III trouwde de dochter van Sancho III, Jimena Sanchez. |
||
Persoonlijke Gegevens | ||
Seculiere naam | Bermudo Alfónsez | |
Regeerde | 1028 – 1037 | |
Geboren | 1017 | |
Overleden | 4 september 1037 Tamarón, León | |
Begraven | Panteón de Reyes de San Isidoro de León o Monasterio de Santa María la Real de Nájera | |
Voorganger | Alfonso V de León | |
Opvolger | Fernando I de León | |
Familie | ||
Dynastie | Astur-leonesa | |
Vader | Alfonso V de León | |
Moeder | Elvira Menéndez | |
Echtgenote | Jimena Sánchez | |
Nakomeling | Alfonso |

Urraca Garcés, zijn stiefmoeder nam tijdens zijn minderjarigheid het koninkrijk waar. In die periode nam zij enkele bezittingen van edelen, die Alfonso V hen gegeven had, af omdat deze weigerde trouw te zweren aan de nieuwe koning. Dat was het geval met graaf Oveco Rudesíndiz, wiens opstand spoedig werd neergeslagen en zijn bezittingen werden overgedragen aan het bisdom Lugo. Er waren andere opstanden in Órbigo, Galicia en Astorga. De adel van het oostelijke deel van het koninkrijk ging over het algemeen over op Sancho, die in staat was om deze regio te domineren. De minderheid van de koning ontketende de ambities van de adel, gretig om te profiteren van de koninklijke zwakte om hun bevoegdheden en bezittingen uit te breiden. Onder druk van Navarra probeerde Bermudo de interne opstanden neer te slaan en zowel de adel als de geestelijkheid van het koninkrijk aan te trekken.
De regente Urraca richtte zich, met het Leonese koninkrijk, politiek gezien op ondersteuning van een groep edelen waaronder haar broer, Sancho Garcés III ‘el Grande’, koning van Pamplona. Een beleid dat geen goedkeuring kreeg van de Castiliaanse graven die toenadering zochten tot het koninkrijk León om de groeiende invloed van de koning van Pamplona in te dammen en gaven de voorkeur aan de graaf van Castilla, Garcia Sánchez en Sancha, die getrouwd was met de zus van Bermudo III.

Een van de gebeurtenissen die het bewind van Bermudo III markeerde, verteld in de Romanzdel Infant Garcia, en dat plaatsvond in de hoofdstad van het koninkrijk, de stad León in 1028, toen de Castiliaanse graaf García Sánchez naar die stad ging om zijn verloving te vieren met Sancha, de zuster van Bermudo III. Eenmaal daar, werd hij (García Sanchez) vermoordt door leden van de familie Vela uit wraak voor een belediging, aangedaan door zijn vader, graaf Sancho García. Omdat de Castiliaanse graaf zonder nakomelingen was gestorven, breidde de koning van Pamplona, Sancho Garcés III, zijn macht uit tot het Castiliaanse grondgebied door zijn rechten daarop te doen gelden, verkregen door zijn huwelijk met Muniadona, zuster van de overledene, en vervolgens voor de landerijen tussen de rivieren Cea en Valderaduey. In het graafschap Cea waren er sinds 1028 geen erfgenamen meer in het Huis van graven en Jimena Fernández, Sancho’s moeder, was de zus van de laatste graaf en dochter van Fernando Bermúdez, de vorige. De soeverein uit Pamplona profiteerde van de moord op de Castiliaanse graaf door de grafelijkekroon over te dragen aan zijn eigen zoon Fernando – die deze erfde van zijn moeder Muniadona – en hem uithuwelijkt aan de zus van Bermudo, met dezelfde bruidsschat voor de overledene die voor de overledene was voorzien.
Huwbare leeftijd: herstel van het koninkrijk en oorlog met Castilla en Pamplona.
Vanaf 1032 breidde Sancho zijn invloed uit tot de stad León zelf. Het lijkt erop dat Bermudo, nog minderjarig, zich vreedzaam terugtrok in Galicia, terwijl Sancho de leiding kreeg over het oostelijke deel van het koninkrijk León, tot aan Astorga, waarschijnlijk om vanaf 1033 te helpen de orde in dit deel van het koninkrijk te handhaven. Medio 1032, vijftien jaar oud, onttrok Bermudo zich aan de voogdij van zijn stiefmoeder. Om een voortijdige botsing met hem te vermijden, stelde Sancho voor zijn zoon Fernando, die reeds graaf van Castilla was, uit te huwelijken aan Bermudo’s zuster, prinses Sancha. Bermudo, die nog niet bereid was de wapens op te nemen tegen Sancho, aanvaardde dit voorstel. Het huwelijk zou in oktober of november 1032 in Castilila hebben plaatsgevonden, waarschijnlijk in Burgos, en werd bijgewoond door beide koningen. Het huwelijk, dat een einde had moeten maken aan de spanningen tussen Navarra en León, deed dat niet.
In 1035 stierf de Sancho. In datzelfde jaar keerde Bermudo, zeventien jaar oud, terug naar León om de teugels van de regering in handen te nemen, zonder dat er conflicten met de Pamploniërs werden geregistreerd en zonder represailles tegen de magnaten en bisschoppen die met Sancho hadden samengewerkt gedurende de twee jaar dat hij de stad en de regio had overheerst. Waarschijnlijk als onderdeel van de afspraak om zich terug te trekken van Sancho aan het begin van het jaar, trouwde Bermudo met zijn dochter, Jimena Sánchez. Volgens de documentatie vond het huwelijk plaats vóór 17 februari 1035, want toen bleken zij al verloofd te zijn.

Tussen 1035 en 1037 werd de vrede gehandhaafd tussen koning Bermudo en de graaf van Castilla. In de zomer van 1037 brak er echter oorlog uit tussen de twee, hoewel de breuk aan het begin van het jaar moet hebben plaatsgevonden. De reden voor het conflict is onbekend; Martínez Díez suggereert dat het te wijten kan zijn aan de weigering van graaf Fernando om het gezag van Bermudo te erkennen en aan het verlies van het graafschap Álava en een groot deel van het Castiliaans grondgebied, dat in handen was gekomen van García Sánchez III de Pamplona. Bermudo rukte met zijn legers op tegen Fernando, die zich terugtrok in afwachting van de komst van de hulp van zijn broer García. De Leonese koning stak het graafschap Monzón over en vervolgde zijn mars naar Burgos, al in de landen van Fernando. Hij confronteerde zijn zwager, de graaf van Castilla en de latere koning van León, in de slag bij Tamarón, toen hij het probeerde om het Tierra de Campos te bezetten. Volgens de Crónica Silense en Tudense staken koning Bermudo en zijn leger de grens van Castilla over, “… dat wil zeggen de Pisuerga-lijn, en in het stroomgebied van die rivier, in de Tamarón-vallei, een stroom ten oosten van Castrojeriz (… ) de Leonese botsten met het Castiliaanse Navarrese leger …”. Toen García’s hulp arriveerde, kwamen de tegenstanders op 4 september in botsing in de Tamarón-vallei. Bermudo “… zette zijn paard aan, beroemd om zijn snelheid, waarvan de kroniekschrijvers zijn naam ‘Pelayuel’ hebben nagelaten …” en hij lanceerde zichzelf, voor zijn leger, tegenover de vijand. Toen hij daar alleen stond, zonder de verdediging van zijn getrouwen, die hem niet op tijd konden bereiken, werd hij van zijn paard geslagen en met zestien speren gedood. De onmiddellijke dood van de koning, die plaatsvond aan het begin van het gevecht, gaf de overwinning aan Fernando en García. Daarmee kwam de troon in handen van de zus van Bermudo, Sancha, die haar rechten gaf aan haar echtgenoot, die op 22 juni 1038 de troon besteeg als Fernando I de León.
Door de dood van Bermudo III werd de dynastieke lijn van de monarchie doorbroken, de heilige onaantastbare Leonese gerespecteerde traditie van de mannelijke veredelde bloedlijn van meer dan een eeuw, gedragen door bijna mythische figuren als Ordoño II en Ramiro II was niet meer. ……………………………………………………………………………………………………………Fernández del Pozo (1999) |
Huwelijk en Nakomelingen
Hij trouwde vóór 17 februari 1035 Jimena Sánchez, dochter van Sancho Garces III de Pamplona. Uit de vrucht van dit huwelijk werd een zoon geboren, Alfonso, die een paar dagen na zijn geboorte overleed.
Zijn Graf

Hij stierf in de slag bij Tamarón in 1037. De kronieken beschrijven dat Bermudo III ongeveer veertig keer werd doorgestoken, gestoken en doorboord met zwaarden en dolken, “genaaid met speren” (“cosido a lanzadas”), zoals beschreven door de vertellers uit de 11e eeuw. Het schijnt dat bij het ingaan van de strijd het rijdier van de koning (Pelayuelo) sneller reed dan het Leonese leger, en dat dat Bermudo III alleen tegenover zijn vijand plaatsten (het Castiliaanse legers van Fernando I) en zijn soldaten geen tijd hadden om hem te redden.
Er is nogal wat onenigheid over de laatste verblijfplaats van het stoffelijk overschot van koning Bermudo III de León, want er zijn twee plaatsen waarvan men zegt dat de overblijfselen daar begraven liggen. Eén is het Panteón de Reyes de San Isidoro de León en de ander is het klooster van Santa Maria la Real de Nájera. In het Panteón de Reyes de San Isidoro de León bewaard men een grafsteen met het volgende opschrift in het Latijn:
Maar in het klooster van Santa Maria la Real de Nájera staat een tombe met in het deksel verwerkt een liggende figuur, een tombe waarin traditioneel het lichaam van een koning lag, in dit geval zou dat het lichaam van koning Bermudo III zijn. Volgens het verhaal, wilde Fernando I de opnieuw onderworpen bevolking van León (na de slag om Tamarón) niet nog meer verdriet doen en besloot het lichaam van hun overleden koning eerst te begraven in het klooster van Santa Hilaria en daarna in het klooster van Santa Maria la Real de Nájera, een zeer belangrijk pantheon der koningen in Navarra. Op het graf, waarvan men verondersteld dat daarin de overblijfselen van Bermudo III liggen, bevindt zich op het deksel een beeld van een liggende koning, gekleed in harnas, bedekt met een mantel, en een kroon op het hoofd. De liggende figuur is afgebeeld met baard, en met de handen gevouwen op de borst, en aan de voet van het graf staat een inscriptie: EL REY DON VERMUDO DE LEÓN. (De koning Don Bermudo van León).
In 1997 heeft de Sociedad Española de Paleontología (Spaanse Sociëteit voor Paleontologie) met een forensisch onderzoek getracht orde te scheppen in de overblijfselen die tijdens de Napoleontische invasie van 1808 in het klooster van Nájera waren geplunderd. Een van de reconstructies, een jongeman van tussen de 1,70 en 1,74 meter, had oorlogsverwondingen die overeenkwamen met die van Bermudo in de slag bij Tamarón. Er zal echter een DNA-test nodig zijn om de identificatie te bevestigen.
Voorgangers en opvolgers van Bermudo III ‘el Mozo’ | ||
Voorganger Alfonso V |
Koning van León 1028 – 1037 |
Opvolger Fernando I |
Verwant aan dit onderwerp:
Naar boven
Spaanse Verhalen. spaanseverhalen.com
Laatst bijgewerkt 2021-04-23
Bronvermelding en referenties:
De veelal buitenlandse teksten van wikipedia zijn beschikbaar onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen. Ik heb deze teksten vertaald, gemengd, en vaak aangevuld met eigen kennis, en ervaring, opgedaan in de periode dat ik in Spanje woon, en aan deze artikelen werk.
Er kunnen ook andere bronvermeldingen zijn opgenomen, dat kunnen zaken zijn die ik, tijdens het onderzoek naar de artikelen, gelezen heb en in deze teksten verwerkt heb.
{{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=es|titel=Bermudo III de León|oldid=110235082|datum=20160307}}
{{Nederlandse Wikipedia|taal=nl|titel=Bermudo III van León|paginacode=56861310| datum=20210117}}
Foto’s gelicenseerd onder Wikimedia Creative Commons: CC BY 2.0 , CC BY 2.5 , CC BY-SA 2.0 , CC BY-SA 2.5, CC BY-SA 3.0 , CC BY-SA 4.0, CC 0, CC 0 1.0, GNU-licentie voor vrije documentatie of Publiek Domein
Coralma*, is eigen werk dat u terug kunt vinden als een CC BY-SA 4.0 file in Wikipedia Commons.
- Bermudo III de León ‘el Mozo’. Auteur – – http://www.xenealoxiasdoortegal.net/
- Het Iberisch Schiereiland in het jaar 1037,,,,,. Auteur – Crates
- De handtekening van Bermudo III. Auteur – Vermudo III of León
- Het wapen van Bermudo III. Auteur – –
- Bermudo III de León ‘el Mozo’. Auteur – Onbekend
- Het graf van Bermudo III in het klooster van Santa María la Real….. Auteur – Lancastermerrin88
- Hier ligt de krachtige koning Bermudo junior…. Auteur – Alonso de Cartagena