Ourense de hoofdstad van de provincie Ourense

 Het is de hoofdstad van de provincie Orense en de comarca met dezelfde naam. Het is na Vigo en La Coruña de derde municipio van Galicia, en de meest bevolkte in het binnenland van Galicia, met 105.643 inwoners volgens de gegevens van 2020, duizend mensen minder dan 20 jaar geleden.

Wat u interesseert:

• • Geografie
  • Geschiedenis
  • Klimaat
  • Erfgoed
  • Cultuur

De stad wordt doorkruist door de rivieren Miño, Barbaña en Lonia. Het staat bekend als “Ciudad de las Burgas” vanwege de beroemde warmwaterbronnen, waarin het water bij temperaturen tussen 60 en 68 °C uitkomt. Ook heel bekend zijn de warmwaterbronnen en kuuroorden van Chavasqueira, O Tinteiro, Muíño da Veiga en Outariz.

De meest opvallende monumenten zijn de 12e eeuwse kathedraal, met zijn Portico del Paraíso (Paradijselijk portiek) en Santo Cristo, de hoofdbrug (puente mayor), het klooster van San Francisco, de kerken van Santísima Trinidad en Santo Domingo, en het hele oude gebied, dat wordt gerestaureerd.

Geografie

---

Het ligt in de comarca (streek) van Orense, op 95 kilometer van Pontevedra, 104 kilometer van Santiago de Compostela, 114 kilometer van Lugo, 160 kilometer van La Coruña en 499 kilometer van Madrid.

Het reliëf van de gemeente wordt bepaald door de vallei die wordt gevormd door de rivier Miño en haar zijrivieren Barbaña en Loña, samen met de omliggende bergen. De rivier do Porto mondt ook uit in de Miño binnen de gemeente, die het Lodeiros-gebergte, dat meer dan 350 meter hoog is, scheidt van de Monte Salgueiro en O Castro de Beiro, die meer dan 450 meter hoog zijn. De hoogte van de gemeente varieert van 471 meter in het oosten (Montealegre) tot 90 meter aan de oevers van de rivier de Miño, aan de westkant van de gemeente. De stad ligt gemiddeld 139 meter boven de zeespiegel.

Noord-westen: Amoeiro	Noord: Amoeiro en Coles	Noord-oosten: Coles
West: Pungín en Toén		Oost: Pereiro de Aguiar
Zuid-westen: Toén	Zuid: Barbadanes en San Ciprián de Viñas	Zuid-oosten: Pereiro de Aguira en San Ciprián de Viñas

Geschiedenis

---

Prehistorie en oudheid

Sinds het neolithicum (6000-3500 v. Chr.) is het gebied van Ourense een kruispunt voor nomadische stammen. Veel van deze stammen vestigden zich in de vallei van de Miño, zoals blijkt uit de pre-Romeinse nederzettingen Beiro, Madrosende, Oira, Santomé en Valdegola, evenals de primitieve nederzetting van As Burgas, de thermale waterbronnen die de oorsprong van de stad vormden.

We zeiden het al, de oorsprong van de stad is Romeins, hoewel er twijfels zijn over de etymologie van de plaatsnaam Orense. De eerste theorie wijst erop dat het mogelijk door de Romeinen werd gedoopt als “De Stad van Goud” (Auriense) vanwege de enorme overvloed van dit metaal, waardoor het een belangrijke stad in de Romeinse provincie Hispania werd, totdat de reserves van het gewaardeerde goudmetaal, dat in de loop van de rivier de Miño zelf te vinden was, opraakten. Een andere theorie stelt dat de naam van de stad afkomstig is van het Latijnse aquae urente (“brandend water”), of van de Germaanse warmsee (“heet meer”), vanwege de bekende thermale bronnen, bekend als Burgas (een naam die is afgeleid van het Volkslatijnse burca, wat “gootsteen” betekent).

Ondanks deze discussie is de waarheid dat tijdens de Romeinse tijd een brug werd gebouwd over de Miño, beschermd door een klein garnizoen, dat deel uitmaakte van een aftakking van de Via XVIII die Bracara Augusta (Braga) en Asturica Augusta met elkaar verbond. Het bevond zich op de plek waar we nu het Plaza Mayor van Orense vinden.

De middeleeuwen

Na de Romeinse overheersing bleef Orense een belangrijke stad vanwege haar brug over de rivier de Miño. Ondanks de vele verbouwingen die de brug is ondergaan zijn de pijlers nog steeds Romeins. De stad is, sinds de middeleeuwen, door zijn strategische ligging een belangrijk commercieel centrum.

In de tijd van het Sueben koninkrijk was het de stad waar, tijdens de regeringsperiode  van Karriarico en Teodomiro zich het koninklijke hof bevond. Zij gaven de opdracht tot de bouw van de eerste kerk ter ere van de San Martín de Tours, patroonheilige van de stad, die dankbaar was voor de genezing van een van zijn zonen. Toen het Sueben koninkrijk eenmaal was verenigd met het Visigotische koninkrijk, ontstond er een documentair vacuüm. In het Visigotische Hispania was het de bisschopszetel van de katholieke kerk, juridisch afhankelijk van het aartsbisdom Braga, die de oude Romeinse provincie Gallaecia in het bisdom Hispania omvatte. Aangenomen wordt dat het slachtoffer is geworden van de invallen van Arabieren en Normandiërs in de 10e en 11e eeuw, waarna een langzaam herstel begon.

In 1084 restaureerde bisschop Ederonio de toenmalige kathedraal, de huidige kerk van Santa Maria Madre op de ruïnes van de oude, kort daarna wijde hij de kathedraal van San Martin de Tours.

Voor de bisschop Don Diego Velasco en zijn opvolgers was het, in 1222, van groot belang dat Dona Teresa van Portugal de jurisdictie van de stad kreeg, die zij tot 1628 zouden houden. Want op dat moment zien we de eerste vermelding van het concilie verschijnen en wordt de middeleeuwse geschiedenis van Ourense gekenmerkt door de verschillende bisschoppen, waaronder Pedro Seguín en bisschop Don Lorenzo, die belangrijke werken hebben uitgevoerd voor de versterking van de Romeinse brug die dreigde in te storten.

En aan het einde van de 12e eeuw gaven de bisschoppen van Orense opdracht tot de bouw van de vesting van Castelo Ramiro, dat zich bevond op een heuvel van waaruit de stad werd beheerst en van waaruit ze de in- en uitgang van mensen en goederen in Orense konden controleren. Deze vesting werd later in1486 in opdracht van de los Reyes Católico (Katholieke Koningen) gesloopt.

Belangrijke gebeurtenissen in de Middeleeuwen waren de bezetting van de hertog van Lancaster, die zichzelf in Orense uitriep tot koning van Castilla om de rechten van zijn vrouw; de tweede opstand van Irmandiña (1468) en in 1501 de ontmoeting tussen Felipe el Hermosa (Filips de Schone) en Doña Juana met kardinaal Cisneros.

Moderne en hedendaagse tijd

Tijdens de 17e en 18e eeuw was het alsof de stad in een slaaptoestand verkeerde die alleen verbroken werd door de kerk die verschillende werkzaamheden uitvoerde, sommige in opdracht van de bisschoppen en andere door religieuze ordes, zoals de jezuïeten, die zich in het midden van de 17e eeuw in de stad vestigden.

Aan het begin van de 19e eeuw was Orense een kleine stad die voornamelijk werd bevolkt door edelen, ambachtslieden en religieuzen, met de nadruk op de figuur van kardinaal Quevedo die deel uitmaakt van de Cortes de Cádiz. De benoeming tot provinciehoofdstad stimuleerde de opkomst van een nieuwe ambtenarenklasse. De komst van de spoorlijn uit Vigo gaf de stad een definitieve impuls die de nieuwe klasse zou consolideren: de bourgeoisie die vooral gevormd werd door Castiliaanse immigranten zoals die van De las Cuevas, Pérez, Romero, Villanueva die tot ver in de 20ste eeuw het politieke en economische toneel van de stad zouden domineren.

De ontwikkeling van de stad die gekenmerkt werd door de komst van de spoorlijn en de aanleg van de weg naar Villacastín-Vigo resulteerde in een stad met een bij uitstek commercieel en administratief karakter.

Tijdens de Tweede Republiek werd de stad niet gevrijwaard van hevige nationale meningsverschillen, hoewel conservatieve tendensen de eerste socialistische burgemeester, Manuel Suárez Castro, er niet van weerhield de post te bezetten tot de militaire staatsgreep van 18 juli.

Na de Burgeroorlog zorgde de sterke emigratie in de provincie voor een belangrijke bevolkingsgroei en een groei van de bouwsector. Belangrijke mijlpalen van deze periode zijn de unie met de gemeente Puente Canedo op de noordelijke oever van de Miño, de voltooiing van de spoorlijn Madrid-Zamora-Orense-Vigo en de opkomst van nieuwe wijken.

Tegenwoordig is Orense een belangrijk communicatieknooppunt waar de snelweg Rías Bajas en de snelweg Santiago, vier nationale snelwegen en vier spoorlijnen samenkomen.

Orense heeft een groot belang als bestuurlijk en economisch centrum van de provincie en een sterke commerciële sector, het is qua bevolking de derde stad van Galicia.

Het lokale bestuur promoot het toeristische aspect van de stad, met speciale nadruk op het thermale aspect. Hiervoor zijn verbeteringen aangebracht aan de oevers van de rivier de Miño en in de thermale gebieden. Dat alles is nog eens extra verbeterd door de uitvoering van de geplande infrastructuur, met de recente komst van de AG-53 (snelweg van Santiago) en de hogesnelheidslijn La Coruña – Santiago de Compostela -Orense, evenals de verwachting van vervulling van de A-76 (Ponferrada), de A-56 (Lugo) en de hogesnelheidslijnen (AVE) Madrid – Ourense, die nu klaar is en vanaf 21 december 2021 (na 9 jaar vertraging) gaat rijden.

Klimaat

---

Volgens de klimaatclassificatie van Köppen is het klimaat in Orense een mediterraan klimaat van het Csa-type.

Stedelijk erfgoed

Er is een populair gezegde om de meest emblematische monumenten van de stad te beschrijven:

In het Galicisch	Castilliaans	Nederlands
Tres cousas hai en Ourense, que non as hai en España, o Santo Cristo, a Ponte, e as Burgas fervendo auga.	Tres cosas hay en Orense, que no las hay en España, el Santo Cristo, el Puente, y las Burgas hirviendo agua.	Er zijn drie zaken in Ourense, die je niet hebt in Spanje, de Santo Cristo, de Brug, en het kokende water van ‘Burgas’.

Religieuze gebouwen

Andere gebouwen of constructies

– Castelo Ramiro. Het belangrijkste kasteel van de stad Orense, helaas is het in 1486 in opdracht van de Katholieke Koningen gesloopt.
– Liceo de Orense – Palacio de los Oca-Valladares (Paleis van de Oca-Valladares)
– Museo Arqueolóxico (Archeologisch museum)van Orense

Bruggen en andere passages

Puente Medieval  (A Ponte Vella of puente Viejo) (Middeleeuwse Brug) Van de eerste Romeinse brug uit de tijd van Augustus zijn slechts enkele stenen overgebleven op de basissen. In de 12e eeuw werd het met een spitsboog in zijn huidige vorm herbouwd, maar de nieuwe ruïnes moesten wachten tot de 17e eeuw, toen Melchior de Velasco Agüero de definitieve oplossing toepaste. De toren die op het stadswapen staat, werd in de 19e eeuw afgebroken.

Puente del Milenio (Ponte do Milenio) (Millenniumbrug) – In 2001 geopend, ontworpen door de architect Álvaro Varela en de ingenieur Juan M. Calvo met de combinatie van beton en staal. De oorspronkelijke bocht wordt versterkt door de voetgangersbrug die 22 meter hoog is, waardoor er buitengewone uitzichtpunten over de Miño ontstaan. Dit alles maakt het een symbool van vooruitgang in de stad. De helling van de vleugels is 67%.

Puente Nuevo (Ponte Nova) – Onder het ontwerp van de ingenieur Martín Díez de la Banda werden de werken in 1918 voltooid. De naam kwam in vergelijking met de naam die tot dan toe bestond: Ponte Vella. Het bestaat uit zes stenen bogen met een metalen gedeelte van een parabolische boog. Sindsdien is het samen met anderen voltooid: het viaduct, de Puente Novísima, en meer recentelijk de Vao voetgangersbrug.

Viaducto – Hoewel de trein in 1881 in Orense aankwam, werd het project om de rivier over te steken pas in 1958 voltooid, zodat de trein zijn reis naar het zuidoosten van Galicië kon voortzetten. Het ontwerp was het werk van José Luis Tovar Bisbal (die ook het station heeft geprojecteerd), die het werk in beton uitvoerde. De totale lengte is 415 meter en de bogen zijn 46 meter hoog.

Puente Novísimo (Nieuwe Brug) – De bouw ervan was bedoeld om het verkeer van de Puente Nuevo te ontlasten, maar deze brug was pas in 1971 operationeel. Het wordt ook wel, vanwege de ligging, do Ribeiriño of das Caldas genoemd.

Thermische zones (Warme bronnen)

Las Burgos

Dit zijn warmwaterbronnen in de stad Orense, die watersilicaat, fluoride, lithium bevatten en hyperthermisch water met een temperatuur tussen 64 en 68ºC leveren met een doorstroomsnelheid van 300 liter per minuut. Deze wateren zijn van toepassing op verschillende soorten dermopathieën (huidaandoening bij diabetes), in het bijzonder voor de alergische aandoeningen.

Pozas de A Chavasqueira

De bron, die water levert aan drie trapsgewijze buitenbaden met temperaturen van 38 °C tot 41 °C, ontspringt in een granieten constructie die Templarium wordt genoemd (met een binnenthermarium, een koud contrastzwembad en een toekomstig Sudarium). Ze zijn al sinds de oudheid bekend en werden “Caldas do Bispo” genoemd, naar de bisschop die ze liet conditioneren. Het oorspronkelijke stenen gebouw dat deel uitmaakt van het huidige complex maakte deel uit van het eerste kuuroord dat in dat gebied werd gebouwd en dat dichter bij de bron “O tinteiro” lag, maar waarvan geen overblijfselen bewaard gebleven zijn omdat het onder de brug van de weg ligt, die parallel aan de rivier loopt. Het architectonische complex is, net als een oude Japanse tempel, gemaakt van hout en wordt aangevuld met een stenen tuin geïnspireerd door de duizendjarige Zen-cultuur. De twee bronnen, met een temperatuur van ongeveer 64 en 58 °C, leveren natrium-, fluor-, lithium- en sulfidebicarbonaatwater van gemiddelde mineralisatie, ideaal voor de behandeling van reuma, artritis of astma en voor de verbetering van de werking van de luchtwegen en het spijsverteringsstelsel. Vandaag de dag vormt het ludieke-preventieve thermalisme een gezonde en amusante vorm voor het hele gezin, om vrije tijd en gezondheid te combineren.

Manantial do Tinteiro

Bron van thermaal water, gratis, op 500 meter afstand. Deze bron trekt waterliefhebbers vanuit het hele schiereiland en Portugal aan. Onlangs door de gemeente gerestaureerd. Aanbevolen voor huidziekten en littekens. Technisch gezien worden ze beschouwd als gefluoreerd, gesulfateerd, natrium- en bicarbonaatwater en stroomt bij een lagere temperatuur dan de bovengenoemde (43 °C).

Burga do Muiño

Een groot openluchtzwembad, gratis te gebruiken, ligt naast Muíño da Veiga, in een groot recreatiegebied, in de wijk Quintela de Canedo. Drie kilometer van Tinteiro langs de geplaveide voetgangersweg op de rechteroever van de rivier de Miño.

Burgas de Outariz

Het water stroomt bij een temperatuur van 60 °C en is op twee verschillende punten geschikt voor reuma en artritis. In een van hen kun je zelfs de veer direct uit de scheur in de rots zien verschijnen, wat het nog opvallender maakt. Er zijn openlucht warmwaterbronnen en een loopbrug die de twee zijden met elkaar verbinden. Het bestaat uit vijf ondergedompelde steencirkels waarbij de temperatuur van elke cirkel varieert van de koudste (36 °C-38 °C) tot de warmste (60 °C). Het idee is om te duiken en met gestrekte benen te gaan zitten, waarbij het enige wat eruit steekt je hoofd is. Deze tijd van 15-20 minuten mag niet worden overschreden. Ze zijn volledig vrij en kunnen worden bereikt met een toeristisch treintje dat rond de hoofdstad rijdt.

Cultuur

---

Feesten

Entroido (Carnaval). Van 10 – 12 en 28 februari. De stad Orense, maar ook in de rest van de provincie verkleden ze zich om Entroido (Carnaval) te vieren. Waar de originaliteit van de kostuums en de gastronomische producten van elk van de wijken, die deel uitmaken van de Orensaanse Entroido, opvallen. In dezelfde stad zijn er twee speciale dagen, de dag van de peetmoeders en de dag van de peetvaders. Op deze dagen begint het carnaval in Orense. De dag van de peetmoeders wordt gevierd op de donderdag van twee weken voor Carnaval. Op die dag is er een feest voor de kinderen, waarbij de kinderen poppen maken, comadres (peetmoeders) genaamd, die de meisjes dan moeten breken op die dag. Dezelfde dag, ’s nachts, is het meisjesavond, dat wil zeggen, dat de meeste vrouwen uitgaan, het is een gelegenheid om samen te komen en een goede tijd te hebben. De volgende donderdag is het Compadres dag (peetvaders), en in dit geval zijn het de meisjes die de poppen maken genaamd Compadres, en deze keer zijn het de jongens die verantwoordelijk zijn voor het breken van de poppen. De laatste pop die elke dag onafgebroken wordt achtergelaten, wordt gereserveerd voor het volgende jaar.

Het carnaval in de provincie Orense is een van de belangrijkste van Spanje, samen met dat van de Canarische Eilanden en Cádiz. Als typische klederdracht vinden we de Pantallas de Xinzo de Limia, evenals de Peliqueiros de Laza, de Boteiros de Vilariño de Conso en de ‘Os Cigarróns de Verín, allemaal van toeristisch belang. Met betrekking tot de gastronomie willen we nog even de Orejas de Carnaval (‘Oren van Carnaval’) aanhalen, het dessert bij uitstek van de ‘Entroido’.

Fiesta de los Mayos. Aan het begin van de maand mei. De bloemen zijn de hoofdrolspelers; de florale ornamenten paraderen door de straten van de stad om de lente te vieren. Het fundamentele element van de viering zijn de zogenaamde “mayo’s” die composities zijn van mos bloemen en “carrabouxos” die monumenten en alledaagse elementen van het leven in Orense vertegenwoordigen. Ook in mei is het tweede kenmerkende element van het festival de “copla”, een satirische compositie over aspecten van de maatschappij en de politiek.

Fiesta Fátima. Op de avond van 13 mei loopt er een massale processie door de stad, van de Iglesia de la Virgen de Fátima (kerk van de Maagd van Fatima) naar de kathedraal van Orense. De volgende dagen zijn de festiviteiten van de Couto-wijk, waar de kerk van de Maagd van Fatima is gevestigd.

Feista del Corpus. Ze vallen samen met het religieuze festival van Corpus Christi. Ze worden gevierd in juni. Hoogtepunten zijn ondermeer het vuurwerk, de Batalla de Flores (Slag om de Bloemen) of de openluchtconcerten (elk jaar zijn er verschillende uitstekende artiesten van nationale omvang aanwezig).

Fiesta de Santiago Apóstol. In de week van 25 juli in de wijk ‘El Puente’.

Fiesta de los Remedios. Bedevaart gehouden op 8 september in de Capilla de los Remedios (Bedevaartskapel).

Fiesta del Magosto. Een traditioneel feest in sommige Galicische steden (vooral in Orense) met in de hoofdrol, de kastanje en de nieuwe wijn. In Orense valt het samen met het feest van zijn patroonheilige, San Martín de Tours, op 11 november. Om de dag van de Magosto te vieren is het gebruikelijk om naar een berg in de buurt van de stad te gaan en een vuur aan te steken waarin het varkensvlees, de worsten en de kastanjes worden geroosterd.

---

Naar boven

Verwant aan dit onderwerp:

• • • Galicia
    • Ourense (prov.)

Dit was een van de Spaanse Verhalen in de niet commerciële website spaanseverhalen.com. De verhalen in deze website zijn niet statisch, regelmatig worden de verhalen aangepast, kijk hiervoor naar deze mededeling:

• • • Laatst bijgewerkt 2021-11-24

Coralma*

Spaanse Verhalen.  https://spaanseverhalen.com

Bronvermelding en referenties:
De veelal buitenlandse teksten van wikipedia zijn beschikbaar onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen. Ik heb deze teksten vertaald, gemengd, en vaak aangevuld met eigen kennis en ervaring, opgedaan in de periode dat ik in Spanje woon en aan deze artikelen werk.
Er kunnen ook andere bronvermeldingen zijn opgenomen, dat kunnen zaken zijn die ik, tijdens het onderzoek naar de artikelen, gelezen heb en in deze teksten verwerkt heb.

• • • Spaansstalige Wikipedia|titel=Orense| oldid=128619866| datum=20200915
    • Nederlandstalige Wikipedia|titel=Ourense (stad)|paginacode=57499548| datum=20211124

Deze teksten zijn beschikbaar onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen 3.0. CC BY-SA 3.0

Andere verwijzingen zijn:

• • • Cámara oficial mineira de Galicia|https://https://patrimonio.camaraminera.org/gl/punto-de-interese/castro-de-oira| datum=20200802}}
    • Ourense capital termal|https://www.turismodeourense.gal/recurso/conjunto-arqueologico-natural-de-santome/| datum=20200802}}
    • Spanje Vandaag|https://www.spanjevandaag.com/23/11/2021/de-ave-hogesnelheidstrein-na-12-jaar-vertraging-eindelijk-aangekomen-in-galicie/ datum=20211123}}

De foto’s/afbeeldingen zijn gelicenseerd onder  Wikimedia Creative Commons: CC0 1.0,  CC BY 1.0 ,  CC BY-SA 1.0 ,  CC BY 2.0 , CC BY-SA 2.0,  CC BY-NC-SA 2.0,   CC BY 2.5 , CC BY-SA 2.5, CC BY 3.0,  CC BY-SA 3.0 , CC BY 4.0, CC BY-SA 4.0 , GNU-licentie voor vrije documentatie ,  of Publiek Domein

Als u op één van de links hieronder klikt, krijgt u de volledige informatie van deze foto’s/afbeeldingen, de auteur, of de licentie te zien.

• • • Locatie Ourense. Auteur – HansenBCN, licentie Publiek Domein
    • het wapen. Auteur – SanchoPanzaXXI, licentie CC BY-SA 4.0
    • de vlag. Auteur – Jesús Bueno Urbano, licentie CC BY-SA 4.0
    • Blauwe windroos. Auteur –  Henrik derivative work Xavigivax , licentie CC BY 3.0
    • Zijaanzicht van Burga de Abaixo, een van de heet,,,,. Auteur – Susana Lopez Fernández, licentie CC BY 3.0
    • De Romeinse brug van Ourense. Auteur – Victor Hermida Prada, licentie CC BY 2.0
    • Detail van het Portiek van het Paradijs, in de kathedraal….. Auteur – Gerardo Rosa–Grosasm, licentie Publiek Domein
    • Kathedraal van Ourense. Auteur – Jose Antonio Gil Martínez. FREECAT from Vigo, licentie CC BY 2.0
    • Het Plaza Mayor van Ourense. Auteur – JCNazza, licentie CC BY 3.0
    • Kathedraal van Ourense. Auteur – Eladio Anxo Fernández Manso: Rozavales, licentie CC BY 2.0
    • Puente Medieval. Auteur – JT Curses, licentie CC BY-SA 4.0
    • Puente del Milenio. Auteur – Dario Alvarez, licentie CC BY 2.0
    • De tuin van ‘las Burgas’. Auteur – Susana López Fernández, licentie CC BY 3.0

Coralma*, is eigen werk dat u terug kunt vinden als een CC BY-SA 4.0 file in Wikipedia Commons.

U bent vrij:

• Om het werk te kopiëren, te verspreiden en te verzenden
• Om het werk aan te passen (op uw eigen medium)

Onder de volgende voorwaarden:

• attributie – U moet de juiste vermelding geven, een link naar de licentie verstrekken en aangeven of er wijzigingen zijn aangebracht. U mag dit op elke redelijke manier doen, maar niet op een manier die suggereert dat de licentiegever u of uw gebruik goedkeurt.
• gelijk delen – Als u het materiaal remixt, transformeert of erop voortbouwt, moet u uw bijdragen distribueren onder dezelfde of compatibele licentie als het origineel.