Blogberichten

Waarom het Nieuwe Kasteel van Manzanares Uniek is

Afgelopen week begon ik met het schrijven over dit nieuwe kasteel van Manzanares el Real. “Maar,,, ” dacht ik. “Als er een nieuw (nuevo) kasteel is, dan is er ook een verhaal van het oude (viejo) kasteel”. En toen kwam ik er ook achter dat het nieuwe kasteel geen verbouwing van het oude kasteel was. Ze hadden gewoon een nieuw kasteel op een andere plek gebouwd. En dus zoals gewoonlijk werd het toch weer een behoorlijk verhaal over een heel interessant kasteel. Een kasteel dat diep geworteld is in de geschiedenis van Madrid. Een monument dat de rijke geschiedenis van de Spaanse architectuur weerspiegelt. En een kasteel dat ook de grandeur van de familie Mendoza laat zien. Het is een betoverende vesting met een prachtig uitzicht over het stuwmeer van Manzanares. Het is één van de best geconserveerde kastelen van Spanje.
Maar genoeg voor dit moment. Klik hier op deze link als u meer wilt weten over dit kasteel en lees er alles over.
Ik ga komend weekend weer eens fijn genieten van een welverdiende vakantie in het noorden van Spanje. En dus zult u het even zonder een nieuw Spaans Verhaal moeten doen. Maar ik neem aan dat het met de bijna vijfhonderd andere verhalen over Spanje geen probleem zal zijn.

Hasta pronto… y cuidaros mucho, Coralma*

Teodorico II

Dit is het verhaal van de Visigotische koning Teodorico II. Hij werd koning van de Visigoten nadat hij zijn eigen broer Turismundo had vermoord. Hij versloeg de Sueben koning Requiario in de Slag bij Órbigo en veroverde grote delen van Hispania.

Majorianus was in 457 verkozen als Romeins keizer. En daar was Teodorico, die inmiddels best wel wat macht had verworven, het niet mee eens. Majorianus, daar tegenover, vond dat Teodorico te veel macht kreeg en trok tegen hem ten strijden. Een strijd die leidde tot een grote nederlaag voor de Visigoten.

Maar ook Rome verkeerde in die tijd in een politieke chaos waardoor Teodorico een groot deel van zijn bezittingen in Noord-Gallië verloor. Hij , Teodorico, werd daarmee als het ware gedwongen zich meer op de verovering van Hispania te richten.

In 466 werd hij vermoord door zijn broer Eurico, die hem opvolgde.

Begrijpelijk als u meer wilt weten over deze heldhaftige koning van de Visigoten. Daarom geven we u hier deze link zodat u ook het uitgebreidere verloop van het leven van Teodorico II kunt lezen.

De invloed van Visigotische architectuur in Spanje

Spanje is een land dat overloopt van Cultuur, Kunst en Geschiedenis en in dit nieuwe verhaal nemen we u mee naar de Visigotische monumenten van dit land. We laten u hier de unieke architectonisch en artistieke erfgoederen, die ontstonden nadat de Visigoten zich rond de 5e eeuw in Hispania vestigden, zien. Hun kunst wordt gekenmerkt door gedetailleerde stenen kerken en opvallende religieuze voorwerpen zoals kronen en kruisen. De  vroegchristelijke motieven werden gecombineerd met Byzantijnse invloeden. Hoewel er maar weinig voorbeelden bewaard zijn gebleven, hebben de Visigotische invloeden een grote stempel gedrukt op de Iberische cultuur en een belangrijke historische periode in Spanje gemarkeerd.
Het is een zeer interessante periode uit de Spaanse kunstgeschiedenis en daarom nodig ik u uit om op deze link te klikken en het verhaal van over de Visigotische kunst te lezen. 
Mocht u ooit nog eens op vakantie gaan IN Spanje dan weet u nu zeker een aantal van deze monumenten via de beschrijvingen te vinden.

Mientras tanto,,, nos vemos en la próxima historia.
Coralma*

Numancia – Hoe een volk van 2000 zielen het Romeinse leger trotseerde

Dit is het vervolg op het vorige week gepubliceerde verhaal over de Numandijnse oorlogen. In dit deel gaan we in op hoe de Romeinen, door de stad te belegeren, uiteindelijk hun overwinning op Numancia behaalden.

Eigenlijk zou de kop van dit verhaal moeten luiden: Numancia, en hoe het Romeinse leger van meer dan 60.000 man een stadje met slechts iets meer dan 2000 inwoners belegerde, om die inwoners uiteindelijk tot overgave te dwingen.
Een indrukwekkend gegeven, dat vooral duidelijk maakt hoe bang de Romeinen eigenlijk waren voor dit trotse volk. Ondanks hun enorme numerieke overmacht, durfden ze geen directe aanval uit te voeren. Ze vreesden een nederlaag.

Misschien denkt u nu: “Dat lijkt me sterk.” Maar als u het verhaal van vorige week hebt gelezen, weet u waarom de Romeinen zo op hun hoede waren. Dit volk had hun respect — en hun angst — afgedwongen.

In dit verhaal komt de eensgezindheid, de moed en de vastberadenheid van de Numanciërs naar voren. Ze weigerden zich te laten vernederen, weigerden zich over te geven, weigerden slaven van Rome te worden.
Om dat te begrijpen, moet u zich verplaatsen naar die tijd. Het waren andere tijden, hardere tijden. Tijden waarin overleven een dagelijks gevecht was. Vrijheid moest bevochten worden, letterlijk. Je keek je vijand in de ogen, en je wist: dit is het moment. Offers waren onvermijdelijk — en dat wisten de mensen van Numancia.

Tegelijkertijd is dit verhaal een heldensage. Een verhaal dat wel is opgeschreven, maar altijd door de lens van de verteller. En die vertellers — Romeinse geschiedschrijvers, vaak — schreven vanuit hun eigen ideologie, soms pas decennia of zelfs eeuwen na de feiten. Daardoor is dit verhaal deels geschiedenis, deels mythe geworden. Maar zoals bij alle grote legendes: er zit waarheid in.

Maar genoeg voor dit moment, u zult nu toch echt op deze link moeten klikken om er achter te komen hoe het er echt aan toeging  bij de belegering van Numancia.

Ik zeg u,,,,, Hasta la proxima semana
Coralma*

De Dappere Inwoners van Numancia: Een Strijd tegen Rome

Deze bijgesneden foto van Dr. Zoidberg, laat de reconstructie van een Numanciaanse woning zien. (CC BY-SA 2.0)

Deze week in Spaanse Verhalen het verhaal van een ongekend dapper volk, dat hoewel ze in de minderheid waren, het opnamen tegen de Romeinen.

We hebben het over een periode die duurde van 154 v.Chr. tot 133 v.Chr. Het is het verhaal van de inwoners van Numancia die het Romeinse Senaat tot razernij brachten. Vele legers werden erop af gestuurd en alle kwamen verslagen terug. Tot Rome de veldheer Publius Cornelius Scipio Aemilianus die een 11 maanden durende belegging van de stad nodig had om hen tot ‘overgave’ te dwingen. Overgave staat hier tussen haakjes, want….. Was het wel een overgave?

Een boeiend verhaal over zeer heldhaftig volk. Als u er meer van wilt weten moet u wellicht even op deze link klikken en binnen nu en 15 minuten weet u hoe het de strijd van deze Numanciërs verliep.

En zoals altijd ga ik ondertussen aan het Spaanse Verhaal voor volgende week beginnen.

Hasta pronto y… volveré
Coralma*