Burgos de hoofdstad van de gelijknamige provincie in Castilla y León

---

De stad heeft een uitgebreide groene rand, twee lineaire parken rond de twee belangrijkste rivieren die erdoorheen stromen en een groot aantal monumenten, waaronder de kathedraal van Santa María, een exponent van de gotische architectuur en het kartuizerklooster van Miraflores. De stad wordt doorkruist door de Camino de Santiago, en ligt op minder dan 15 km van de archeologische site van Atapuerca, ook onder UNESCO-bescherming sinds 2000. Op 13 juli 2010 opende in de stad het Museum van Menselijke Evolutie zijn deuren, dat de belangrijkste fossielen tentoonstelt die in de site zijn gevonden en tot de tien meest bezochte musea van het land behoort.

Burgos is een Spaanse gemeente en stad in het noorden van het Iberisch schiereiland, aan de samenvloeiing van de zijrivieren van de Arlanzón, aan de rand van de Meseta Central. Het is de hoofdstad van de gelijknamige provincie in de autonome gemeenschap Castilla y León. In 2021 had het een geregistreerde bevolking van 174.051 inwoners verspreid over een oppervlakte van 107,06 km², waarmee het de 36e meest bevolkte gemeente van het land is en de tweede gemeente van de autonome gemeenschap is. Haar grootstedelijk gebied, bestaande uit een groot aantal kleine gemeenten, telt ongeveer 20.000 inwoners, die samen met de centrumgemeente een stedelijk gebied van ongeveer 200.000 inwoners vormen.

Wat u interesseert:

• Toponomie
• Geografie
• Symbolen
• Geschiedenis
• Monumenten en andere interessante plekken
• Stadsplanning
• Cultuur
• Gastronomie

Er zijn bewijzen van nederzettingen uit het Neolithicum, Chalcolithicum, Bronstijd en Vroege IJzertijd. Op de heuvel ten zuiden van de stad waar zich het kasteel van Burgos bevindt en op de San Miguelheuvel, reliëfs van waaruit de stad en de vallei van Arlanzón worden gedomineerd. Er wordt echter aangenomen dat de stad als zodanig gesticht is door graaf Diego Rodríguez Porcelos in het jaar 884. Rond het jaar 930 werd het de hoofdstad van het graafschap Castilla, eerst afhankelijk van het Koninkrijk León en later onafhankelijk door toedoen van graaf Fernán González. Het was de hoofdstad van het Koninkrijk Castilla en, met tussenpozen, van de Kroon van Castilla, van 1230 tot de heerschappij van de Reyes Católicos (de Katholieke Vorsten). In 1512 dicteerden deze Katholieke Vorsten in de stad de Wetten van Burgos, de eerste wetten die de Spaanse monarchie in Amerika toepaste om haar verovering te organiseren, de basis van de huidige mensenrechten. Vervolgens was het de hoofdstad van de voormalige historische regio Castilla la Vieja, de voorlopige hoofdstad van de autonome gemeenschap Castilla y León, de hoofdstad van de Nationalistische factie in de Burgeroorlog en in het algemeen van 1 april tot 18 oktober 1939.

De stad kende in de 20e eeuw een sterke industrialisatie, voornamelijk in de automobiel- en levensmiddelensector, zowel door plaatselijke ondernemers als door buitenlandse investeringen, bevorderd door de oprichting van de Ontwikkelingspool tijdens het Franco-regime. Door haar bevoorrechte geografische ligging, ongeveer in het centrum van de noordelijke helft van het schiereiland, is zij een belangrijk communicatieknooppunt geworden in het noorden van Spanje, zowel op nationale als internationale routes.

Toponymie

---

Er zijn verschillende theorieën over de oorsprong van het toponiem. Sommigen menen dat het afkomstig is van het Latijnse burgus, gevormd uit het Griekse Πύργος pyrgos, dat “toren” betekent en zou verwijzen naar de twee wachttorens die op de kasteelheuvel zijn gebouwd. Anderen menen dat het afkomstig is van het Germaanse berg, en de uiteindelijke oorsprong is van de term burgo, die kasteel betekende en later een synoniem werd van stad, zeer aanwezig in Europese plaatsnamen en in de landen van Castilla. Vegetius geeft in dit verband aan dat bergus, burgus, klein kasteel betekent. Guadix voegt eraan toe dat burgo in het Arabisch strohuis betekent en dat men dit woord van de Goten zou kunnen hebben overgenomen. Burgos zou afkomstig kunnen zijn van het Gotische baurgs, dat versterkte stad betekent. Talrijke steden zijn genoemd naar het Germaanse onderwerp burg, dat “stad” betekent, zoals Hamburg en Straatsburg.

De naam Burgo betekent huizen aan de rivier, en Burgos betekent verschillende huizen of kleine dorpen verspreid over het grondgebied, die werden samengevoegd tot een stad.

Geografie

---

De stad Burgos ligt in het centrum van de provincie Burgos, 244 km ten noorden van Madrid, in de Spaanse autonome gemeenschap Castilla y León. Het gemeentelijke grondgebied beslaat een oppervlakte van 107,08 km² en ligt gemiddeld op 856 meter boven de zeespiegel, op 932 meter ligt de top van de heuvel San Miguel, dat daarmee een mooi panoramisch uitzicht over de stad biedt.

Door zijn bevoorrechte ligging, ongeveer in het midden van het noorden van het schiereiland, is het een verplichte stopplaats vanaf de hoogvlakte naar Baskenland en Frankrijk en het vertrekpunt van twee van de belangrijkste toegangswegen naar Cantabria.

Het ligt op 91 kilometer van Palencia, 114 kilometer van Logroño, 115 kilometer van Vitoria, 127 kilometer van Valladolid, 142 kilometer van Soria, 162 kilometer van Santander, 197 kilometer van Segovia en 244 kilometer van Madrid.

Relief

De stad is vrijwel vlak in de dichtstbevolkte gebieden, die zich voornamelijk uitstrekken langs de vlakte die wordt gevormd door de rivieren Arlanzón en Vena. Desondanks omvat het gemeentelijke district gebieden met lage bergen, waarvan de meeste heuvels niet hoger zijn dan 80 meter boven het niveau van de vlakte.

Het stadscentrum ligt op een hoogte van 859 meter boven de zeespiegel, terwijl de hoogte van de gemeente varieert van 827 meter bij het laatste stuk van de rivier de Arlanzón in de gemeente tot 997 meter in het noorden, bij Las Lomas.

Hydrografie

De belangrijkste verkeersader van de stad is de rivier de Arlanzón, die de gemeente van oost naar west doorkruist en de volgende zijrivieren ontvangt:

• • • 

      
      Op de rechteroever: de Vena, die de stadsmuren omringde; de Morquillas, die bij Villímar in de Vena uitmondt; de Pico, ooit een zijrivier van de Vena en die tot zijn omleiding ten oosten van Villayuda het oude dorp Gamonal doorkruiste; de Mataperros in de wijk San Pedro de la Fuente; de Valdecerradillo in de wijk Yagüe; en tenslotte de Ubierna in de wijk Villalonquéjar.
    • Op de linkeroever, de Cardeñadijo, die stroomt tussen het Cardenal Mendoza Instituut en de kerk van El Carmen (naast de brug van Bessón), de Doradillo beek die door Fuentes Blancas stroomt en de Valduercos beek bij de boerderij van Villargámar.

Er is een groot aantal beken, waarvan sommige in de zomer opdrogen, zoals de beek Villatoro, die uitmondt in de rivier Ubierna.

Burgos is de Spaanse stad met de beste kwaliteit drinkwater. Het wordt geleverd vanuit het nabijgelegen dorpje Arlanzón, afkomstig uit de gelijknamige rivier.

klimaat

Het regenseizoen ligt in het voorjaar, terwijl de zomer zacht en veel minder vochtig is dan in het Atlantisch Spanje (het noorden van Spanje). De winters zijn zeer sneeuwrijk en koud, met minimumtemperaturen die soms tot onder -10 °C dalen, mede oorzaak daarvan is de hoge ligging 800 tot 900 m.b.z. van de stad. Seizoensgebonden zware sneeuwval komt vaak voor, tot ver in het voorjaar.

De regenval lijkt sterk op het typische mediterrane klimaat en ligt tussen 400 en 600 mm, met een maximum in de herfst en de lente. Door de geringere invloed van de zee is het klimaat echter droger dan normaal.

Stedelijke morfologie

Het is een lineaire stad, die zich van oost naar west uitstrekt langs de vallei van de rivieren Arlanzón en Vena, met een oude wijk met een opmerkelijk monumentaal erfgoed, die in de 19e eeuw is gerenoveerd, maar in wezen het stadsweefsel en zijn erfgoed, zowel architectonisch als ecologisch, heeft behouden. Rondom de stad ligt een groep kleine steden, zoals dat van Alfoz de Burgos.

…Ik was een kind van de buitenwijken, opgegroeid in de industriële wijken. Toen ik het hart van de stad naderde, verscheen deze als een fata morgana aan de horizon: omgeven door bomen, ongelooflijk mooi, met zijn gotische torenspitsen die rechtop stonden als de lansen van middeleeuwse ridders. Burgos leek het decor voor het meest sympathieke en avontuurlijke toneelstuk. Edmundo de Amicis had hetzelfde gevoel en vergeleek Burgos met een poppenkast. Is het mogelijk om in een vrolijkere, leukere plaats te leven? Elk kind zou nee zeggen.                                                                                                                            Óscar Esquivias, La ciudad de los príncipes y los dragones

Symbolen

---

Het wapen

Het wapen van Burgos is gedocumenteerd sinds 1259. Het wordt beschreven als:

Op een veld van sinopel, het halve lichaam van een gekroonde koning; het gezicht van vlees en vierkant behaart zoals in de Middeleeuwen werd gebruikelijk was; de kroon van goud met juwelen en vier acanthusfleurons met parels tussengevoegd. Een purperen mantel en daarop drie kastelen met drie gekanteelde torens, gemetseld in sabel. Zij staan voor de drie kastelen waarover de stad Burgos het eigendom en de jurisdictie had, namelijk dat van Lara, door Alfonso X in 1255 aan Burgos geschonken; dat van Muño, door Alfonso XI in 1332 geschonken; en dat van Cellorigo, in 1370, door Enrique II. Het lichaam van de halve koning, dat al in 1259 in een document voorkomt en dat door kroniekschrijvers de “Caput Castellae” wordt genoemd, geeft aan dat Burgos de hoofdstad was van het koninkrijk Castilla, een stad waar koningen werden geboren, leefden, recht spraken en munten sloegen. Boven het koninklijke lichaam loopt een zilveren muur van de ene kant naar de andere en wordt aan elk uiteinde ondersteund door schilden met gouden kastelen. Deze muur is op zijn boog belast met een barbican en drie torens, waarvan de centrale toren van hulde; hij is gemetseld in sabel. Dit staat voor het land van Castilla verdedigd door zijn kastelen aan al zijn grenzen. Bestempeld met een koninklijke kroon, van hetzelfde ontwerp als die van de koning, waaruit de vaste rang van de stad blijkt, moeder der koningen (quae reges peperit), zoals we lezen in de titels van Burgos. Als lambrekijns, enkele trossen sinopel, gefruit in goud en linten van keel, waarop in sabel de door het volk van Burgos meest gewaardeerde titels staan: “Caput Castellae”, “Camera Regia”, “Prima Voz et Fide” … (Hoofd van Castilië, Koningskamer en de Eerste in stem en in trouw).

De titels

Muy Noble, Muy Más Leal y Muy Benéfica Ciudad de Burgos, Cabeza de Castilla, Cámara del Rey y la Primera en Voz y en Lealtad

Zeer Edel, Loyaalste en Weldadigste Stad van Burgos, Hoofd van Castilla, Koningskamer en de Eerste in Stem en in Loyaliteit.

Geschiedenis

---

Prehistorie

De vallei van Arlanzón wordt al sinds de oudheid door mensen bewoond. Op slechts 15 km van het stadscentrum liggen de Atapuerca vindplaatsen, die worden beschouwd als de wieg van de eerste Europeaan. In het Atapuerca gebergte zijn menselijke resten gedateerd op meer dan 1.000.000 jaar oud. Volgens archeo-palaeontologisch onderzoek zijn er tot op heden menselijke skeletresten van vier verschillende soorten: Homo antecessor (Neder-Pleistoceen), Homo heidelbergensis (Midden-Pleistoceen), Homo neanderthalensis (Boven-Pleistoceen) en Homo sapiens (Holoceen), hetgeen correleert met de geospatiale analyses van de verspreiding van nederzettingen in het bekken van Arlanzón.

Vanaf de Bronstijd tot de Eerste IJzertijd bevonden er zich rond en op de burchtheuvel en de heuvel van San Miguel belangrijke nederzettingen, evenals enkele Keltiberische bewijzen en ook Romeinse, hoewel deze laatste zeer schaars zijn, uit de Tweede IJzertijd. De recente prehistorie van het neolithicum tot de bronstijd is niet alleen gedocumenteerd in El Castillo en Cerro de San Miguel, maar ook in de grotten van de Sierra de Atapuerca (bijv. Cueva del Mirador en Cueva del Mirador), Cueva del Mirador en Cueva Mayor), maar er zijn talrijke vindplaatsen in de vallei van Arlanzón, met talrijke nederzettingen uit het neolithicum (5e tot 4e millennium v.Chr.), het chalcolithicum (3e millennium v.Chr.) en de bronstijd (2e millennium v.Chr.).

De Oudheid

Hoewel er geen bewijs is van belangrijke nederzettingen in de stad, zijn er talrijke vindplaatsen uit de Romeinse periode, vooral in de gebieden die het dichtst bij de rivier de Arlanzón liggen.

Via romana

Naarmate de herovering vorderde, werd de stad rustiger en kon de bouw van andere gebouwen buiten de stadsmuren beginnen. Deze gebouwen vormden de basis van wat de stad nu is.

In 931 slaagde Fernán González erin de regering van de graafschappen Burgos, Lara, Lantarón, Cerezo en Álava te herenigen, waardoor Burgos de hoofdstad werd van het graafschap Castilla.

Het koninkrijk Castilla

Toen Fernando I in 1038 tot koning van León werd gekroond en het koninkrijk Castilla vormde, werd Burgos als hoofdstad gekozen.

In 1071 nam Sancho II zijn broer García in Burgos gevangen om hem het koninkrijk Galicia af te nemen. In 1074 stond Alfonso VI, koning na de dood van zijn broer Sancho, zijn paleis in Burgos af voor de bouw van de kathedraal van Santa María. Datzelfde jaar verplaatsten zijn zusters, Elvira en Urraca, ook het bisdom Oca naar Gamonal (wijk in Burgos).

In 1080 riep Alfonso VI de León y Castilla een algemeen concilie van zijn koninkrijken bijeen in de stad en verklaarde officieel de afschaffing van de Spaanse liturgie en de vervanging ervan door de Romeinse liturgie.

Na de verovering van Toledo in 1085 door Alfonso VI verloor Burgos de hoofdstad van het koninkrijk Castilla aan deze stad. Dit stopte de groei van Burgos niet, waar een aantal Cortes bleven plaatsvinden.

Burgos en de Camino de Santiago

In de 11e eeuw begon het zijn militaire belang te verliezen en werd het overgenomen door de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela. Toen kreeg Burgos zijn typische langgerekte configuratie van oost naar west, gemarkeerd door de riviervallei. In 1075 werd het een belangrijke bisschoppelijke zetel, vooral onder invloed van de passage van de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela, die leidde tot een spectaculaire demografische, sociale, artistieke en economische groei. Aan het begin van de 12e eeuw telde de stad al ongeveer 1000 inwoners. De stad werd drooggelegd en er werden kanalen geopend om de stad te zuiveren.

In de 13e eeuw werd de Romaanse kathedraal, die slechts 150 jaar oud was, afgebroken en werd de huidige gotische kathedraal gebouwd. Met de steun van koning Fernando III en bisschop Mauricio, in 1221, werd begonnen met de bouw van de huidige kerk. Ook de stadsmuur en het klooster van Las Huelgas dateren uit deze eeuw. De stad telt nu 7000 inwoners.

In de 14e en 15e eeuw werd het het centrum van de handel, geanimeerd door de activiteiten van Joden en Moren die hun eigen wijken in de stad hadden. Burgos was al georganiseerd rond de Plaza Mayor. Aan het einde van de 15e eeuw had Burgos 20.000 inwoners.

De Arabische geograaf Al-Idrisi schreef over deze stad in de 13e eeuw:

Het is een grote stad, doorkruist door een rivier en verdeeld in door muren omgeven wijken. Een van deze wijken wordt vooral bewoond door Joden. De stad is sterk en goed uitgerust voor de verdediging. Er zijn bazaars, handel en een grote bevolking en rijkdom. Ze ligt aan de grote reizigersroute.

Sommige Spaanse steden en andere in de Nieuwe Wereld werden gesticht vanuit Burgos, zoals Bilbao, een stichting die op 4 januari 1301 door koning Fernando IV de Castilla werd bevestigd.

De Joodse wijk van Burgos

De Joodse wijk van Burgos was lange tijd de belangrijkste en meest bevolkte van heel Noord-Spanje. Hij lag vlakbij het kasteel. Er waren twee joodse wijken: de Bovenste en de Onderste, beide gescheiden door de Calle Fernán González.

Het is zeer waarschijnlijk dat Burgos in de loop der tijden verschillende synagogen heeft gehad, maar er is nauwelijks iets over bekend, noch over hun locatie of hun latere gebruik. Het enige gegeven is dat documenten uit 1440 melding maken van een synagoge bij de poort van San Martín.

Van de joodse begraafplaats in Burgos kunnen we alleen zeggen dat uit een document uit 1386 bekend is dat deze aan de weg naar San Andrés lag.

Vroegmoderne tijd

De 16e eeuw was de eeuw waarin Burgos zijn hoogtepunt bereikte. Tegen het einde van de 15e eeuw en het begin van de 16e eeuw keerde de stad, die in een agrarische omgeving was opgegroeid, het platteland de rug toe en legde zich toe op handelsfuncties. Burgos maakte optimaal gebruik van de voordelen van zijn geografische ligging.

De militaire verovering van Navarra door Castilla werd in de stad gelegaliseerd, aangezien de hertog van Alba deze gebeurtenis op 11 juni 1515 meldde tijdens de vergadering van de Cortes van Castilla in de stad.

De 16e eeuw was de eeuw van de welvaart. Er werden paleizen en grote civiele gebouwen gebouwd en de stad telde 25.000 inwoners. Aan de andere kant van de rivier ontstond de wijk Vega. De verdrijving van de Joden en de Moren zou echter een periode van achteruitgang en verval inluiden die bijna tot in de 20e eeuw duurde.

Aan het einde van de 16e eeuw begon voor de stad een periode van verval. De belangrijkste oorzaken waren niet uitsluitend intern: de oorlogen van Vlaanderen, de ontdekking van Amerika en het centralisme van de absolute monarchen, verergerd door de omstandigheden van de verplaatsing van de hoofdstad naar Madrid telde hier eveneens in mee. Andere lokale oorzaken speelden ook een rol, zoals de beroemde plagen, die de stad vooral in het laatste kwart van de eeuw zwaar troffen en de bevolking decimeerden. Het aantal inwoners van Burgos viel terug tot 4.500.

Het economische en sociale kader van Burgos werd ontmanteld, de wegen en communicatiemiddelen namen af en Burgos verviel in een grote lusteloosheid en isolement. De crisis wordt weerspiegeld in een document dat wordt bewaard in het gemeentearchief, waarin staat: “De stad is zo ontvolkt en zonder mensen doordat vele de stad verlaten hebben, omdat ze zichzelf niet kunnen onderhouden, en de huizen en gebouwen zijn bijna allemaal geruïneerd en vallen op de grond”. Burgos bleef in deze staat van verlatenheid tot de laatste decennia van de 18e eeuw, toen een verlicht despotisme de stad enigszins leek te vernieuwen. Het inwonersaantal groeide weer tot 14.000 bewoners. Het stadhuis, de kazerne aan de Calle Vitoria en de Paseo del Espolón dateren uit deze periode.

Er werd een poging gedaan om het consulaat te herstellen; het Koninklijk Besluit van 16 maart 1763 herstelde de grote instelling van het consulaat, maar een wolmonopolie had geen zin in een economie met weinig export. Alles moest kunstmatig in Burgos worden geïmplanteerd: geld, kooplieden, transportmiddelen.

Vanaf het einde van de 18e eeuw en gedurende de 19e eeuw slaagden de maatregelen ter bevordering van de industrie in Cataluña en País Vasco (Baskenland) door de verlichte vorsten, in combinatie met een protectionistisch beleid, erin de beginnende en niet-concurrerende verwerkende industrie nieuw leven in te blazen door tarieven toe te passen op buitenlandse producten. Zo ging een staaf Vlaamse stof van 2 peseta’s naar 6 peseta’s, zodat Catalaanse stof, die 5 peseta’s kostte, in heel Spanje en de koloniën werd verkocht. Dit leidde tot een reactie van de Engelsen en Nederlanders, die dezelfde tarieven toepasten, zodat Castiliaanse wol en graan niet meer verkocht werden. Zo ging een bussel Castiliaans graan van 10 peseta’s naar 5 peseta’s, mede onder invloed van de opkomst van de Verenigde Staten op de wereldgraanmarkt. Castilla verkocht zijn producten goedkoper en moest duurder inkopen. Het resultaat was een aanzienlijke verarming van Castilla met de daaruit voortvloeiende commerciële en industriële stagnatie.

Het Consulaat kwijnde al snel weg en richtte zich vanaf 1781 op een Academie voor Kunstnijverheid en andere liefdadige en culturele activiteiten, geheel in overeenstemming met de mentaliteit van die tijd. Iets soortgelijks gebeurde met de faculteit geneeskunde, gevestigd in het oude Hospital de la Concepción in 1799, die rond 1817 verdween. In deze periode onderging de stad oppervlakkige stedenbouwkundige hervormingen: “De brug van San Pablo, de vervanging van rioolsysteem, de samenstelling van de wegen, het stadhuis dat gebouwd zou worden op de plaats van enkele oude doorgangen”.

Moderne tijd

Aan het begin van de 19e eeuw kwamen de Franse troepen. Ze kwamen in 1801 en vertrokken op 13 juni 1813 nadat ze het kasteel hadden opgeblazen. Met hen kwam echter een nieuw stedenbouwkundig concept, zoals de creatie van de Espoloncillo.

De Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog had vooral gevolgen voor de Castiliaanse economie. De oogsten van 1811 en 1812 waren slecht en mager als gevolg van de onzekerheid die de boeren voelden doordat de legers en guerrilla’s ter plaatse werden bevoorraad door middel van vorderingen. Het gebrek aan bestaansmiddelen verspreidde de honger en veroorzaakte een intense sterftecrisis in 1812. Niet alleen de landbouwproductie daalde, maar ook industrieën zoals de wol- en textielindustrie in Castilla verdwenen bijna, omdat de schapenkuddes  werden gebruikt om de troepen te voeden.

Bovendien werden veel van de kunstwerken die in de verschillende religieuze gebouwen werden bewaard, zoals het kartuizerklooster van Miraflores, geplunderd en werden de resten van het graf van el Cid Campeador en andere kloosters die reeds waren verdwenen, verspreid, met name door de gouverneur van Castilla la Vieja, generaal Darmagnac. Het opblazen van het kasteel in 1813 door Napoleontische soldaten vernietigde kerken zoals Santa María la Blanca, evenals een groot deel van de gebrandschilderde ramen van de kathedraal.

In 1834 werd Burgos een provinciale hoofdstad. Dit leidde tot de installatie van meer kazernes. De Paseo de la Isla, de Paseo de la Quinta en het hele bovenste deel van de Espolón werden aangelegd. De meeste gebouwen in het historische centrum dateren uit deze periode.

De 20ste eeuw

Aan het begin van de 20e eeuw begon de Ensanche (Uitbreiding). Er werden grote lanen aangelegd, die tegenwoordig een groot deel van het verkeer in de stad verdelen. Plaza de España kan worden beschouwd als het zenuwcentrum, aangezien hier de Avenida de la Paz, de Avenida del Cid en de Avenida de Reyes Católicos beginnen. Het is ook de belangrijkste halte voor talrijke stadsbuslijnen, verdeeld rond de Dolphin rotonde.

De Calle Vitoria is grotendeels in deze periode aangelegd en vormt een van de belangrijkste ruggengraten van de stad. Het verbindt het historische centrum met Gamonal, en enkele van de belangrijkste organisaties en instellingen van de stad zijn erlangs gevestigd.

De stad ging nauwelijks verder dan de omtrek van de stadsmuren, met uitzondering van de buitenwijken La Vega, aan de andere kant van de rivier, en San Lesmes in het oosten. Zonder grote veranderingen bereikten we 1940 met 60.000 inwoners. In dit decennium begonnen de eerste grote industrieën zich te vestigen die de economische situatie van de stad zouden veranderen. In de jaren zestig kwam het moderne Burgos echt van de grond, met de annexatie van verschillende dorpen die wijken van de stad werden. Het was een decennium dat gekenmerkt werd door de oprichting van de Industriële Ontwikkelingspool, die de eerste grote industrialisatie naar Burgos zou brengen.

Tijdens de Spaanse Burgeroorlog was de stad Burgos de zetel van de Junta de Defensa Nacional (militair orgaan van Franco) . In de stad werd ook de eerste nationale regering van Spanje gevormd (1939-1939), waarin dictator Francisco Franco officieel de functie van staatshoofd en regeringsleider bekleedde. De regering van Franco bleef in Burgos tot 18 oktober 1939, toen ze naar Madrid verhuisde. Op 9 augustus werd in Madrid de tweede Franco-regering gevormd.

Op 3 december 1970 vond het zogenaamde proces van Burgos plaats, een proces tegen zestien leden van de terroristische organisatie ETA die werden beschuldigd van de moord op drie personen. De doodvonnissen van zes van de beklaagden werden niet voltrokken en omgezet in gevangenisstraffen.

Het hoogste woongebouw van de stad, de Feygon, werd gebouwd in 1970. Het heeft 16 verdiepingen en is iets meer dan 70 m hoog, na de kathedraal, die nog steeds het hoogste gebouw is met zijn spitsen van meer dan 80 m. Pas in 1978 werden meer gebouwen van deze hoogte in de Vena gebouwd.

In de jaren 60 en 70 werden enkele van de belangrijkste verkeersaders van de stad aangelegd, zoals de Avenida del Cid, de Avenida Cantabria, de Avenida Reyes Católicos en de Avenida de la Paz, die een groot deel van het verkeer van de stad verdelen, en die allemaal dezelfde oorsprong hebben, op de Plaza de España. Sinds de jaren negentig heeft de stad een stedelijke heropleving doorgemaakt die duidelijk zichtbaar is in sommige van haar gebouwen, eenvoudig maar met moderne lijnen.

De 21ste eeuw

In de 21e eeuw werd in Burgos een nieuw station gebouwd aan de rand van de stad, het oude station is nu het kinder- en jeugdrecreatiecentrum La Estación. Ook werd in Burgos een nieuw ziekenhuis gebouwd, het HUBU, ter vervanging van het oude General Yagüe dat in 2017 werd afgebroken.

Op 29 juli 2009 vond in Burgos een aanslag plaats op de kazerne van de Guardia Civil door de terroristische groepering ETA, waarbij gelukkig geen doden vielen, maar 65 mensen gewond raakten en het gebouw zwaar beschadigd werd en hersteld moest worden. Deze gebeurtenis werd beschouwd als een “wonder”, in wat de grootste moordpartij van de ETA-moordenaars had kunnen worden vanwege de hoeveelheid explosieven, het tijdstip en de gekozen plaats; de huizen van een aantal families die lagen te slapen.

Monumenten en andere interessante plekken

---

De middeleeuwse oorsprong van de stad blijkt uit het grote aantal gebouwen uit die periode.

Religieuze architectuur

Dit is een in 1189 door koning Alfonso VIII van Castilla gesticht Cisterciënzer klooster, dat als een van de grootste van Spanje wordt beschouwd. Het maakt deel uit van het Nationaal Erfgoed.

Een groot deel van de Castiliaanse adel en royalty ligt hier begraven. Het herbergt ook het Museum van middeleeuws textiel van Burgos.

Het klooster herbergt het Vaandel van Navas de Tolosa, een trofee dat tijdens de Slag bij Navas de Tolosa op de Arabieren werd buitgemaakt en dat wordt beschouwd als het best bewaarde Almohadische wandtapijt.

Kartuizerklooster van Santa María de Miraflores

Een kloostercomplex gebouwd op ongeveer drie kilometer van het centrum van de stad Burgos, in het park Fuentes Blancas. Het werd in 1441 gesticht door koning Juan II de Castilla, dankzij de schenking van een jachtpaleis door de vorst zelf aan de kartuizerorde, waar zij zich vestigden tot een brand in 1452 het gebouw verwoestte. In 1453 werd besloten tot de bouw van het complex dat tot op heden bewaard is gebleven, bedoeld als begraafplaats voor de ouders van Isabel la Católica, Juan II en Isabella van Portugal, die er samen met hun broer, de Infante Alfonso, begraven liggen.

Enkele van de beste architecten, beeldhouwers en schilders uit die tijd werkten aan de bouw ervan, zoals Simón de Colonia, Gil de Siloé en Pedro Berruguete, waardoor het een van de meest opmerkelijke voorbeelden van gotische kunst aan het einde van de 15e eeuw werd.

In 2010 werd de in Isabel stijl gebouwde poort van het kartuizerklooster gerestaureerd. De gerestaureerde kapellen bij het hoofdschip zijn nu een interessant museum met kunstwerken uit het klooster.

Kerk van San Gil Abad

In gotische stijl, mogelijk gebouwd boven de hermitage van San Bartolomé die hier aan het einde van de 13e eeuw stond.

Het heeft een driebeukige structuur met transept en zijkapellen, waaronder de capilla de la Buena Mañana (kapel van de Goede Morgen), met een gotisch altaarstuk uit het einde van de 15e eeuw, het werk van Gil de Siloé; de capilla de los Reyes (kapel van de Koningen), met een renaissance–altaarstuk dat aan laatstgenoemde wordt toegeschreven; en de capilla funeraria de la Natividad (grafkapel van de Geboorte ), toegevoegd in de 16e eeuw en toegeschreven aan Juan de Matienzo (jurist en een briljante econoom).

De capilla del Santísimo Cristo werd in de 16e eeuw toegevoegd door de architect Juan de Vallejo uit Burgos. Aan de zijkanten van de kerk bevindt zich tenslotte de arco de Texada (Texada-boog), die de doorgang van grote wagens met goederen uit de havens van de Golf van Biskaje mogelijk maakte.

Iglesia de San Esteban – Museo del Retablo

De huidige kerk in gotische stijl werd gebouwd op de plaats van een oude Romeinse tempel aan het eind van de 13e eeuw en in de eerste helft van de 14e eeuw. Deze kerk wordt al tientallen jaren niet meer voor de eredienst gebruikt (verhuisd naar de nabijgelegen kerk van San Nicolás de Bari) en is nu het bekende Museo del Retablo (altaarstukmuseum).

Kerk van St. Nicolaas van Bari

Gelegen tegenover de hoofdgevel van de kathedraal. Het werd in 1408 gebouwd op de plaats van een andere romaanse kerk. Het wordt overheerst door een van de meest indrukwekkende en monumentale altaarstukken van de Castiliaanse renaissancekunst, gemaakt in de 15e eeuw in het atelier van Simón de Colonia, door hem ontworpen en uitgevoerd door zijn zoon Francisco. Ook van groot belang zijn de gotische graven, de renaissanceboog van María Sáez de Oña en Fernando de Mena en de panelen van de Escuela Burgalesa del Maestro de San Nicolás.

Kerk van Santa María la Real y Antigua van Gamonal

Gotisch gebouw, begonnen in de 14e eeuw. Het was de kerk van het oude dorp Gamonal. Zij heeft een Latijns kruisplan, met een enkel schip met dwarsschip, vierhoekige gewelven (behalve in het presbyterium) en een overlangse ligatuur (ruggengraat, wervelkolom), naar het model van de kathedraal. Het heeft ook een portiek aan de basis en een slanke klokkentoren. Het 16e-eeuwse stenen kruis dat het aangrenzende kerkhof beschermde, is verplaatst naar de tuinen bij de portiek. Onder de sculpturale decoraties vallen de Calvarieberg en de typische Jacobeaanse iconografie op.

De kerk van Merced

Een laatgotisch monument uit de 15e en 16e eeuw gelegen in Calle de la Merced. Tegenwoordig wordt het nog steeds voor religieuze doeleinden gebruikt als parochiekerk van de paters jezuïeten (padres Jesuitas), terwijl de oude kloostergebouwen, die meer dan drie eeuwen door de Mercedariërs werden bewoond, nu worden gebruikt als hotel en horecagelegenheid.

Kerk van San Cosme en San Damián

Dit gebouw werd gebouwd in de 16e eeuw, halverwege de gotiek en de renaissance. Het is opmerkelijk vanwege de façade van Juan de Vallejo, verschillende altaarstukken en omdat het de begraafplaats is van vooraanstaande kunstenaars uit Burgos in die tijd.

Iglesia de San Lesmes

Dit is een gotische kerk midden op de Camino de Santiago. Zij werd in 1074 in opdracht van Alfonso VI de Castilla gebouwd ter ere van San Lesmes, beschermheilige van de stad, waarin de overblijfselen van de monnik werden ondergebracht. In opdracht van Juan I de Castilla werd het eind 14e eeuw volledig herbouwd en een eeuw later aanzienlijk uitgebreid. De zuidelijke poort valt op, met drie grote schepen in een hybride gotisch-renaissance stijl.

Iglesia de Santa Águeda

Gotische tempel met neoklassieke aanpassingen, gelegen op enkele meters van de kathedraal.

De legende plaatst in deze tempel de Jura de Santa Gadea, met in de hoofdrol el Cid Campeador, die volgens de legende koning Alfonso VI ‘el Bravo’ dwong te zweren dat hij niet had deelgenomen aan de moord op zijn broer Sancho II ‘el Fuerte’, koning van Castilla, die werd gedood tijdens de belegering van de stad Zamora.

Kerk van San Lorenzo

Barokke kerk, van het einde van de 17e eeuw. Het behoorde vroeger toe aan de Jezuïeten.

Klooster van San Juan

Dit gebouw, gelegen aan de ene kant van het Plaza de San Juan, werd gebouwd in de 11e eeuw en vervolgens verbouwd. Het werd in 1944 uitgeroepen tot Monumento Histórico Artístico. Het werd gebruikt als pelgrims ziekenhuis en behoorde tot de Orde van Benedictijnen. Fragmenten van de 15e-eeuwse kerk en de 16e-eeuwse kapittelzaal zijn bewaard gebleven.

De restauratie werd in 2017 bekroond met de Europa Nostra-prijs.

Het herbergt een renaissanceklooster, waarin een museum is gevestigd dat de werken van de Burgos-schilder Marceliano Santa María tentoonstelt.

Aartsbisschoppelijk paleis

Dit gebouw werd in 1916 gebouwd in neorenaissancestijl, na afbraak van het oorspronkelijke middeleeuwse gebouw, en ligt naast de kathedraal. Het werd in opdracht van aartsbisschop José Cadena Eleta gebouwd door de architecten Julián de Apráiz en Javier de Luque, die kozen voor een historistische stijl. De hoekbalkons, de glas-in-loodramen, de Troonzaal en, in het algemeen, de hele binneninrichting vallen op. Het is gelegen tussen de Paseo de la Audiencia en de kathedraal.

Kapel van San Amaro

Dit is een eenvoudig gebouw waarin San Amaro is begraven. Het bevindt zich in het oostelijk deel van de stad, naast het Hospital del Rey (koninklijk hospitaal). De kapel is omsloten door een muur, als een heiligdom.

Klooster van Santa Clara

Het ligt ten zuiden van de stad. Het is een gotisch gebouw dat voornamelijk in de 13e eeuw is opgetrokken. Naast het klooster van Santa María la Real de Las Huelgas is het ’t oudste klooster van de stad dat het gemeenschapsleven in stand houdt.

Klooster van Santa Dorotea

Dit is een gotisch gebouw uit de 15e eeuw, gelegen in het zuidelijke deel van de stad. De gevel en verschillende grafkelders vallen op. Het wordt momenteel bewoond door Augustijner kanunniken.

Kerk van San Pedro en San Felices

De parochiekerk van San Pedro y San Felices is een katholieke tempel die in de 14e eeuw werd gebouwd in het zuidwesten van Burgos. Ze stond ook bekend als San Pedro Saelices (verbastering van San Felices). Op het hoofdaltaar staat een beeld van de Virgen de Rocamador (Maafd van Rocamador), een aanroeping die verband houdt met de Camino de Santiago de Compostela.

Burgerlijke architectuur

Dit is een van de meest emblematische monumenten van Burgos. Het is een van de twaalf oude toegangspoorten tot de stad in de middeleeuwen, herbouwd als een boog ter ere van Carlos I van Spanje. Hij verbindt de brug van Santa María, over de rivier de Arlanzón, met het Plaza del Rey San Fernando, waar de kathedraal staat.

Muren (murallas)

De stad werd volledig ommuurd tussen de 13e en 14e eeuw, waarbij de werkzaamheden begonnen in de tijd van Alfonso X ‘el Sabio’. De muur had meer dan 90 torens en 12 poorten, was bijna 3 m dik, bijna 4 km lang, ongeveer 10 m hoog en besloeg ongeveer 45 ha. Door de uitbreiding van Burgos in de 19e en 20e eeuw werd een deel van de muren afgebroken. Vandaag de dag bestaan er nog talrijke overblijfselen van, waaronder de volgende:

• • • Paseo de los Cubos. Dit was de muur die in de 13e eeuw de omtrek van de stad omsloot. In dit gedeelte, het grootste en best bewaarde van alle overblijfselen van de stadsmuren, wordt de muur afgewisseld met de halfronde kubus, vandaar de naam. Bijna aan het einde van de wandeling, vlak voor de toren van Doña Lambra, komen we een boog met een traliewerk tegen die bekend staat als de poort van de Joodse wijk, of Joodse poort, omdat de Joden hier vroeger hun wijk binnenkwamen. Na de joodse wijk van Toledo was de aljama van Burgos de belangrijkste van Castilla.
    • Boog van San Martín. Hij werd gebouwd door Mudejar meestermetselaars die baksteen en steen gebruikten. De hoefijzerboog getuigt ook van de Arabische technieken die zij gebruikten. Dit was de toegangsdeur voor de koningen bij hun koninklijke bezoeken aan de stad, en de pelgrims gingen er doorheen op weg naar Santiago, zoals te zien is op de intrados van de boog; een schelp herinnert hieraan.

• • • Boog van San Esteban. In de buurt van het kasteel, als u de San Esteban afdaalt, komt u nog een stuk muur tegen en de gelijknamige Mudejarboog. Deze poort is de manifestatie van het middeleeuwse Burgos en is zonder twijfel de meest interessante poort vanuit architectonisch oogpunt van al diegenen die zijn overgebleven van de primitieve omheining.
    • Boog van San Juan. De poort voor pelgrims om de stad binnen te komen, is nu sterk gewijzigd. Ernaast staat het zogenaamde Casa de la Muralla, een kantoorgebouw ontworpen door de architect Albert Viaplana.
    • Boog van San Gil. Gelegen in het noordoostelijke deel van de stad. Er zat een toren aan vast, genaamd de emparedadas, die na een renovatie werd verwijderd. Er werd gezegd dat vrouwen die wilden mediteren en boete doen om zich van de wereld te distantiëren daar verbleven. Het was een zeer belangrijke ingang, want het was de poort naar Santander.

Vermeldenswaard is de functie van een deel van de kerk van San Gil zelf, waarvan de noordzijde de indeling van de stadsmuur volgt. Het is een van de voorbeelden van het defensieve karakter van kerken en andere architectonische elementen in de Middeleeuwen.

Palacio de Capitanía General

Het diende als militaire basis tijdens de opstand van de burgeroorlog. Van hieruit werd Franco uitgeroepen tot opperbevelhebber van het Spaanse leger. Daarna zal het de kantoren van de Defensie in de stad huisvesten. Momenteel herbergt het het Regionaal Militair Museum, dat werd verplaatst van zijn vorige locatie in de Diego Porcelos Kazerne (voormalige Academie van Ingenieurs).

Bruggen

Puente de San Pablo

Burgos heeft veel bruggen maar de belangrijkste is wel de Puente de San Pablo. Het is een stenen brug die het zuidelijke deel van de stad verbindt met het Plaza del Cid. Hij is versierd met verschillende beelden die verband houden met het leven van el Cid. Hij verbond de ommuring met het oude klooster van San Pablo, verdedigde de gelijknamige toren en werd volgens de overlevering gebouwd op kosten van de Hermandad de los Reyes Magos (Broederschap van de Drie Wijzen uit het Oosten), gesticht door graaf Fernán González en algemeen bekend als de Cofradía de los 13 Caballeros (Broederschap van de 13 Ridders), omdat de statuten bepalen dat de leden dat aantal niet mogen overschrijden.

Puente de Malatos

Deze middeleeuwse stenen brug ligt in het westen van de stad. Hij steekt de rivier de Arlanzón over en verbindt de wijk San Pedro de la Fuente met het Hospital del Rey. Via deze brug konden pelgrims op de Camino de Santiago de rivier oversteken nadat ze de stad hadden doorkruist. Tegenwoordig is de weg uitsluitend bestemd voor voetgangers.

Puente de Veterinaria o de San Amaro

Deze brug verbindt het kruispunt van de Paseo de Fuentecillas en de Avenida de la Independencia, waardoor deze laatste doorgang krijgt, met de Avenida de José María Villacián Rebollo. Zij verbindt het zuidwestelijke gebied, hoofdzakelijk de universiteitscampus, met de Ronda Interior Norte.

Andere interessante plekken

De parken van Burgos

De meeste parken in de stad Burgos liggen rond de rivier de Arlanzón. In feite vormen de oevers van de rivier zelf een groene corridor langs de stad.

Stadsplanning

---

Voetgangersverkeer in het historische centrum

In de loop van de recente geschiedenis van de stad zijn verschillende voetgangersplannen ontwikkeld om delen van het historische centrum weer toegankelijk te maken voor voetgangers. Dit begon in de jaren 80 en 90, met Calle San Juan, Hortelanos, Calle la Paloma en Plaza del Rey San Fernando en Calle Laín Calvo. Tussen 2000 en 2010 werd een nieuw plan uitgevoerd, waarbij de Plaza Mayor, Puente Santamaría en San Lesmes autovrij werden gemaakt.

In 2010 en 2011 vonden belangrijke voetgangersprojecten plaats, zoals het plein van het voormalige N-120 Complejo de la Evolución Humana of de Calle Concordia.

Boulevard

In 2008 zijn de werkzaamheden voltooid om de spoorlijn om te leiden van het zuiden naar het noorden van de stad, ter hoogte van het industrieterrein van Villalonquéjar, door de omgeving van Villatoro, naar een tunnel die leidt naar het nieuwe station in het noordoosten van de stad, nabij de BU-30. Hierdoor werd het treinverkeer door het centrum opgeheven, waardoor files en de doorgang van honderden treinen per dag, die de doorgang van het noordelijke gebied naar sommige delen van het zuidelijke gebied tientallen minuten per dag blokkeerden, werden vermeden.

In 2010 is begonnen met de aanleg van de nieuwe transversale as van de stad, de zogenaamde Boulevard del Ferrocarril, die met zijn meer dan 12 km lengte de oude spoorlijn door de stad zal volgen en daarmee de langste laan van Europa zal worden. Het wordt de grootste stadsvernieuwing in de geschiedenis van Burgos, waarbij het noordelijke en het zuidelijke deel met elkaar worden verbonden, groene zones worden aangelegd, speciale rijstroken voor het openbaar vervoer (bussen en fietsen) en enkele parkeerplaatsen worden aangelegd.

Cultuur

---

In de stad bevindt zich de oudste nog werkende boekhandel van Spanje, hoewel het huidige pand uit de jaren 1960 niet overeenkomt met het origineel. Het werd in 1850 opgericht door Santiago Rodríguez en was ooit ook een drukkerij en uitgeverij met als motto “La escuela redime y civiliza” (School verlost en beschaafd).

Musea

De stad heeft een museumaanbod dat de laatste jaren flink is gegroeid.

Museo de Burgos

Voorheen bekend als het Provinciaal Archeologisch Museum, is het gevestigd in twee aangrenzende 16e-eeuwse paleizen, het Casa de Miranda en het Casa de Íñigo Angulo, die een blok vormen tussen de straten Calera en Miranda. De collecties van het museum komen uitsluitend uit Burgos, naar herkomst of bestemming, en tonen de historische en culturele evolutie van de provincie.

Museo de Telas Medievales

Het Museum van Middeleeuwse Stoffen, gevestigd in het Monasterio de las Huelgas Reales in Burgos, is een museum dat middeleeuwse burgerkleding voor vrouwen, mannen en kinderen uit de 11e, 12e en 13e eeuw herbergt. Hoewel de reeks gevonden stukken bestaat uit zo’n 300 elementen, bestaat de tentoonstelling uit 51 stukken die een uitputtende taak van restauratie en reiniging hebben ondergaan. Een van de opvallendste stukken van grote historische waarde is het vaandel van Las Navas de Tolosa. Door de goede staat van conservering van de stoffen, toegeschreven aan de hoge kwaliteit van de zijde, zijn ze bewaard gebleven, waardoor het de belangrijkste collectie in zijn soort ter wereld is.

Museo del Retablo

Dit museum behoort tot het aartsbisdom Burgos en brengt altaarstukken uit de 15e tot de 18e eeuw uit verschillende plaatsen in de provincie Burgos bijeen. Het bevindt zich in de kerk van San Esteban, momenteel zonder eredienst. Het herbergt ook stukken goudsmeedwerk uit die periode.

Museo Catedralicio

Dit is een groep ruimtes in de kathedraal, die een veelheid aan werken herbergt, meestal uit verschillende kapellen, die om redenen van veiligheid en conservering worden tentoongesteld in deze museumruimte, die toegankelijk is via de bovenste kloostergang. Het museum heeft ook werken variërend van goudsmeedwerk tot wandtapijten en schilderijen, allemaal tentoongesteld in vier kapellen en de kapittelzaal. Onder de vele belangrijke werken die het herbergt, springt het document van de Carta de Arras del Cid Campeador eruit.

Het is het meest bezochte museum van de stad, en heeft ook een Interpretatiecentrum met een gratis voor het publiek toegankelijke ruimte met tijdelijke en permanente tentoonstellingen.

CAB

Centro de Arte Contemporáneo (Centrum voor hedendaagse kunst). Een modern gebouw gelegen tegenover de kerk van San Esteban. Het gebouw bestaat uit drie originele volumes die over de stad uitkijken en een permanente dialoog met de stad suggereren. Het heeft verschillende tentoonstellingsruimten die onderling verbonden zijn door loopbruggen van waaruit suggestieve stadsgezichten te zien zijn, en andere op lagere verdiepingen. Het huisvest permanente en tijdelijke collecties hedendaagse kunst.

MEH

Museo de la Evolución Humana (Museum van de menselijke evolutie). Het MEH, begonnen in 2006, is een van de belangrijkste musea over de menselijke evolutie ter wereld en toont de vondsten van de archeologische vindplaats Atapuerca.

Het werd op 13 juli 2010 ingehuldigd door koningin Sofia. In de omgeving bevindt zich het CENIEH, het Nationaal Centrum voor Onderzoek naar Menselijke Evolutie, evenals het auditorium en conferentiecentrum in Burgos.

Museo Fadrique de Basilea

Het was het boek- en drukkerijmuseum van de stad, geopend op 23 juli 2010 en gesloten op 23 juli 2019. Het was het enige in zijn soort in Spanje. Het was een particulier museuminitiatief waarin ongeveer 200 publicaties werden tentoongesteld, waaronder originelen en replica’s, evenals andere illustratieve elementen die verband houden met de geschreven geschiedenis.

De naam van het museum verwees naar Fadrique de Basilea, ook bekend als Fadrique Alemán, de bekendste drukker uit Burgos in de 15e eeuw. Hij oefende zijn beroep dertig jaar lang uit in Burgos en liet belangrijke sporen na, zoals de eerste editie van de Celestina.

Het museumproject werd geboren uit de handen van Uitgeverij Siloé, met als doel een ruimte te creëren waarin met originele exemplaren en reproducties de geschiedenis van het boek wordt verteld, vanaf het ontstaan van het schrift tot de huidige edities, die het boek uniek maakten in Spanje.

Museo Marceliano Santa María

Het is gevestigd in het klooster van San Juan en toont permanent een breed repertoire aan schilderijen van de Burgos-schilder Marceliano Santa María. Het werd ingehuldigd op 29 juni 1966, uit een reeks schilderijen geschonken door zijn familie, waaronder portretten, historiestukken en Castiliaanse landschappen.

Het oude klooster ondergaat een nieuwe fase van rehabilitatie, nadat op de ruïnes van de kerk nieuwe daken zijn aangebracht, en er worden nieuwe werken van integrale rehabilitatie van het hele gebouw uitgevoerd, waaronder het bedekken van de kloostergang, het schoonmaken van de gevels en het vernieuwen van bevoorrading. Het Marceliano Santa María Museum wordt daarom aangepast om in de toekomst meer kunstenaars te kunnen huisvesten.

Museo Militar

Het is een van de acht musea die het leger in Spanje heeft. Gevestigd in het emblematische Palacio de Capitanía, herinnert de museumcollectie aan een deel van de militaire geschiedenis van het land. De tentoonstelling is verdeeld in vier zalen: vlaggen, miniaturen, bewapening en uitzendingen.

Festiviteiten

In Burgos worden het hele jaar door veel festivals en beurzen gehouden.

San Antonio Abad

De eerste daarvan is die van San Antón, die gevierd wordt op 17 januari; op die dag wordt in de wijk Gamonal een populaire en gratis maaltijd van titos gehouden. Titos is een traditioneel gerecht van peulvruchten, als u het eens wilt proberen hier vindt u het recept: https://lasrecetasdecarol.com/titos-receta-burgalesa/

San Lesmes

Op de zondag die het dichtst bij 30 januari ligt, worden de festiviteiten ter ere van de beschermheilige van de stad, San Lesmes, gehouden. De Franse afkomst van de voormalige abt van het klooster van San Juan leidde tot de verzustering van Burgos met zijn geboortestad Loudun.

De viering begint in de buurt van het stadhuis. Het gemeentebestuur wordt, samen met uitgenodigde autoriteiten uit Loudun, door bewakers begeleid naar de kerk van San Lesmes. Daar brengt de burgemeester een offer van een kaars en een brood aan de heilige. Na de religieuze handeling gaat het feest verder op het plein Plaza de San Juan, waar de chorizo, bloedworst, wijn en broodjes (gezegend) aan de heilige worden aangeboden.

Carnaval

Elk jaar, sinds 1988, brengt de Sociedad Recreativa Castellana een groot aantal inwoners van Burgos samen voor de deur van de kathedraal van Burgos met hun originele chirigotas en kostuums, verkleed als: stierenvechters, pelgrims, tempeliers, toeristen, misdienaars, heksen, enz. De kostuums zijn ontworpen door Román García Rodrigo en gemaakt door de leden van de comparsa zelf.

Romería de la Virgen Blanca

De bedevaart van de Virgen Blanca wordt gehouden in het laatste weekend van mei, dat tot 2005 samenviel met een middeleeuwse markt die niet meer gehouden werd. De bedevaart bestaat uit het dragen van het beeld van de Maagd van de kerk van San Pedro de la Fuente naar het vlakke terrein bij het kasteel, de plaats van de kerk van Santa María la Blanca (die het beeld herbergde en in 1813 werd verwoest).

El Curpillos

Het oudste festival in Burgos is het Curpillos festival. Het werd traditioneel de dag na Corpus Christi gehouden. Toen Corpus Christi niet meer op donderdag werd gevierd, maar op zondag, onderging de Curpillos veranderingen: het eerste jaar werd het de maandag erna gevierd, in de daaropvolgende jaren werd het verplaatst naar de vrijdag erna en tegenwoordig is het de vrijdag voor of na Corpus Christi, afhankelijk van of Corpus Christi vroeg of laat is, zodat de Curpillos niet samenvalt met de vrijdag waarop de belangrijkste festiviteiten van Burgos, de Sampedros, eind juni beginnen. De Curpillos staat ook bekend als El día del Parral (de dag van de Parral), omdat het in de gelijknamige plaats wordt gehouden. Het feest begint in het klooster van Las Huelgas met een processie die het vaandel draagt dat de Moorse leider Miramamolín na de overwinning in de slag bij Navas de Tolosa heeft afgenomen. Na de burgerlijke en religieuze vieringen wordt in El Parral een pelgrimstocht gehouden. Tijdens dit populaire festival zetten de peñistas kraampjes op met eten en drinken (chorizo, morro, morcilla, tortilla…) voor de verkoop aan het publiek. Er is een concert/DJ in het park en in de straten bij het Parral Park tussen de wijk Las Huelgas en de universiteitswijk (San Amaro) zijn voor de gelegenheid talrijke marktkramen opgesteld. In 1953 verklaarde het stadsbestuur het Curpillos-festival door de volksmond tot feestdag en het is een lokale feestdag op de werkkalender van de stad Burgos.

Fiestas patronales de San Pedro y San Pablo

Maar het belangrijkste feest in Burgos is het feest van San Pedro en San Pablo, gevierd op 29 juni. Dit feest wordt al sinds de middeleeuwen in juni gevierd in de vorm van een kermis, die werd gehouden van de dag van San Juan tot de dag van San Pedro en San Pablo, hoewel de belangrijkste feesten die van de Santísimo Cristo de Burgos en de Virgen Blanca waren die in september werden gehouden; de belangrijkste dag was de dag van het Heilig Kruis op 14 september, maar in 1873 werd een Feestcommissie opgericht die besloot ze op een warmer tijdstip te houden en met een grotere mogelijkheid van een groter aantal mensen. De eerste officiële handeling is de afkondiging van de feesten, die plaatsvindt vanaf het stadhuis met de bijbehorende bomba anunciadora/chupinazo. Tijdens de feestweek wordt om 12 uur ’s middags in het centrum van de stad een optocht gehouden met de dansen van de gigantillos, gigantones en dansers, die eindigt met het zingen van de Hymne van Burgos. Een ander traditioneel evenement is de Cavalcade, die bestaat uit een optocht door de straten van de stad met verschillende praalwagens gemaakt door de peñas, en de beste wordt gekozen in een wedstrijd. Op Sint-Pietersdag wordt, naast de plechtige mis, het traditionele bloemenoffer aan Santa María la Mayor gehouden, dat na Valencia het oudste van Spanje is.

De belangrijkste hoogtepunten van de feesten zijn de Internationale Vuurwerkwedstrijd, concerten van talrijke nationale en internationale artiesten, en activiteiten voor kinderen en straatactiviteiten. Elke avond zijn er stierengevechten in het Colosseum Burgos, die gevolgd worden door de levendige “peñas” (groepen mensen van de plaatselijke clubs) die afdalen naar het stadscentrum en de paardenspringwedstrijd in de Ciudad Deportiva (Sportstad).

De festiviteiten eindigen in het Parque de Fuentes Blancas met verschillende traditionele evenementen:

• • • De Buen Yantar gastronomische wedstrijd: elk jaar koken de peñas hun gerechten met een typisch verplicht ingrediënt voor de wedstrijd.
    • El burgalés ausente: een bedevaart in het park van Fuentes Blancas waarbij de autoriteiten, koninginnen en vertegenwoordigers van de peñas officieel hulde brengen en de emigranten ontvangen die naar de stad terugkeren voor de festiviteiten, en waarbij zij ook de nakomelingen van emigranten uit Burgos ontvangen, vooral uit Latijns-Amerikaanse landen, die dankzij dit initiatief de stad en de provincie waar hun voorouders enkele dagen hebben gewoond, kunnen leren kennen.

Tijdens alle festiviteiten vindt ook de Feria de tapas por Burgos plaats, waarbij verschillende horecabedrijven en verenigingen kraampjes opzetten waar tapaswedstrijden worden aangeboden. De kraampjes staan overal in de stad, vooral op pleinen, promenades en straten in het centrum zoals de Paseo de Atapuerca in de buurt van het Museo de la Evolución Humana, op het Plaza Mayor, Plaza de la Libertad, Plaza de España, Plaza Santo Domingo, Plaza Roma in de wijk Gamonal en er zijn elk jaar meer of minder pleinen of straten met tapaszones, afhankelijk van het aantal restauranthouders dat een kraampje opzet.

El Obispillo

Een ander evenement van minder belang is de viering van El Obispillo, die samenvalt met de Dia de los Inocentes (Dag van de Onschuldigen) op 28 december, wanneer een van de kinderen van de zangschool van de kathedraal (Pueri Cantores) verkleed is als bisschop en te paard door de straten van het centrum, Espolón en Plaza Mayor rijdt om deel te nemen aan verschillende evenementen.

Semana Santaillo

De processies in Burgos zijn van Regionaal en Nationaal Toeristisch Belang (Interés Turístico Regional y Nacional) verklaard en bestaan uit in totaal zestien broederschappen. Een van de meest opvallende processies is die van de Santo Entierro (Heilige Begrafenis), op de avond van Goede Vrijdag, waaraan alle broederschappen van de stad deelnemen en er zijn achttien processies, die de verschillende momenten van het lijdensverhaal van Christus volgen.

Evenementen

Internationaal Folklore festival “Ciudad de Burgos”

Dit festival wordt sinds 1977 onafgebroken gehouden en maakt van de zomer in Burgos een aantrekkelijke ontmoetingsplaats voor de culturen van de wereld.

Internationale, nationale, regionale en lokale groepen nemen eraan deel. Het is een niet-competitief jaarlijks evenement met voorbeelden van liederen, muziek en dansen van de volkeren van de wereld, gewijd aan het tentoonstellen van traditionele dansen en muziek door folkloregroepen, het versterken van vriendschapsbanden tussen hen en de volkeren, het bevorderen van begrip op het gebied van tradities en volkskunsten, het bekendmaken van culturele diversiteit. De deelnemende groepen verzorgen optochten en parades op pleinen en in straten, folkloristische animaties, ambachtelijke markten, tentoonstellingen, dansworkshops, muziekrecitals, voorstellingen en concerten. Er zijn 620 groepen geweest die 92 landen vertegenwoordigen en meer dan 21.370 deelnemers.

Dit festival is de culturele referentie van de zomer geworden. Het wordt gewoonlijk gehouden in de derde week van juli, in de openlucht, op het Plaza de San Juan. Vijf dagen lang wordt Burgos het universele centrum van vrede, tolerantie, diversiteit, integratie en culturen.

Noche Blanca

Het Gemeentelijk Instituut voor Cultuur en Toerisme van de gemeente Burgos lanceert voor het eerst de Noche Blanca (Witte Nacht) van Burgos op 17 mei 2008, waarbij deze datum is gekozen als de vooravond van de viering van de bedevaart van de Virgen Blanca.

De Witte Nacht van Burgos wil een gratis cultureel evenement zijn dat openstaat voor alle burgers en gehouden wordt in talrijke openbare ruimten, zowel open als gesloten. Parken, pleinen, straten, theaters, kunstcentra, musea en het historische erfgoed van de stad zullen door kunstenaars op originele wijze worden bezocht met originele voorstellen voor een Witte Nacht. Het is een nacht waarin kunstenaars de straten en voor het publiek beperkt toegankelijke ruimtes en instellingen binnenvallen. Ook de hotels en restaurants van de stad openen hun deuren met suggesties voor de Witte Nacht van Burgos.

Fin de semana Cidiano (het weekend van ‘el Cid’)

Dit is een reeks activiteiten in verband met de geschiedenis van el Cid Campeador, die wordt gehouden in het eerste weekend van oktober. De evenementen omvatten middeleeuwse markten, theatervoorstellingen en openluchtvoorstellingen, en een gastronomisch aanbod rond dit thema.

Gastronomie

---

De gastronomie van Burgos is voornamelijk gebaseerd op vlees- en peulvruchtengerechten. Vermeldenswaard zijn bloedworst (morcilla) en Burgos-kaas (queso de Burgos) als typische gerechten in de stad, net als in de provincie. Geroosterd lamsvlees, Castiliaanse soep, Burgos soep en bonen of caparrones (bonengerecht), uitstekende specialiteiten van de stad, spelen ook een belangrijke rol.

Maar het beroemdste gerecht van de stad is ongetwijfeld de zogenaamde olla podrida, een stoofpot van bonen, bloedworst, chorizo, ribbetjes, spek en andere varkensvleesproducten. Tot de meest traditionele nagerechten behoren yemas de Burgos, of het postre de abuelo (toetje van de grootvader), gemaakt met Burgos-kaas en honing.

Hoewel de stad niet in een gebied met oorsprongsbenaming ligt, is wijn een fundamenteel onderdeel van de plaatselijke gastronomie dankzij de nabijheid van de wijnen met oorsprongsbenaming Ribera del Duero, Arlanza en Rioja.

Tapas

Net als in andere delen van Spanje is het ook in Burgos gebruikelijk om tapas of pinchos, zoals ze in Burgos beter worden genoemd, te eten als aperitief of ter vervanging van lunch of diner. De meest voorkomende tapasgebieden zijn die bij de Plaza Mayor, zoals onder andere Calle de San Lorenzo en Calle Sombrerería. Tot de populairste tapas behoren de cojonuda, patatas bravas en tortilla de patatas.

---

Naar boven

Verwant aan dit onderwerp:

• • • • • • • • • • Castilla y Leon
                  • Burgos (prov.)