Alfonso III de Asturias “el Magno”

Alfonso III de Asturias ‘el Magno’ (866 – 910)

---

---

Alfonso III de Asturias ‘el Magno’ (de Grote) was koning vanaf 866 tot kort voor zijn dood in 910. Hij was de zoon en de opvolger van Ordoño I en koningin Nuña. Alfonso III was de laatste koning van Asturias, of de eerste van León, vanaf de tijd dat hij daar zijn Consejo de Gobierno (Raad van Bestuur) en het Tribunal de Justicia (Hof van Justitie) hield. Vanaf het moment dat hij aantrad als koning kreeg hij te maken met een aantal interne problemen, opstandige edelen en pogingen van opstand in zijn eigen dynastie. Tijdens het eerste jaar van zijn regering kreeg hij te kampen met een usurpator, graaf Fruela van Galicia. Hij werd gedwongen naar Castilla te vluchten, maar na enkele maanden werd Fruela vermoord en keerde Alfonso terug naar Oviedo. Hij is zeer actief in de re-populatie van diverse steden o.a. door onderdak te bieden aan immigrerende mozaraben, en consolideert de Duero als de zuidelijke grens van zijn koninkrijk, en versterkt steden als Toro en Zamora. Hij vocht krachtig tegen de moslims, die hij versloeg in Polvoraria. Hij bestreed de jihad van de rebellerende Omajjad, Ibn al-Qitt die een verbond had gesloten met de wali van Merida, Ibn Marwan al-Yallqi.

Rond 869 sloot hij een verbond met het Koninkrijk Pamplona, en verstevigde deze band door te trouwen met Jimena Carcés (869 – 910), die vermoedelijk de dochter was van koning García Íñiguez de Pamplona, of minder waarschijnlijk, een lid van de Jiménez-dynastie, en ook zijn zuster Leodegundia trouwde met een prins van Pamplona. De eerste drie kinderen uit dit huwelijk worden koning. Garcia wordt koning van León, en Ordoño en Fruela, regeerden respectievelijk over Galicia en Portugal, Castilla, en Asturias, terwijl hun vader nog in leven is.

De laatste jaren van zijn bewind zijn onduidelijk. Om onbekende redenen probeert zijn oudste zoon Garcia hem ten val te brengen, waarin hij uiteindelijk slaagt, met behulp van zijn broers. Alfonso III doet afstand van de troon maar behoudt wel zijn koninklijke titel. Hij sterft in Zamora, naar het schijnt, na een laatste aanval van hem op de moslims.

Biografie

---

Van zijn jeugd is niet veel bekend. Waarschijnlijk begon hij rond 853 aan zijn opleiding als troonopvolger. Toen zijn vader, Ordoño I stierf werd hij geconfronteerd met Fruela Bermudez, graaf van Lugo, die hem betwiste met de troonopvolging, en het schijnt dat hem dat gelukt is omdat Alfonso zijn toevlucht ergens in Castilla zocht. Opmerking; het was nog niet zo lang geleden dat de troonsopvolging door verkiezing gebeurde, deze ideeën waren nog niet vergeten. Echter binnen het jaar komt Alfonso III terug en met de hulp van Graaf Rodrigo de Castilla (wat waarschijnlijk een oom van hem was) eist hij zijn rechtmatige troon op. Volgens de kronieken van Sampiro doden de magnaten van Oviedo de graaf Fruela en wordt Alfonso III door iedereen vreedzaam erkend als de opvolger van zijn vader Ordoño I.

Het jaar daarop, 867, kreeg hij te maken met een opstand in het oosten van zijn koninkrijk, Álava. Volgens schrijven in de Crónica Albeldense (Albeldense kroniek) waren het de basken maar volgens de Crónica Sampiro waren het de Alaven, aangevoerd door graaf Eylo, optreden. Sampiro beschreef deze gebeurtenis als volgt:

Een boodschapper uit Álava kondigde aan, dat hun harten tegen de koning waren opgezwollen, waarop de vorst besloot er tegen op te trekken. Gedreven door de vrees die zijn komst bij hen teweegbracht, erkenden zij snel hun verplichtingen en bogen zij onderdanig hun hoofd voor hem en beloofden trouw te blijven aan zijn koninkrijk en zijn gezag en te doen wat hun was bevolen. Aldus onderwierp hij een voor hem liggende Álava aan zijn macht, en Eylo, die zich als zijn graaf voordeed, werd beladen met ijzer naar Oviedo gebracht.

Hij ging verder waarmee zijn vader reeds begonnen was, het herbevolken van de grensgebieden. In 878 stuurde hij zijn troepen naar het noorden van Portugal en veroverde daar de steden Coimbra en Porto en verplaatste daarmee de zuidwestelijke grens tot de rivier Mondego.

Alfonso III heeft menigmaal te maken gehad met de offensieve Omajjad prins al-Mundhir, zoon van Mohammmed I de Emir van Córdoba. Tussen 875 – 883 werd er bijna constant gestreden. De eerste invallen richtte de Omajjaden zich op León en Bierzo, maar dat mislukte. Het christelijke tegenoffensief leidde tot het innemen van Deza en Atienza. Nadat de troepen van de emir waren verslagen en de moslimbewoners van Coimbra en Porto waren verdreven, bezetten christelijke troepen onder leiding van Hermenegildo andere steden, zoals Braga, ViseuLamego, en bevolkten deze opnieuw met mensen uit Galicia. Coimbra, Lamego en Viseo werden in 987 opnieuw veroverd door Almanzor en pas in 1064 werden zij definitief heroverd door koning Fernando I van León.

Abd al-Rahman Ibn Marwan, de Galiciër en Heer van Mérida, en opstandig aan de emir van Córdoba, zond zijn minister, Hashim ibnAbd al-Aziz om zich met hem te verzoenen. Dit had tot gevolg dat Al-Mundir in 878 zijn legers opnieuw naar León en Astorga richtte, terwijl Salid ben Ganim de Órbigo bereikte. Om de verbinding van deze twee legers te voorkomen trok Alfonso III ‘el Magno’ ten strijde tegen Salid ben Ganim om deze te verslaan in de slag om Polvoraria, bij de samenkomst van de rivieren Órbigo en Esla. Hierop trok Al-Mundhir de legers van Hashim Ibn Abd al-Aziz terug, maar Alfonso III weet hen te achterhalen in de Vallei van Valdemora waar hij ook deze legers verslaat. De emir Mohamed I wordt gedwongen tot het betalen van losgeld en het tekenen van een wapenstilstand voor drie jaar. Dit was de eerste keer dat Córdoba om vrede vroeg.

Beide koningen beschouwen deze wapenstilstand als een pauze ter voorbereiding van de volgende aanval. Mohamed I bracht een vloot samen om Galicia over zee aan te vallen, maar deze vloot wordt verwoest door een storm. Alfonso III en Ibn Marwan gaan de strijd aan in het dal van de Taag, het leger van Córdoba wordt daar op de berg Oxifer, naast de rivier de Guadiana verslagen.

Uit wraak valt Mohamed I in het jaar 882 het koninkrijk Zaragoza binnen, waar Alfonso III zijn zoon Ordoño naar toe had gestuurd om te worden onderwezen samen met de Banu Qasi, zonen van de Musa (Banu Qasi = Zonen van graaf Casio, een tot islam bekeerde graaf). Mohamed I nam de zoon van Alfonso III gevangen en op de oude Romeinse weg naar Leon vindt een uitwisseling van gevangenen plaats waarna hij zich weer terug trok uit Córdoba.

In 884 wordt er weer een vrede gesloten tussen Mohamed I en Alfonso III omdat beide te maken hebben met ernstige binnenlandse problemen. Alfonso III ‘el Magno’ krijgt te maken met een opstand geleid door ene Fruela, gesteund door zijn beide broers, Odoario en Bermudo, die zich sterk maakte in Astorga, ondersteund door een aantal hertogen. Maar ze werden binnen een mum van tijd verslagen en allen werden direct geëxecuteerd.

In 901 wordt de rebellerende Omajjad, Ibn al-Qitt, uitgeroepen tot Mahdi, hij predikt een heilige oorlog (jihad) en viel Zamora aan — herbouwd en opnieuw bevolkt met mozaraben van Toledo […] de belangrijkste voorpost van het Asturische koninkrijk — dat zich weet te handhaven. De Omajjaden leider, in de steek gelaten door zijn eigen volk, werd verslagen en gedood in de strijd in wat bekend staat als ‘el Dia de Zamora (de Dag van Zamora). In die jaren werd het emiraat Córdoba geteisterd door burgerlijke opstanden, zodat het zich niet langer zorgen maakte over het koninkrijk Asturias, dat echter de confrontatie aanging met zijn vroegere bondgenoten in Merida en de Ebro-vallei: geallieerd met de graaf van Pallars, pleegde Alfonso III een staatsgreep en erin slaagde de Banu Qasi te verslaan. Hij plaatste er de Navarrese gouverneur (die hem ook geholpen had in de strijd), Sancho Garcés I, op de troon van Pamplona, die trouwde met Toda, kleindochter van Fortún Garces om de troonswisseling enigszins wettig te maken.

Het einde van zijn bewind

---

Aan het eind van zijn dagen krijgt Alfonso ook nog eens te maken met zijn rebellerende zoon Garcia, deze was getrouwd met Nuña, dochter van graaf Munio Núñez van Castilla, die de aanstichter van het complot tegen de koning was. Garcia wordt door zijn vader gevangen genomen. Zijn schoonvader Nuño leidt daarop een opstand geholpen door Jimena, Ordoño en Fruela. De Crónica General de España van Alfonso X ‘el Sabio’ verteld dat koningin Jimena kastelen en grond in León, Alba, Gordón, Arbolio en Luna bezat en deze schonk aan haar jonge zoon Garcia. Het kasteel van Luna was bijzonder belangrijk, omdat daar de koninklijke schatten werden bewaard. Alfonso III werd volgens Sampiro verbannen naar Boides, een dorp in de buurt van San Salvador de Valdediós, maakte vervolgens een pelgrimstocht naar Santiago, voerde een “door García toegestane militaire expeditie door het land van Mérida” uit, en stierf op 20 december 910 om middernacht in Zamora bij zijn terugkeer van de rooftocht, gebeurtenissen die worden bevestigd in de kronieken van Ibn Hayyan.

Sindsdien werd het koninkrijk Asturias met behoorlijk grote gebieden uitgebreid. De hoofdstad werd van Oviedo naar León verplaatst en voor het eerst begint men te spreken over het koninkrijk León en soms ook Asturleónes. Er ontstaat meer verdeeldheid tussen Asturias, Galicia en León. De grenzen strekken zich uit tot aan de rivier Duero en de Mondego, en ook verhuizen meer Mozarabische mensen naar deze streken. Het koninkrijk wordt in een paar jaar tijd verdeeld onder de drie kinderen van Alfonso III, Garcia gaat regeren over León, Ordoño wordt koning van Galicia en Fruela wordt de koning van Asturias. Gonzalez heeft een geestelijke opleiding genoten en wordt aartsdiaken van de kathedraal van Oviedo. En Ramiro, die nog vrij jong is op dit moment, krijgt wel de titel van koning maar dan zonder grondgebied.

Huwelijk en nakomelingen

---

Alfonso III trouwt met Jimena de Asturias, van wie men niet zeker weet van wie zij afstamt, hoewel sommige historici zeggen dat ze de dochter is van koning García Iñiguez de Pamplona, en zus van koning Fortun Garcés. Het huwelijk werd gesloten tussen 28 mei en 20 december 873. In 874 ondertekenden zij beiden de schenking van een gouden kruis aan de kerk van Santiago.

• • • Garcia I de León(870 – 914) Koning van León.
    • Ordoño II de Galicia (871 – 924) Koning van Galicia en later van erfde hij de troon van León van zijn broer Garcia.
    • Gonzalo (¿? – 920) Bevestigd tal van privileges verkregen door zijn ouders en broers, en was aartsdiaken van de kathedraal van Oviedo. Sommige schrijvers suggereren dat hij begraven zou zijn in het Panteón de la Reyes del Catedral de Oviedo.
    • Fruela II van León (875 – 925) Koning van Asturias en later van León.
    • Ramiro (¿? – 929) Sommige schrijvers suggereren de mogelijkheid dat hij het koninkrijk Asturias erfde toen zijn broer, Fruela, de troon van León erfde na de dood van Ordoño II. En dan is er nog het verhaal van Jaime de Salazar y Acha, dat hij misschien trouwde met koningin Urraca, weduwe van zijn broer Fruela. Volgens het opschrift op zijn graf in het Pantheon de Reyes de la Catedral de Oveido, overleed hij op 31 maart 929.
    • En twee dochters waarvan de namen niet bekend zijn.

Dood en begrafenis

---

Alfonso III stierf in de nacht van 20 december 910 in de stad Zamora. Zijn lichaam wordt naar de stad Astorga gebracht en in de kathedraal van deze stad begraven. Zijn vrouw Jimena de Asturias, die in 912 sterft, wordt in dezelfde kathedraal begraven. Hun stoffelijke overschotten werden bijgezet in de sarcogaaf van Astorga, gevonden in de stad in San Justo de la Vega, een gemeente in León. (Vanaf 1869 wordt deze sarcogaaf tentoongesteld in het Nationaal Archeologisch Museum te Madrid.)

Later, in het jaar 986, worden de overblijfselen van Koning Alfonso III en zijn vrouw koningin Jimena de Asturias, in opdracht van koning Bermudo II  de León, overgebracht naar Oviedo, naar het Panteón de Reyes de la capilla de Nuestra Señora del Rey Casto, omdat hij vreesde dat de stoffelijke resten zouden worden ontheiligd door de Islamitische troepen onder leiding van Almanzor die vooruit gestuurd waren naar het koninkrijk León.

Cultuur

---

1. 1. 1. 

         Hij riep, in 893, het tweede Concilie van Oviedo bijeen.
      2. Hij geeft opdracht tot het maken van het Cruz de la Victoria, welke ook in de huidige vlag van Asturië is verwerkt, omgezet naar een symbool van het Vorstendom. Het juweel is gemaakt door Frankische ambachtslieden. Het is in het begin van de 10e eeuw gemaakt en geschonken aan de kathedraal van San Salvador. Het ligt nu in de Cámara Santa (Heilige kamer) van de kathedraal van Oviedo samen met een kopie van het kruis van de romaanse brug van Cangas de Onis
      3. De 2e apostolische trekpleister, na Rome, met een autoriteit die groter dan enig koninkrijk of christelijke provincie. De ontdekking van het graf van Santiago te Compostella maakt dit tot een van de grootste pelgrimsbestemming. De ware verzenders van cultuur.
      4. Met respect voor de Asturische kunst, wordt tijdens het bewind van Alfonso III ‘el Magno’ de “Etapa Postramirense” uitgeroepen als zijnde de pre-romaanse Asturische architectuur, met belangrijke gebouwen als San Salvador van Valdediós, Santo Adriano van Tuñón en de Basiliek de Santiago van Compostella.
      5. Hij geeft bevel tot het opstellen van drie kronieken, die het verhaal vertellen van het Koninkrijk Asturias erfgenaam van het Visigotisch Koninkrijk.

• • • Crónica Albeldense (c. 881)
    • Crónica profética (c. 883)
    • Crónica de los reyes visigodos o Crónica de Alfonso III (c. 911)

Voorgangers en opvolgers van Alfonso III de Asturias
Voorganger Ordoño I	Koning van Asturias 866 – 910	Opvolger Fruela II (koning van Asturias) Garcia I (koning van León) Ordoño II (koning van Galicia)

---

Naar boven

Verwant aan dit onderwerp:

• • • • • • • • • • Fruela II de Asturias
                  • León (hoofdstad)
                  • Koninkrijk Asturias
                  • Koninkrijk León
                  • Koningen van Asturias