Madrid, en wat de buitenlanders niet weten.

In dit verhaal gaan we in enkele minuten een paar hele goede dingen over Madrid vertellen waar de meeste buitenlanders geen weet van hebben en waar U toch uw voordeel mee kunt doen!!!….. Of zoals een heel bekend liedje zegt ” Pongamos que hablo de Madrid”. Want wat hieronder besproken wordt is voor de Madrilenen dagelijkse kost, maar voor de mensen die niet uit Madrid komen maar er wel leven, of voor die toerist die net iets meer diepte willen, zeer nuttig.

Het is een artikel gewijd aan de Madrileen, zodat we een beter begrip krijgen van wat nou een Madrileen is.

De Madrileen doet alles wat nodig is om te voorkomen dat ze moeten overstappen in de metrostations, Diego de león (lijn 4,5,6), Cuatro Caminos (lijn 1,2,6), of Nuevos Ministerios (lijn 6,8,10) waar ze van die eindeloze gangen hebben gemaakt. (en waar je kan verdwalen (er zijn mensen in Mexico City terecht gekomen)). Sinds kort hebben ze het metrostation Callao met een enorme tunnel verbonden met dat van Sol (lijn 1,2,3,4,5,)!

De allermooiste plek om een prachtige foto van de Gran Via te maken, is boven in de vroegere cafetaria (nu een luxe food afdeling met luxe hapjescorners) van Corte Ingles de Callao.

Dat de Crypte van de Kathedraal de la Almudena veel mooeir is dan de Almudena zelf.

Lopen van Callao naar Sol, via Preciados in de kerstperiode is dat een slecht idee, het duurt zeker 30 minuten, dat doe je maar één keer daarna nooit meer. Ah, daar hebben we de nieuwe ondergrondse tunnel weer die Callao met Sol verbind!

Dat daar in Madrid het beste Castilliaans gesproken word en dat Mardid neutraal is. (Pssst,,,, valt wel mee hoor, dat neutraal zijn)

Als het één uur in de ochtend is zal men zich haasten om het uiterste uit het feest te halen, omdat  men weet dat de laatste metro op het station om 1:30h vertrekt.

We nemen de auto als we naar de bar op de hoek gaan en als we naar het centrum gaan dan zetten we de auto in een dure parkeergarage.

Profiteren van elk buurtfeestje om een fles mee te drinken.

Niet alle Madrilenen zijn voor Real Madrid en niet iedereen houdt van voetbal.

Als we een telefoongesprek voeren dan zeggen we dat we hier zijn, alsof iedereen weet dat dat Madrid is.

We weten dat el Rasto ook op feestdagen open is en niet alleen op zondagen, en je daar rustig oversteekt zonder te duwen.

Dat we naar de luchthaven gaan met het openbaar vervoer, met de buslijn 200 vanaf Avenida de America om te voorkomen dat we € 4,50 supplement moeten betalen in de luchthaven van Barajas .

Dat de ondergrondse parking van Plaza España meer is dan alleen een parkeerplaats.

Dat terwijl de toeristen denken dat we normaal pens eten, of nog erger gefrituurde ingewanden van lam of Madrileense stoofpot eten, maar dat dat in werkelijkheid churros of een broodje inktvis is.

Herinner je je nog, toen je nog klein was, dat ze je uit moesten leggen wat een Metro was en dat nu elke stad een tram heeft.

Dat als u vraagt naar Plaza de Emilio Jiménez Milla, men niet weet waar dat is tot u daarbij verteld, “naast het plein met de blokken”.

Het is beter dat je de metrolijnen kent dan dat je de straten van Madrid kent.

Voor er de kathedraal de la Almudena was, hadden we een kathedraal San Isidro genaamd.

Vroeger gingen we met de kerst naar Plaza Mayor naar de kraampjes met feestartikelen, om maskers en pruiken te kopen, dat was een heel normale tijdens die dagen.

Wij gaan niet naar het plattelandstoerisme (turismo rural), wij gaan naar het volk (dorp).

Ging je vroeger je hele leven door met rondzwerven in de uitgaansgelegenheden (Bilbao, Argüelles, Torre Europa, Alonso Martinez,…) nu praat je alleen nog over Huertas en Malasaña, waar de jeugd uitgaat.

Wij denken dat we het beste water hebben in Madrid en vragen in de bar om leidingwater in plaats van gebotteld water.

Het eerste wat we vragen wanneer we kennis maken met iemand is. “Waar kom je vandaan”?

Iemand vinden die een kat is, de kans daartoe is net zo groot als het winnen van de kerstloterij bij Doña Manolita. En die kans is vrij groot. Elke Madrileen koopt zijn Nieuwjaars loten bij Doña Manolito, ook al moet hij daarvoor achter in de rij (1 km of meer) aansluiten.

We weten dat we op de roltrappen van de metro rechts moeten gaan staan, zodat we de doorgang niet versperren, dat spreekt van goed fatsoen tegenover de gehaaste persoon.

Je kunt vertellen over alle monumenten in andere steden, maar vraag ons niet over al die monumenten in Madrid.

Als ik naar een mooi park wil gaan heb ik meer opties dan alleen het Retiro, en ook een stuk rustiger qua mensen, zoals het park Capricho of het park del Moro.

Met vrienden spreken we af vlakbij bij de beer met z´n fruitboom. Goed dat we dat doen, maar we weten ook dat het een slecht idee is!

Een Madrileen is meer keren dan u naar het attractie park of de dierentuin geweest. Het is onmogelijk hem hier van het tegendeel te overtuigen.

Als een Madrileen jou vertelt dat iets binnen tien minuten te lopen is, neem dan de metro maar!!!!

We (de  Madrilenen) denken allemaal dat  de mooiste hemel ter wereld, die van Spanje is. Maar we weten allemaal dat je daar ´s nachts, geen een ster ziet.

Het is zeer waarschijnlijk dat u uw buurman vindt op het strand, vlak naast de deur.

Als er een brugdag is (een dag tussen een feestdag en het weekend, vrijdag of maandag), dan gaan we nooit naar huis, dan gaan we buiten Madrid uitrusten!

Wij houden van Madrid, we zouden voor geen cent ergens anders willen leven, maar niettemin we hebben altijd kritiek.

---

Naar boven

Verwant aan dit onderwerp:

• • • • • • • • • • Madrid