Kronen (Spaanse)


Spaanse kronen

Het gebruik van kronen als onderscheidend of soevereiniteitskeurmerk is zeer oud. De eerste kroon die met rechte en golvende stralen werd gemaakt was bestemd voor Apollonius. Een Latijnse koning, die een kleinzoon van Apollo zou zijn, kreeg deze kroon als attribuut in de strijd tussen Aeneas en Turnus. Hij droeg een gouden kroon met twaalf stralen, volgens Vergilius in paragraaf VIII van zijn Aeneis.

Kroon gebruikt bij de proclamatie van koningen van Spanje. Gemaakt in de XVIII eeuw.

Diodoros van Sicilië vertelt ons dat de kroon van Alexander de Grote en zijn helm versierd waren met een gouden stralenkroon. David won er een van Koning Melcom, verrijkt met edelstenen, die hij vervolgens op zijn hoofd zette. En Salomon, zijn zoon en opvolger, bracht ook een gouden kroon mee, bezet met edelstenen.

Wat u het meest interesseert:

Grieken en Romeinen


De eerste Romeinse keizers brachten geen andere kronen mee, maar laurierbladeren, niet alleen omdat deze als kroon van triomf gezien werd, maar ook omdat ze geloofden dat laurierbladeren hen beschermde voor de bliksemschichten van Jupiter.

Romeinse munt met daarop de gekroonde keizer Probus.

Ook durfden zij het niet aan om gouden kronen te dragen vanwege de afkeer die de Senaat en het Romeinse volk hadden voor de monarchie, en daarom dit soort symbolen niet aan hun keizers gaven. De Romeinen kozen meer voor militaire emblemen van eer en deugd. Als de keizers gestorven was, pas dan werden zij op munten afgebeeld met een kroon en kregen ze aanzien door hun afbeeldingen op medailles en standbeelden waarmee ze  gelijkgesteld werden aan de goden.

Bij de Grieken en de Romeinen vinden we verschillende manieren waarop zij gebruik maakten van kronen. Er zijn verscheidenen verhalen die ons hier het bewijs voor leveren, zeker in de laatste gevallen, waar men spreekt over acht verschillende kronen die men gaf als militaire beloning, waarvan enkele een hogere waarde hadden dan de andere, al naar gelang de reden of oorzaak waarom ze werden gegeven.

        • De eerste en belangrijkste in aanzien was het ovaal, gemaakt van mirte en gegeven aan legergeneraals en andere aanvoerders die hun vijanden versloegen zonder bloedvergieten en voor andere enkelvoudige acties. Deze kroon werd de Ovatio genoemd.
        • De tweede was de Scheepskroon (Corona Navalis of Rostrata), die bestond uit een gouden cirkel, waarop voor- en achterstevens van schepen van hetzelfde metaal stonden. Deze werd toegekend aan de aanvoerders en de soldaten die als eerste het vijandelijke schip enterde beter gezegd, betrad. Lipsius is van mening dat er een Scheeps- en Stevenkroon was, maar de algemene gedachte is dat dit één en dezelfde waren.
        • De derde, de Wal of Legerkroon (Corona Vallaris of Castrensis), die ook van goud was gemaakt en werd afgewisseld door stokken en palen en door de generaals van het leger gegeven werd aan de aanvoerders en soldaten die als eerste de vijandelijke verschansing doorbraken en als eerste een doorgang forceerden.
        • De vierde, corona mural, de Muurkroon, een gouden cirkel met daarop gekanteelde torens. Ze werd gegeven aan diegene die als eerste de vijandelijke muur beklom en daar als eerste een standaard/vaandel plaatsten.
        • De vijfde, de corona cívica, gemaakt van groen eikenloof, en geschonken werd aan hem die een ander Romeins burger in leven had gehouden tijdens de strijd. Hij werd door het senaat aan Augustus toegekend met de titel van Vader van het Volk, die ter nagedachtenis aan hem gouden en zilveren munten lieten maken met zijn beeltenis omgeven met de inscriptie: Divus Augustas Pater. Aan de andere kant van de munt stond de kroon met nog een andere tekens.
        • De zesde, corona triumphalis, de Overwinningskroon, eerder bestond deze uit een krans van echte laurier, maar werd naderhand vervangen door een laurierkrans gemaakt goud.
        • De graskroon(Latijn: corona graminea) of blokkade kroon(corona obsidionalis) was de hoogste en zeldzaamste van alle militaire onderscheidingen in de Romeinse Republiek en het vroege Romeinse Rijk. Het werd alleen uitgereikt aan een generaal, commandant of officier wiens acties een legioen of het hele leger redden. Een voorbeeld van een actie die leidde tot de toekenning van een graskroon was een generaal die de blokkade rond een belegerd Romeins leger doorbrak. De kroon had de vorm van een kafje gemaakt van plantaardig materiaal van het slagveld, waaronder grassen, bloemen en verschillende granen zoals tarwe; het werd aan de generaal uitgereikt door het leger dat hij had gered
        • De achtste, de olímpica,  was de Laurierkroon die door de Grieken aan hun atleten, hun worstelaars gegeven werd  en die door de Romeinen aan diegene werd gegeven die een vredeshandeling tot stand gebracht had of deze bevestigd had. Het was de minst aanzienlijke kroon.

Na het gebruik van deze kronen en hun imitaties kwam, na de ondergang en de decadentie van het Romeinse Rijk, de kroning van koningen en vorsten. Ook op hun wapenschilden werden afbeeldingen van kronen gezet als teken van waardigheid, macht, soevereiniteit, gezag en imperium. Met de verschillende vormen van de kronen, en met de toestemming van de koning, werd het verschil in titels aangegeven. Dit gebruikt werd door alle beschaafde volkeren overgenomen

Corona navalis

Corona vallaris

Corona muralis

Corona cívica

Corona triumphalis

Corona obsidionalis

De Spaanse kronen


 

De kroon van de koningen van Spanje bestaat uit een cirkel van goud, verrijkt met edelstenen, met acht rozetten van gestileerde selderijbladeren, met daartussen parels op een puntje verheven. Bedekt met evenzoveel diademen van goud, geladen met parels, aan de bovenkant gesloten, en bovenop daar waar het samenkomt, een azuurblauwe wereldbol met de equator en een halve meridiaan waarop gecentreerd een plat kruis, alle van goud.

Heraldische kroon van de prins(es) Leonor van Asturias, de troonopvolger van Spanje.

De eerste koning van Spanje die gekroond werd, met scepter en koninklijke gewaden, was de Visigotische Leovigildo in het jaar 574, hij had zijn hof in Sevilla. Koning Alfonso VIII werd met de autoriteit van paus Innocentius II, tot keizer van Spanje gekroond, waarmee hij de titel en keizerlijke kroon aan de stad Toledo gaf.

De prins(es) van Asturias draagt dezelfde gesloten kroon als de koning met dit verschil dat hij slechts vier diademen draagt in plaats van de acht diademen die de vorst heeft.

De prinsen en prinsessen dragen dezelfde kroon alleen dat deze geen diademen heeft

De kroon als teken van rang


Kronen van leiders

Keizers werden vroeger gekroond met drie kronen:

        • een van ijzer in Pavia voor de koning van Lombardije
        • een zilveren in Aken voor de koning van Duitsland
        • een derde van goud in Rome voor de paus, die zichzelf uitriep tot keizer van het Westen en beschermer van de Kerk.
Keizerlijke kroon

De keizerlijke kroon die de keizers droegen, zijn iets anders dan die men normaal droeg. Deze is van goud zoals die van koningen met acht fleurons en een scharlakenrode keurhoed, in de vorm van een mijter, niet zo hoog en puntig met franjes aan het uiteinde, hanger één aan elke kant, open, geheven en vastgehouden door twee gouden diademen beladen met parels, één aan elke kant van de opening, en komend uit het midden ervan nog een diadeem van hetzelfde, die een wereldbol vasthoudt gecentreerd. met daarop een gouden kruis.

De kroon van de koningen van Engeland (de kroon van St. Edward) is van goud, verrijkt met vier fleurs-de-lis (voor een denkbeeldige aanspraak op het koninkrijk Frankrijk), doorweven met vier kruizen, bedekt met vier met parels bezette diademen, en op de plaats waar hun punten samenkomen een gouden wereldbol doorkruist met een kruis zoals de anderen. De kroon lijkt een beetje op die kroon van de prins(es) van Asturias.

De koninklijke kroon van Frankrijk.

De kroon van de koningen van Frankrijk bestond voor de revolutie aan het eind van de 19e eeuw ook uit een gouden cirkel met acht fleurs-de-lis, omsloten door dezelfde diademen van gesloten parels, verenigd en bekroond door een dubbele fleur-de-lis, wat het wapen van Frankrijk is. Maar na het uitroepen van Napoleon Bonaparte als eerste keizer werd de kroon van het Franse Keizerrijk gebruikt als kroon van Frankrijk.

Die van de aartshertog is een cirkel met acht fleurons, afgesloten met een ronde rood scharlaken keurhoed bedekt met vier diademen vol parels en daarboven een gouden wereldbol met daarboven een gouden kruis.

Die van de groothertog van Florence of Toscane is een bijna ouderwetse open kroon, versierd met twee grote fleur-de-lis verspreid en met veel scherpe, gebogen punten of stralen afgewisseld met en eindigend in kleine fleur-de-lis.

De heren die land bezitten met de titel van vorstendom gebruiken de ouderwetse kroon, de gouden cirkel, geëmailleerd in verschillende kleuren en verhoogd met twaalf punten of rechte en scherpe stralen.

De keurvorsten van het keizerrijk dragen een granaatkleurige keurhoed van scharlaken, de achterkant verhoogd met acht cirkelvormige punten van hermelijn, diadeem van een halve cirkel beladen met parels, met daarboven een gecentreerde wereldbol en daarboven een gouden kruis. Deze keurhoeden zijn niet zo exclusief voor de keurvorsten dat ze niet ook door andere vorsten en prinsen van Duitsland worden gedragen, daar er andere zijn die ook kronen van andere makelij zijn, die niet als wapenschild worden beschouwd.

De Doge van Venetië droeg, voordat hij de kroon als koning van Cyprus droeg, een grote gebogen keurhoed met gouden stof, omgeven door een cirkel van hetzelfde, met punten en kleine bolletjes erop, bedekt met strass-steentjes, met twee linten of strepen met punten die aan het doek zelf hingen en aan beide kanten geplaatst waren.

Als koning van het eiland Corsica, draagt de Doge van Genua ook een kroon, maar daarvoor droeg hij een zwart fluwelen piramidevormige muts, afgezet met goud.

De sultan of keizer van de Turken draagt geen gouden kroon op zijn hoofd en evenmin op zijn wapenschild. Maar hij draagt een grote tulband, leeg aan de binnenkant en bedekt aan de buitenkant met een fijne witte katoenen doek, afgerond door middel van een draad van ijzerdraad, die het zijn vorm geeft, versierd aan elk van de twee zijden met een zeer rijk juweel van diamanten en karbonkels waaruit twee reigerveren en dikke parels tevoorschijn komen en soms halve maantjes of maansikkels die de wapens van zijn rijk voorstellen, met twee kettingen van goud en stenen die van de ene kant naar de andere gaan aan de voorkant van de tulband.

Pasja’s en andere hoge heren van dat land dragen een tulband met een andere vorm, die ieder naar eigen inzicht vormgeeft.

Kronen van de adel
Spaanse hertogenkroon.

Hoewel de kronen geen tekens van de oude adel zijn, worden ze gedragen als een titulair symbool en als een onderscheiding van de waardigheid die aan elk van hen toebehoort, aangezien niemand het recht heeft om door zijn geboorte zijn schild met een kroon te stempelen, behalve de eerstgeboren zonen van keizers, koningen en soevereine prinsen. Deze eer wordt echter verleend aan hertogen, markiezen, graven, enz., niet vanwege hun persoon, noch minder vanwege hun geboorte, maar vanwege de waardigheid en de jurisdictie van de staten en landen die zij bezaten, die vanwege de verschillende vorm van elk van hen in de volgende volgorde zullen worden beschreven.

        • De kroon van de hertogen, is een cirkel van goud bezet met edelstenen en parels, verhoogd met acht fleurons, vergelijkbaar met de selderij- of peterseliebladeren. De hertogelijke kroon mag nooit gedragen worden zonder de met hermelijn gevoerde mantel, want dat is allemaal kenmerkend voor deze waardigheid.
            • Als het geen groothertogen zijn, zoals generaals van het leger, admiraals en andere titels van gelijke aard, kunnen naar de mening van sommigen, deze dezelfde kroon dragen als de groothertogen. Sommigen willen echter dat deze kronen op een bepaalde manier verschillen zijn, zodat ze in plaats van goud, van zilver zijn gemaakt, waardoor het voor velen ook lijkt alsof de fleurons een lager aanzien hebben, op de manier zoals klaverbladeren.
        • De kroon van de markies.

          De kroon van de markiezen.  Zij dragen het op hun wapens, en nergens anders: het is gemaakt van goud versterkt met vier fleurons met twaalf parels tussen de fleurons, geplaatst in drieën en op kleine punten die ze verhogen van de cirkel die bezet is met edelstenen en parels.
        • De kroon van de Graaf is ook van goud, de cirkel is versierd met een edelstenen, met daarbovenop achttien dikke parels die op gouden punten worden vastgehouden: deze kroon wordt gedragen op hun wapenschilden en nergens anders.
        • De kroon van de Burggraven bestaat alleen uit een zuiver gouden cirkel of een geëmailleerde kroon, met daarbovenop vier dikke parels die op gouden punten worden vastgehouden.
        • De kroon van de Baronnen is een enkele cirkel van geëmailleerd goud en omgeven door een band of filet van gewone parels, dat er uiteindelijk uitziet als een klein kroontje.

Koninginnen, prinsessen en andere dames hebben het recht en het voorrecht om dezelfde kronen op hun wapens te zetten net als hun echtgenoten die gebruiken vanwege hun titels.

Het misbruik van kronen


Dit is de regelgeving voor de kronen die door iedereen kan worden waargenomen, met uitzondering voor degenen die, vol ijdelheid of door onwetendheid, onverschillig elke kroon op hun wapen zetten, of geloven dat het plaatsen van de kroon van een hertog, markies of graaf de keuze is van de graveur of de gebruiker. Maar dit misbruik brengt de waardigheid en zelfs de gravures van de adel in verwarring, en daarom zou het nuttig en handig zijn om het te verbieden.

Om deze misstanden en andere die al in de jaren 1586 waren geïntroduceerd te voorkomen, gaf Felipe II, koning van Spanje, opdracht tot het uitvaardigen van een koninklijk edict, gedateerd San Lorenzo op 8 oktober van hetzelfde jaar, waarvan de strekking als volgt is:

  Eveneens, voor het verhelpen van de grote wanorde en absurditeit die nog steeds bestaat in het zetten van kronen op de wapens van zegels en siertapijten (mbt familiewapens);
                  Wij bevelen en gebieden dat geen enkele persoon, noch enige andere persoon, in staat zal zijn om kronen op de genoemde zegels of siertapijten, of ergens anders waar er wapens zijn, behalve hertogen, markiezen en graven, die toestemming hebben ze te mogen zetten, in de vorm die hen toekomt en niet op een andere manier, en dat de kronen die zijn aangebracht, worden verwijderd en niet meer gebruikt of aangebracht mogen worden.
                  Voor de naleving van dit decreet wordt een straf van tienduizend maravedis opgelegd voor elke keer dat de overtreding wordt begaan, en de straf wordt op de gewone manier door derden toegepast op de aanbrenger, gevorderd door de rechter die hem heeft veroordeeld, of als donatie aan de kerk.
Verschillende kronen van de Spaanse heraldiek

Keizerlijke kroon

De keizerlijke kroon is een ring, meestal van edele metalen en edelstenen die sinds de middeleeuwen door keizers wordt gebruikt als symbool van zijn gezag. Meestal gesloten met een verstek, net als bij een mijter maar dan minder hoog.

Koninklijke kroon

De koninklijke kroon van Spanje is een heraldisch voorwerp welke terug te vinden is op de vlag van Spanje en andere nationale symbolen van de Spaanse monarchie. Hij wordt in drie wetten, van 1981 en 1982, gedefinieerd, maar bestaat niet echt als een fysiek voorwerp.

Kroon van de koning van Spanje, Felipe VI

De koninklijke kroon van Felipe VI koning van Spanje die het koningschap in 2014 van zijn vader Juan Carlos overnam. Hij heeft een eigen wapen waaraan deze kroon is toegevoegd. De diademen van de kroon buigen meer naar binnen in vergelijking met de koninklijke kroon en de parels zijn vervangen door azuur edelstenen.

Kroon van de prins(es) van Asturias

Deze prinsen of prinsessenkroon is de verschijningsvorm die bij deze titel hoort, het bestaat uit een heraldische voorstelling van een cirkel van goud versierd met edelstenen en acht rozetten van acanthusbladeren en acht lage punten met parels. Het heeft dezelfde elementen als de koningskroon met dit verschil dat er maar vier in plaats van acht diademen zijn.

Infante kroon

De infantekroon is de verschijningsvorm die bij deze kroon hoort, ze bestaat uit een ring van edele metalen versierd met edelstenen en acht rozetten van acanthusbladeren, waarvan vijf zichtbaar.

Open Infante kroon of de oude open koningskroon

De open infantekroon is de verschijningsvorm die bij deze kroon hoort, ze bestaat uit een ring van edele metalen versierd met edelstenen en acht rozetten van acanthusbladeren, waarvan vijf zichtbaar.
De oude koninklijke kroon, die tot de 16e eeuw werd gebruikt, wordt in de heraldiek vaak gebruikt om wapenschilden van kleinere territoriale entiteiten, gemeenten en provincies te bestempelen.

Kroon van de Grande van Spanje

La grande de España is de hoogste waardigheid van de Spaanse adel in de aristocratische hiërarchie. La grandeza de España wordt verleend door de koning en is meestal gekoppeld aan een peerage, dus is het erfelijk. Ook de kinderen van de koning van Spanje dragen deze titel. Een adellijke titel die alleen in Spanje nog bestaat.

Hertogenkroon

De kroon die de adelstand van hertog of hertogin vertegenwoordigd. Bestaande uit een ring van goud met parels en edelstenen, versierd met acht rozetten van acanthusbladeren op punten van hetzelfde materiaal als de basis. De kroon is gelijk aan die van de Grandes de España maar zonder muts.

Markiezenkroon

De markiezenkroon vertegenwoordigd deze adelstand. Hij bestaat uit een ring van edel metaal die is versierd met edelstenen, daarboven vier bloemvormige ornamenten en vier acanthusbladeren op punten. (het is de oude (vroegere) Koningskroon)

Gravenkroon

De gravenkroon is de vertegenwoordiger van deze titel. Ze bestaat uit een ring van edelmetaal versierd met edelstenen , met daar bovenop 18 punten van hetzelfde metaal, afgewerkt met parels.

Burggravenkroon

Deze kroon vertegenwoordigd deze adelstand, ook hier weer een ring van edel metaal versierd met edelstenen, waarboven vier hoge en vier lage punten afgewerkt met parels.

Baronnenkroon

De baronnenkroon is het insigne dat representatief is voor deze adellijke titel. Hij bestaat  uit een ring van edelmetaal, geëmailleerd en een parelsnoer dat acht keer  om de ring is gewikkeld, daarop nog acht grote parels.

Herenkroon

De herenkroon is het insigne dat representatief is voor deze adellijke titel. We zien dezelfde ring van edelmetaal versierd met edelstenen. Maar nu vier keer omwikkeld met een parelsnoer.

Edelmannen kroon

Dit is de representatie van deze waardigheid. Bestaande uit een ring van edelmetaal bezet met edelstenen.

Kroon van de wapenkoning

De wapenkoning is de hoogste ambtenaar belast met de registratie van de blazoenen, de vorming van nieuwe, verlengen of handhaven van de wetgeving rond de heraldische onderscheidingen. Hij is ook de onschendbare persoon die zorgt voor de communicatie tussen strijdende partijen.

Muurkroon

La Corona Mural (muurkroon, anders dan de corona cívica) was een gouden kroon die, in de romeinse oudheid, als prijs of onderscheiding uitgereikt werd aan de soldaat die als eerste de stadsmuur beklom en het vaandel op de binnengevallen stad plaatste.

Marinekroon

La Corona Navalis was een onderscheiding die werd uitgereikt aan de Romeinse legioensoldaat die als eerste op het dek van het geënterde schip van de vijand stond. Het is later door de legers van verschillende landen, zoals Chili of Venezuela , overgenomen en wordt ook toegekend aan de eerste soldaat die aan boord van een vijandelijk schip gaat. Het embleem staat in de gevechtsvlag van de Italiaanse marine , en de Britse Koninklijke Marine gebruikt de afbeelding van deze kroon op de insignes van hun schepen. In de loop van de tijd is het een terugkerend heraldisch element geworden dat aanwezig is in tal van schilden van gemeenten en landen, zoals Chili . Het gaat om de marine overwinningen van dat land of als een souvenir van een illustere soldaat van die regio.

Legerkroon

De omheinde Corona Castrense (Legerkroon) was een prijs voor de soldaat die erin slaagde om als eerste het veld van de vijand binnen te dringen. Het is een ring van, normaal gesproken van goud versierd met diverse genagelde punten die een hekwerk voorstellen. In de heraldiek wordt deze kroon in enkele gevallen nog steeds gebruikt.
Militaire kronen
Kapitein Generaal
Landmacht Generaal, Luchtmacht Generaal, Admiraal Generaal
Luitenant-generaal, Admiraal
Generaal-majoor, Vice-Admiraal
Brigade generaal, Schout-bij-nacht
Kolonel, Kapitein
Verschillende kronen van de Nederlandse heraldiek
Keizer
Koning
Prins (Koninklijk Huis)
Prins (kleinkinderen Monarch)
Prins (Adellijk)
Hertog
Markies
Graaf (officiële stijl)
Burggraaf
Baron
Erfridder
Jonkheer (nieuwe stijl)

Naar boven

Verwant aan dit onderwerp:

Annotations

This was one of the stories in the non-commercial website spaanseverhalen.com.

        • Last updated 2024-01-29

Coralma*

Sources and references:
The mostly foreign texts from wikipedia are available under the Creative Commons Attribution-Share Alike licence. I have translated, mixed, and often supplemented these texts with my own knowledge, and experience, gained during the time I live in Spain, and worked on these articles.

These texts are available under the licence Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen 3.0.  CC BY-SA 3.0

Other references are:

        • Nieuw en volkomen woordenboek van konsten en weetenschappen …, Volume 6…Door Egbert Buys (1778)

Full information of these photos/images, the author, or the license.


Eetsnob

eten met passie

Jan Woordenaar Bontje - CULTUUR

Aforismen, bontjes, columns, gedachten, gedichten, haibun, haiku, kyoka, literatuur, poëzie, proza, snelsonnetten, tanka.

De niet genomen weg

Fietsen, wandelen, reizen, foto's, gedachten en meer.

De niet genomen weg

Fietsen, wandelen, foto's, gedachten en meer.

MONTSE ANTARES BLOG CINEMA

BANDAS SONORAS.. SOUNDTRACKS.. Y MÁS