Ordoño I de Asturias

Ordoño I de Asturias (850 – 866)

---

---

Ordoño I de Asturias (Oveido, 821 – gestorven, 27 mei 866), was koning van Asturias tussen 850 en 866. Hij was de zoon van koning Ramiro I en vader van Alfonso III de Asturias.

Biografie

---

De eerste jaren van zijn leven bracht hij door aan het hof van Alfonso II (de kleinzoon van een neef van zijn overgrootvader) en waarschijnlijk, toen al aan de troon gekoppeld. Op negenjarige leeftijd verhuisde hij met zijn familie naar Galicia, omdat zijn vader (Ramiro I de Asturias) op dat moment benoemd was tot gouverneur van dit gebied. Hij voltooide zijn opleiding in de stad Lugo, alwaar hij woonde. Daarna begon hij aan zijn militaire opleiding. Terwijl zijn vader naar Bardulias ging om zijn tweede huwelijk met Paterna te regelen, werd hij tot tijdelijk gouverneur benoemd. In die tijd veranderde het leven van Ordoño radicaal. Alfonso II stierf ook in deze periode en dat betekende dat zijn vader hoogstwaarschijnlijk uitgeroepen zou worden tot koning van Asturias, ware het niet dat Nepociano, een andere edelman met veel macht, zichzelf tot koning van Asturias uitriep. Waardoor het er zeer ongunstig uit kwam te zien voor Ramiro. Ordoño werkte samen met zijn vader aan het organiseren van een leger dat zijn vader wilde gebruiken tegen Nepociano. Maar hij ging niet mee om deel te nemen in de strijd omdat hij nog steeds tijdelijk gouverneur van Galicia was. Nadat Ramiro I de troon heroverd had werd zijn post bevestigd.

In 847 op 26 jarige leeftijd trouwde hij een edelvrouwe genaamd Munia of Nuña, waarschijnlijk de zuster van Inigo Arista, koning van Pamplona. Uit dit huwelijk zijn maar liefst zes kinderen geboren waarvan Alfonso III de oudste was.

Op 1 januari 850 volgde hij zijn stervende vader op. Hij was de eerste koning van Asturias die door erfopvolging, en niet door keuze van de adel, koning werd. Kort nadat hij had afgerekend met een opstand van de Basken die waarschijnlijk ondersteund werd door de Banu Quasi van Zaragoza. Nadat hij van deze opstand terugkeerde in Oviedo kreeg hij te horen dat de moslims van plan waren Bardulias aan te vallen. Hij wachtte niet af maar ging er direct op af en versloeg hen aan de oevers van de rivier de Ebro. Na deze overwinningen kreeg hij nog geen rust want de gouverneur van Zaragoza, Musa ibn Musa, besloot om de stad Albaida (nu Albelda de Iregua) te gaan versterken. Voordat dit enig gevaar kon gaan opleveren belegerde hij de stad met Garcia Iñiguez de Pamplona en vernietigde deze vervolgens in de slag van Albelda in 859. Hij weet de Normandische invallen op de Galicische kust (854,858 en 866) te verhinderen en begint aan een grote territoriale expansie door de halfwoestijngebieden van de Duerovallei in te nemen. Dit maakt het Asturische koninkrijk tot een vooraanstaande macht op het schiereiland.

Wat betreft zijn relatie met Al-Andalus, ondersteund hij de christenen die in dit Arabisch gebied wonen (Mozárabes genaamd) en rebelleren tegen de autoriteiten van de emir van Córdoba. Hij stuurde een leger onder het bevel van zijn broer Gatón, graaf van El Bierzo, dat uiteindelijk in de slag bij Guadacelete (zomer van 854) werd verslagen. Dit falen dwong hem te consolideren in het gebied tussen de Duero en de Cordillera Cantábrica (Cantabrische bergen). Hij wordt ook gezien als de herinrichter van de steden León, Astorga, Amaya en Tuy om zodoende de grenzen van het koninkrijk te versterken.

Hij probeerde nog wel door te gaan met de heroveringen, en ten koste van de Arabische heer van Tudela wilde hij toegang zien te krijgen tot Navarra en het land van de Basken. De islamitische heerser van Córdoba reageert hierop door het sturen van een sterke troepenmacht naar de vallei van Miranda en Álava. Het leger van de Castiliaanse graaf Rodrigo wordt volledig verslagen in de slag van Morcuera. Het is een dikke streep door de rekening, want de reconquista wordt hierdoor voor jaren vertraagd.

Huwelijk en nakomelingen

---

Ordoño trouwt op zijn 26ste met Nuña, van wie de verdere familie onbekend is. Uit hun huwelijk worden vijf of zes kinderen geboren.

• • • Alfonso III ‘el Magno’(de Grote) (c. 848 – 910) Hij erfde de troon van zijn vader en trouwde met Jimena de Asturias.
    • Bermudo Ordóñez. Toen zijn broer Alfonso III de troon besteeg, kwam deze, samen met broer Nuño, in opstand. Hij ontliep zijn straf, verblind te worden door te vluchten naar de moslims. Volgens Sampiro, werd Bermudo verbannen naar Coimbra waar hij in november 928 stierf. Op deze datum, Onecca, die de dochter kon zijn van Leodegundia, waarschijnlijk ook een dochter van koning Ordoño I en daarom ook zus van de Bermudo, en vrouw van Graaf Diego Fernández, schijnt een donatie gedaan te hebben aan het Klooster van Lorvão om de ziel van Bermudo te herdenken daar deze dikwijls werd verward met Bermudo II de León, maar verwijst eigenlijk naar dit kind dat woonde in de graafschap Portucalense.
    • Nuño Ordóñez. Kwam met Bermudo in opstand tegen Alfonso III en werd daarvoor veroordeeld. Hem werden de ogen uitgestoken.
    • Fruela Ordóñez
    • Odoario Ordóñez

Hij schijnt ook vader te zijn van:

• • • Leodegundia Ordoñez, die trouwde met een zoon van of een edelman van Pamplona, dat te zien is op een getuigschrift, waarmee koning Ramiro II de León verwijst naar een van de dochters van Onecca en graaf Diego Fernández, die Leodegundia vernoemd als zijn tante.

Dood en begrafenis

---

Ordoño I leed aan jicht en stierf in de stad Oviedo op 27 mei van het jaar 866. Hij werd opgevolgd door zijn oudste zoon, Alfonso III el Magno (de Grote). El Primera Crónica General beschrijft de dood van Ordoño als volgt.

	Andados X annos desse rey don Ordonno -et fue esto en la era de DCCC et LXX et un annos- enfermo el rey de los pies, de una enfermedad a que dizen en la fisica podagra…Et desta enfermedad podagra enfermo el rey Ordonno, et murio ende en Oviedo, et enterraronle y muy onrradamientre como a rey en la eglesia de Santa Maria. La su alma reyne con Dios, ca muy buen rey fue.
	Na ongeveer 10 jaar regeren van de koning Ordoño – het was rond de jaren 770 – kreeg hij een ziekte aan zijn voeten, een ziekte die in de fysica jicht genoemd wordt…. Het is deze ziekte jicht waaraan de koning Ordoño sterft in Oviedo, en wordt begraven deze zeer oprechte koning in de kerk van Santa Maria. Zijn ziel is (regeert) met God, hij was een zeer goede koning.

Hij werd begraven in het Panteón de la Reyes de la Capilla de Nuestra Señora del Rey Casto de la Catedral de Oviedo, waar ook zijn vrouw, koningin Nuña werd begraven. Het stenen graf waarin zijn stoffelijk overschot ligt bevindt zich naast het graf van Alfonso II ‘el Casto’. Op zijn graf is de volgende tekst uitgehouwen.

	ORDONIUS ILLE PRINCEPS, QUEM FAMA LOQUETUR, CUIQUE REOR SIMILEM SECULA NULLA FERENT. INGENS CONSILIIS ET DEXTERAE BELLIGER ACTIS. OMNIPOTENSQUE TUIS NON REDDAT DEBITA CULPIS. OBIIT SEXTO KAL. JUNII. ERA DCCCCIIII.
	Hij Prins Ordoño, wiens faam over de gehele wereld bekend is als zijnde. Bestrijder van het grote kwaad en altijd juist handelde. Zijn Macht werd hem gegeven. Stierf op 6 Juni in het jaar 904.

Voorgangers en opvolgers van Ordoño I de Asturias
Voorganger Ramiro I de Asturias	Koning van Asturias 850 – 866	Opvolger  Alfonso III de Asturias

---

Naar boven

Verwant aan dit onderwerp:

• • • • • • • • • • Alfonso III de Asturias
                  • Koningen Van Asturias
                  • Koninkrijk Asturias
                  • Graafschap Castilla