Het huis van Trastámara (1366-1555)

---

Het Casa de Trastámara, zoals men het in Spanje noemt was een van origine Castiliaanse dynastie die regeerde over de Kroon van Castillavan 1369 – 1555, de Kroon van Aragón van 1412 – 1555, het Koninkrijk Navarra van 1425 – 1479 en het Koninkrijk Napels van 1458 – 1501 en van 1504 – 1555.

Het Huis, was een kleine tak van het regerende Huis van Bourgondië, dat zijn naam ontleende aan het graafschap van Trastámara (in het Latijns: Tamaris, “voorbij de rivier de Tambre”) in het noordwesten van Galicia, een titel die het al had voordat Enrique II (1369 – 1379) de troon betrad, nadat Pedro I, zijn stiefbroer, in de burgeroorlog was vermoord (1369).

Onder de verschillende heerschappijen van de Trastámara’s verzwakte de monarchale autoriteit die Pedro I had en de economische ontwikkeling die door de bourgeoisie werd gedreven. Tegelijkertijd, onder zijn bewind manifesteerde er zich een beleid dat later zou leiden tot de zogenaamde autoritaire monarchieën. Deze slaagde erin om Castilla te betrekken in de Honderdjarige Oorlog, waardoor de Europese diplomatie zich kon bemoeien met de aangelegenheden van het koninkrijk.

De laatste koning van dit huis die regeerde over Spanje was koningin Juana I “la Loca”, die door haar huwelijk met Felipe I “el Hermoso” (Filips de Schone) en door hun zoon Carlos I (Karel V), plaatsmaakte voor een regering door koningen van het Huis van Oostenrijk (Habsburgers).

Het Huis van Trastámara regeerde in Aragon toen het Compromis van Caspe werd afgeroepen, dat een einde maakte aan de problemen rond de opvolging, die ontstaan waren na de dood van Martín “el Humano” in 1410. In tegenstelling tot het verlies van autoriteit, geleden door de Castiliaanse Trastámara’s, leverde de Aragonese tak strijd om de macht van de koning, in gebieden waar zich constitutionele of jurisdische problemen voordeden, in beide koninkrijken om de bereidheid tot actie te beperken. Fernando I gaf te kennen deze fueros (plaatselijke verworvenheden) te verwerpen, en op de lange duur, onder Juan II van Aragón en Fernando “el Católico” waren de Trastámara’s in staat om de gevaren van de eigenaardige feodale organisatie van de Kroon van Aragón te overwinnen, hoewel als gevolg van de oorlog tussen Juan II en de “Diputación del General“, Aragón, en vooral Cataluña, achter bleven in het economisch herstel dat plaatsvond sinds de perikelen van de Zwarte Dood en de crisis van de 14e eeuw.

---

Naar boven

Verwant aan dit onderwerp:

• • • • • • • • • • • • • • • • • • Christelijke koningen