Logroño
hoofdstad van de Com. Aut. La Rioja

Wat interesseert u het meest:

• • • • • • • • • • • • • Toponymie
                        • Symbolen
                        • Geografie
                        • Geschiedenis
                        • Logroño’s erfgoed
                        • Cultuur
                        • Gastronomie

Logroño is een stad gelegen aan de rivier de Ebro. Het van oudsher een plaats van doorgang en een kruispunt van wegen, zoals de Camino de Santiago. Gelegen tussen de oude koninkrijken van het Iberisch schiereiland, die tijdens de Middeleeuwen vaak werden betwist. In de vorige eeuw kende de stad een langzame maar significante groei, voornamelijk door migratiebewegingen uit andere regio’s van de provincie. Het was in 1997 de eerste commerciële stad van Spanje, evenals de eerste Spaanse Gastronomische Hoofdstad in 2012 en ook de Europese Sportstad in 2014.

Een paar dingen die u zeker moet gaan bekijken als u in Logroño bent:

Toponymie

---

De oorsprong van de naam

De oorsprong van dit toponiem is, net als dat van veel andere plaatsen, onbekend. De naam Lucronio is voor het eerst genoemd in een document uit 965, waarmee García Sánchez I de Pamplona de plaats die zo genoemd werd aan het klooster van San Millán schenkt. In de fuero van Logroño, van 1095, komt het voor onder de naam Logronio, op één keer na wanneer het illo Gronio wordt genoemd. De meest geaccepteerde stellingen lijken erop te wijzen dat de naam een late latinisering is door het artikel “lo/illo” te koppelen aan het oude toponiem Gronio/Gronno, een woord van Keltische oorsprong dat ‘doorwaadbare plek‘ of ‘doorgang‘ betekent. Aangenomen wordt dat deze naam te wijten is aan het frequente gebruik van de plek om de rivier de Ebro over te steken.

Er zijn andere historici die alternatieve theorieën hebben voorgesteld, zoals een mogelijke afleiding van Lucus Brun/Lucus Beronius (“Heilige plaats in het Beronwoud”).

Titels

Juan II de Castilla verleende het op 7 februari 1431 in Palencia de titel van “Ciudad” en ratificeerde het op 20 februari van dezelfde maand in Valladolid, waardoor het niet langer “Villa” genoemd werd, hoewel hij niet expliciet de redenen voor deze eer aangaf. Dezelfde vorst voegde op 20 juli 1444 de titels “Muy Noble” en “Muy Leal” (Zeer Edel en Zeer Loyaal) toe, titels die ook nu nog op het wapenschild van de stad voorkomen. In dit geval was de reden de loyaliteit van de bewoners die zich tegen de gelijknamige koning Juan II de Aragón verzette, want ondanks de “… de heftige oorlog, de gewonden en doden, diefstal, verbranding, schade en onderdrukking”, bleef de stad trouw aan de koning van Castilla. Op 5 juli 1523 kende koning Carlos I van Spanje de drie leliebloemen toe voor het wapen van de stad wegens het verzet tegen het Franse beleg in 1521. Bij koninklijk besluit kreeg het op 6 december 1854 ook de titel “Excellencia” uit de hand van Isabel II, als beloning voor het gedrag van haar buren tijdens de cholera-epidemieën die de stad verwoestten.

Symbolen

---

Het wapen

Een versterkte brug met vier bogen en drie torens, waarvan die op de flanken iets lager zijn dan die in het midden. Op de azuurblauwe schildzoom staan drie gouden fleurs de lis. Op het hedendaagse schild staan drie gouden fleurs de lis en de legende “Muy noble y muy leal ciudad de Logroño” (Zeer nobele en zeer trouwe stad Logroño), de hertogenkroon is er bovenop geplaatst.

De afbeelding op het schild toont de oude versterkte stenen brug over de rivier de Ebro, de datum van de bouw is niet met zekerheid vast te stellen, maar werd al vermeld in het stadsgebied van 1095. Deze brug was van groot economisch belang, als een frequente doorgangsplaats, maar ook defensief van groot belang en vandaar deze verwijzing op het wapen. De oude brug werd aan het einde van de 19e eeuw gesloopt en vervangen door de huidige brug op dezelfde locatie.

De vlag

De vlag van Logroño is wit, gekruist van hoekpunt tot hoekpunt door een rood Andreaskruis en het wapen van de stad bevindt zich in het centrum.

Het symbool staat voor het Andreaskruis – ter nagedachtenis aan de gekruisigde Apostel – dat, volgens de traditie, een symbool was van het Casa de Borgoña. Dit kruis werd in 1237 door koning Fernando III de Castilla toegekend voor de hulp van de inwoners van Logroño bij de verovering van Baeza op 30 november 1227, de dag van San Andrés. Het wapenschild zelf bevat drie fleurs de lis die Carlos I aan de stad Logroño schonk omdat hij in 1521 de Frans-Navarrese troepen had verslagen.

In het jaar 1728 werd er in een verordening vastgesteld dat het kruis van de vlag rood moest zijn, omdat dit de nationale kleur was. Echter, tot op heden zijn er veel vlaggen van zowel Logroño als La Rioja, waarin de kleur rood is vervangen door granaatrood, ondanks de koninklijke besluiten en verordeningen. Het rode granaat van de rode wijn, rechtvaardige dat enigzins.

Het ontwerp van de vlag met het Andreaskruis is vrij gebruikelijk in Baskenland (Vitoria) en La Rioja, en is ook wijdverbreid in andere landen die een historische Spaanse aanwezigheid hadden, zoals de Verenigde Staten van Amerika, in de staten Florida of Alabama.

Geografie

---

De ligging

De gemeente Logroño ligt in het noorden van de Rioja Media, grenzend aan de gemeenten Fuenmayor, Navarrete, Lardero, Villamediana de Iregua, Murillo de Río Leza en Agoncillo in La Rioja en aan de gemeentes Laguardia, Lanciego en Oyón in Álava en Viana in Navarra.

Noordwesten Laguardia (Álava) Lanciego (Álava)	Noorden Oyón (Álava)	Noordoosten Viana (Navarra)
Westen Fuenmayor		Oosten Agoncillo
Zuidwesten Navarrete	Zuiden Lardero Villamediana de Iregua	Zuidoosten Murillo de Rio Leza

Het grootste deel van het gemeentelijk gebied en het centrum van de stad ligt op de rechteroever van de rivier de Ebro. De hoogte, met als referentie het centrale paseo van Espolón, ligt 386 m boven de zeespiegel. Hoewel het geografisch gezien een vrij vlak gebied is vanwege de ligging in het midden van de vallei, zijn er enkele nabijgelegen hoogten zoals de Cerro de Cantabria, de Cerro de Corvo, de Monte de la Pila of het hoogste punt van de plaats, Candorras, 584 meter hoog. Het is precies deze situatie die het mogelijk maakt om adequate communicatie over de weg en per spoor naar het oosten (Zaragoza) en westen (Burgos) mogelijk maakt. De Sierra de Cantabria en de Sistema Ibérico, gelegen in het noorden en zuiden, beperken de communicatie tot enkele snelwegen in deze richtingen.

Klimaat

Volgens de Köppen-klimaatclassificatie heeft Logroño een klimaat van het type Cfb (oceanisch). De meteorologie van de stad wordt verzacht door de ligging in het Ebro-dal. De gemiddelde jaarlijkse temperatuur ligt rond de 14 ° C. De temperatuur kan in de winter ongeveer vijf graden onder nul zijn; terwijl in de zomer de thermometers vijfendertig graden overschrijden. Het gemiddelde aantal mm regen per jaar is 400 mm.

Geschiedenis

---

Prehistorie en de Oudheid

Oude tradities vertellen ons dat Túbal, zoon van Jafet en kleinzoon van Noach, de Middellandse Zee overstak en het Iberisch schiereiland in werd gedreven totdat hij op zeker moment de hoogte van Varea bereikte. Tradities en mythen terzijde, de oorsprong van de huidige stad Logroño moet worden gezocht in die van de Romeinse Vareia. Varea is momenteel een plaats die bijna geheel is opgenomen in de moderne stad. De oorsprong van Logroño moet ook worden geassocieerd met de Keltiberische Ciudad de Cantabria.

Plinius de Oude noemde Vareia en de Ebro als een bevaarbare rivier. Vareia diende als logistieke ondersteuning voor de troepen van Augustus aan het begin van het christelijke tijdperk, en het was ten tijde van Vespasianus (rond 50 na Christus) dat het de rang van gemeente kreeg. Op dit moment (en gedurende de Middeleeuwen tot de 11e eeuw) voedde een steiger naast de berg Cantabria, aan de rivier de Ebro, de handel van de stad met de rest van Romaans Hispania. Er lag een Romeinse brug over de rivier de Ebro: de Mantible-brug, in de buurt van Assa (tegenwoordig een wijk van Lanciego, grenzend aan Álava). Tegenwoordig vind je bij Logroño, naast de wijk El Cortijo, de overblijfselen van de Romeinse weg die vanuit Cesaraugusta en Calagurris kwam en naar Tarraconensis liep.

Tegenover het moderne Logroño, op de Cantabrische berg, bevinden zich vandaag de dag nog steeds de ruïnes van wat eens de Keltische stad Cantabria was, verwoest door de troepen van de Gotische koning Leovigildo (jaar 575). Etymologisch gezien betekent Cantabria “naast de rivier de Ebro”.

De Middeleeuwen

Van uitzonderlijk belang voor de vorming van de stad in de Middeleeuwen, is het feit dat de Camino de Santiago de stad doorkruiste, evenals de grenssituatie tussen de koninkrijken van Castilla, Navarra en Aragón. Om het bevolken van een dergelijke strategische enclave te vergroten, heeft Alfonso VI de Castilla in het jaar 1095 de Fuero de Logroño (Handvest van Logroño) toegekend. Deze fuero was essentieel, omdat het de basis vormde voor het grootste deel van de fueros van het gebied. In deze tekst wordt ook verwezen naar de aanval van Rodrigo Díaz de Vivar “el Cid Campeador” op de stad, de vrucht van zijn privé-geschil met graaf García Ordóñez.

De eerste documenten die spreken over de huidige co-kathedraal van La Redonda, daterende uit 1196, begonnen als een middeleeuwse tempel van Romaanse oorsprong, met een cirkelvormig plan, alleen de naam is bewaard gebleven. De gotische en barokke kerk van de Katholieke Vorsten werd gebouwd van de 15e tot de 18e eeuw, met werken van Michelangelo Buonarroti zelf.

In 1431 verleende koning Juan II de Castilla hen de titel van stad en in 1444 de titels “Muy Noble y Muy Leal” (“Zeer nobel” en “Zeer loyaal”), met het recht advocaten naar de rechtbanken van Castilla  te sturen. In 1454 had het, volgens gegevens van die tijd, 717 inwoners.

Vroegmoderne Tijd

In 1521, tijdens een gemeenschappelijke opstand, stonden de burgers van Logroño tegenover de troepen van de Franse koning Frans I van Frankrijk en Enrique II de Navarra. De troepen van André de Foix, gevormd door Bearneses, Labortanos, Fransen en Bajonavarros en later aangevuld met Altonavarros, nadat ze Navarra hadden heroverd voor hun koning, bereiden zich voor om Logroño aan te vallen. Dertigduizend soldaten volgens de kronieken van die tijd, onder leiding van generaal Asparrots, belegerden de stad. De belegering begon op 25 mei, met kapitein Velez de Guevara als verantwoordelijke voor de organisatie van de verdediging. De algemene vergadering van de stad werd bijeengeroepen in de kerk van Santiago en stuurde Asparrots de volgende misvatting: “Logroño zal zijn deuren niet openen voor de vijand, zolang één van zijn inwoners nog leeft om te vechten. We zullen ons verdedigen tot de dood”.

De belegering begon op 24 mei en de aanvallen (met 29 kanonnen), leidde tot het verlies van een groot aantal mensenlevens. Er werden verschillende strategieën geprobeerd, zoals het onder water zetten van het Franse kamp tot 10 juni, toen het schaarse garnizoen van de stad samen met de moedige inwoners ’s nachts het vijandelijke kamp aanviel, en de soldaten waarschuwde dat Antonio Manrique de Lara, hertog van Nájera, met een leger van 20.000 man onderweg was, zorgde dit voor grote verwarring en angst onder de aanvallende troepen. Geconfronteerd met een dergelijke dreiging gaf Asparrot opdracht de belegering op te heffen en vluchtte met zijn troepen. De volgende dag, 11 juni, vierde de stad de overwinning en zwoer de ‘gelofte van San Bernabé’. Nu wordt elk jaar op 11 juni, het feest van San Bernabé gevierd. Om de herinnering aan de triomf te kunnen voortzetten, gaf koning Carlos I de España opdracht om drie fleurs de lis aan het wapen van de stad toe te voegen. Deze akte werd ondertekend in Valladolid op 5 juli 1523. De huidige poort van de muur van Revellín, die de oude ingang van de door de Navarrezen en Fransen belegerde stad siert, werd in 1522, dat wil zeggen een jaar na de belegering, gebouwd.

In 1523 zou Carlos I, Nájera en Logroño, opnieuw bezoeken en vanaf die tijd getuigen zij van de bijdragen van de vorst. Hij gaf steun aan de bouw van de poort van de muur van Revellín en de poort van Carlos I in Nájera, beide met het wapen van de keizer, evenals de verbouwing van het imposante klooster van de ridders van Santa María la Real en andere werken van de 16e eeuw in de kerken van Palacio, La Redonda, Santiago etc.

Een ander belangrijk koninklijk bezoek was dat van Felipe II in 1592, die vergezeld werd door zijn dochter Isabel Clara Eugenia. Elke koninklijke benadering van La Rioja verbeterde de concessies van markten en beurzen of creëerde nieuwe, zoals de vrije markt die de ‘Reyes Católico‘ aan Logroño in 1494 toestonden en verbeterde in 1559.

Rond die tijd werd in Logroño de eerste jezuïetenopleiding opgericht, dat in de latere eeuwen een belangrijke rol zou spelen voor de verspreiding van het humanisme en de ‘populaire’ cultuur in de stad.

In 1570 werd in de stad het hof van de inquisitie opgericht. Op 7 en 8 november 1610 werd een autodafe gevierd, waarbij zes heksen die volgens het volksgeloof tot de brandstapel veroordeeld werden voor het Concatedral de la Redonda (op het huidige marktplein). Het daadwerkelijk verbranden van de ‘heksen’ gebeurde echter in het zogenaamde “Poza de los quemados”, naast de rivier de Ebro.

In 1790 was Logroño een van de stichtende gemeenten van de ‘Real Sociedad Económica de La Rioja’, dat een verenigingen van vrienden van het land was, opgericht in de 18e eeuw volgens de idealen van de Verlichting.

Moderne tijd

In 1833 werd Logroño de hoofdstad van de provincie, de zogenaamde provincie Logroño, hoewel het pas in de jaren dertig van de twintigste eeuw meer dan dertigduizend inwoners telde.

Baldomero Espartero, tweemaal voorzitter van de Raad van Ministers en regent voor een deel van de minderheid van Isabel II, de man die koning kon worden, vestigde zich voor een deel van zijn leven in Logroño, waar hij stierf in 1879). Zijn ruiterstandbeeld staat in het centrum van de promenade van de Prins van Vergara, beter bekend als Paseo del Espolón, en zijn residentiepaleis dat nu in gebruik is als het museum van La Rioja.In de co-kathedraal van Santa María de la Redonda bevindt zich het mausoleum met de stoffelijke resten van Espartero en zijn vrouw, de María Marinta Martínez de Sicilia, bekend als Duquesa de la Vistoria, met een naar haar vernoemde straat in de stad; en dat het was vanwege zijn huwelijk met de generaal, de echte eigenaar van de titel.

Het monument voor generaal Baldomero Espartero, werd onthuld in 1895. In hetzelfde jaar in april begint men aan de bouw van het historische gebouw van het huidige Práxedes Mateo Sagasta Instituut. Het instituut is het resultaat van de inspanningen van Sagasta en Amós Salvador in de centrale regering van Madrid. De architect was Luis Barrón, die 15.456,10 peseta voor het project in rekening bracht en ook verantwoordelijk was voor het ontwerp van het openbare slachthuisgebouw, geopend in 1911, en nu omgebouwd tot Casa de las Ciencias.

Tijdens de sociale omwentelingen aan het einde van de Tweede Spaanse Republiek, op 18 maart 1936, branden de scholen van Escuelas Pías, Enseñanza en Adoratrices, de kloosters van Madre de Dios, Agustinas en Carmelitas, de parochiekerk van Santiago El Real en de werkplaatsen van de Diario de La Rioja (Dagblad van La Rioja) af. De krant verschijnt opnieuw op 20 augustus 1936, toen de opstand tegen de republikeinse regering in de provincie al had gezegevierd. In Logroño en in het algemeen in La Rioja waren er geen grote conflicten tijdens de Spaanse Burgeroorlog, wat in feite angst was, omdat er daden zoals moorden plaatsvonden, niet alleen in Logroño en op andere plaatsen, er waren ook gevangenen. Veel van de vermoorde mensen zijn begraven in de Barranca in Lardero. Hoewel op de civiele begraafplaats de Barranca ongeveer 400 doden verzamelt liggen, schat de schrijver Jesús Vicente Aguirre, in zijn boek Aquí nunca pasó nada. Er zijn ongeveer 2.000 mensen omgekomen tijdens de burgeroorlog van 1936. In 1944 ging, het schip van de kerk, van het voormalige klooster van La Merced, geïntegreerd in de tabaksfabriek, in vlammen op.

In 1978 werd de tabaksfabriek gesloten, in 1984 begon men aan het werk dat het voormalige klooster van La Merced, dat in de zetel van het parlement van La Rioja zou veranderen, en de rest van het gebouw in de gemeentelijke openbare bibliotheek worden ondernomen. In 1982 werd de oude provincie Logroño, dat sinds 1980 de provincie La Rioja werd genoemd, de autonome gemeenschap van La Rioja, waarmee Logroño de status van hoofdstad van de Comunidad autónoma verkreeg. In 1997 werd het bekroond als “1e commerciële stad van Spanje” vanwege de uitstekende handel.

Van 28 februari tot 9 september 2007 werd de derde editie van La Rioja Tierra Abierta gehouden in Logroño. Op 3 februari 2012 werd de kandidatuur Logroño-La Rioja aangewezen als de Spaanse hoofdstad van de gastronomie, en zich daarmee in de finale in Sevilla en Gijón plaatste.

Logroño’s erfgoed

---

Religieuze monumenten

Burgerlijke monumenten

• • 

    del Revellín (stadsmuur), dit zijn overblijfselen van de vestingwerken die de stad Logroño had, waarvan de poort naar het westen, genaamd Puerta del Camino, del Revellín of Carlos I, nog steeds bewaard is gebleven.

  • Puente de Piedra (brug), ook bekend als Puente de San Juan de Ortega (Brug van San Juan de Ortega), in verwijzing naar de brug die vermoedelijk de oorspronkelijke brug heeft gebouwd, met een kapel aan de oevers van de Ebro die in 1775 door een overstroming van de rivier werd verwoest. De huidige werd gebouwd in 1884, bestaat uit 7 bogen en is 198 meter lang.
  • Puente de Hierro (brug), ingehuldigd in 1882, heeft een lengte van 330 meter. Het is in 2009 gerestaureerd, met de oorspronkelijke kleuren van toen het werd gebouwd, deze zijn teruggewonnen, en het is voorzien van verlichting die vergelijkbaar is met die welke enkele jaren na de inauguratie werd toegevoegd, het gas is wel vervangen door elektriciteit.
  • Puente de Sagasta (brug), beter bekend als de Cuarto Puente, ingehuldigd in 2003, heeft een lengte van 161 meter en is het werk van ingenieur Javier Manterola. Het was opgedragen aan Práxedes Mateo Sagasta op de honderdste verjaardag van zijn dood.
  • Teatro Bretón de los Herreros (theater). Op 25 augustus 1983 uitgeroepen tot Bien de Interés Cultural (Cultureel Belangwekkend Goed) in de categorie Monument. Ingehuldigd op 19 september 1880, heeft verschillende renovaties ondergaan.
  • Palacio de Espartero. Op 1 maart 1962 uitgeroepen tot Bien de Interés Cultural in de categorie Monument. Barokke paleis van de 18e eeuw dat de generaal bezette tijdens zijn pensionering in Logroño, waaraan later, in de gevel, een kerkelijk schild werd toegevoegd, toen het dienst zou gaan doen als bisschoppelijke residentie, iets dat uiteindelijk niet gebeurde. In 1971 werd het het Provinciaal Museum, tegenwoordig het Museo de La Rioja.
  • Archivo Histórico Provincial de La Rioja. Op 27 september 1994 uitgeroepen tot Bien de Interés Cultural in de categorie Archief.
  • Palacio del Marqués de Monesterio. Zij is sinds 1 juli 1982 een procedure gestart als een goed van cultureel belang in de categorie Monument. Gerenoveerde, huidige hoofdkwartier van de sociale zekerheid.
  • Espacio Lagares. Gebouwd om de oude persen in het noorden van de oude stad te beschermen. Het omvat ook een ruimte waar conferenties en tentoonstellingen kunnen worden gegeven. Een van de meest karakteristieke elementen is een glazen balkon aan de hoofdgevel van de Calle Ruavieja.
  • Puente Romano de Mantible (Romeinse brug). In de wijk El Cortijo. Gebouwd in de Romeinse tijd. Het werd op 25 januari 1983 uitgeroepen tot een goed van cultureel belang in de categorie Monument.
  • La casa de la Inquisición. Klein huisje zeer dicht bij de kerk van Santiago dat het hoofdkwartier van The Dialnet Foundation is. Binnen in het oude huis van de inquisitie zien we het oude trappenhuis, enkele bloemschilderijen en het wapen van de inquisitie. Er zijn ook enkele kleine persen binnenin. In het tuintje, aan de achterkant, zijn er nog resten van de muren te zien.
  • La Casa de la Virgen. Oud paleis van de Yangüas-familie dat recentelijk is herbouwd en waaraan moderne uitbreidingen zijn toegevoegd, zoals een centrale binnenplaats, nieuwe woningen en het herstel van een oud renaissancebalkon. Het is momenteel het hoofdkwartier van het Centro Cultural del Rioja.

Stedelijke beeldhouwerken

Andere bezienswaardigheden

• • Restos romanos de Varea
  • Restos prerromanos y altomedievales en el monte Cantabria

Straten en lanen

Pleinen en Parken

• • Plaza de Santiago en Plaza de Alonso Salazar: Deze twee pleinen vindt u in de buurt van de kerk van Santiago. Het eerste genoemde plein omringt de kerk van Santiago en daarop bevindt zich het reeds beroemde stadsspel van de gans en de fontein van de pelgrim. Het tweede plein bevindt zich in de buurt, het is een klein pleintje dat zich achter het huis van de inquisitie bevindt en dat de naam draagt van de advocaat van de heksen van Zugarramurdi, in de Autodafe van 1610.
  • Parque del Carmen: Gelegen in de buurt van het centrale busstation, het is een van de mooiste parken in de stad, door zijn planten en de variëteit aan dieren, want het heeft veel pauwen en andere vogels. Het werd eind jaren ’70 gebouwd uit een groot gebied van particuliere vegetatie. Sindsdien heeft het een aantal renovaties ondergaan.
  • Plaza del Mercado: Gelegen halverwege de Calle Portales, het is een plein waarvan het belang al jaren bekend is door de markt die zich vroeger op dit bevond. Aan de ligt voet van de kathedraal van Santa María de la Redonda, dat nu het startpunt is voor de feestavonden in Logroño, aangezien een aantal cafés en pubs zich het de afgelopen jaren heeft toegeëigend, waardoor het een van de drukste gebieden van de stad is geworden, ook dankzij de nabijheid van de Calle Mayor. Het is een van de meest populaire plekken ’s nachts van Logroño.
  • Glorieta del Doctor Zubía: Gelegen halverwege het Espolón en het stadhuisplein. Het heeft een grote verscheidenheid aan bomen en tuinen rond het oude Sagasta Instituut. In 2011 hebben ze de beelden van twee kinderen die bekend staan onder de naam ´Los Meones´ opnieuw geplaatst (eigenlijk is het een kopie van de originele stenen beelden van de Riojaanse beeldhouwer Vicente Ochoa, in tegenstelling tot de echte  die van brons waren).
  • Parque de la Ribera: Naast het Ebro Park ligt dit grote recent gebouwde park. Het heeft grote tuinen, een vijver in het centrum, en er bevindt zich de nieuwe arena van La Ribera en het Riojaforum-gebouw, Palacio de Congresos en Auditorium van La Rioja.
  • Parque del Iregua: Het loopt van de monding van de Iregua rivier in de Ebro tot het punt waar de Puente Madre en Barrio de la Estrella, bij elkaar komen.
  • Parque de San Miguel: Een van de recent gebouwde groene zones van de stad. Dit park heeft ook grote groene weiden, een vijver, een kinderspeeltuin, een fietspad en een letter ñ gemaakt met bloemen, wat een van de symbolen van de stad is.
  • Parque del Pozo Cubillas. Bij de ingang van Logroño, langs de Camino de Santiago en naast de Puente de Piedra, werd het gebied dat bekend staat als Pozo Cubillas in 2009 verbouwd tot een prachtige promenade die wandelaars verwelkomt naar Santiago de Compostela. Naast de cipressen en tuinen die de promenade markeren, is het voorzien van een voetfontein voor de pelgrims om hun voeten te verfrissen, en een uitkijkpunt over de Ebro van waaruit u het profiel van de stad met de slanke torens van de kerken kunt aanschouwen.
  • Parque de enamorados. Gelegen ten noordwesten van de stad in de wijk Valdegastea. Tot voor een paar jaar geleden was het een troosteloos park totdat er een herstelproject werd gestart waarmee het park in omvang toenam en het gebied herstelde. Het is nog steeds een beetje ver van het centrum van de stad, maar beetje bij beetje nadert de stad het park. Hier bevinden zich ook de waterreservoirs die eerder drinkwater aan de stad leverden.

Cultuur

---

Twee typische producten van Logroño zijn de wijn (Bodegas Franco Españolas, Marqués de Murrieta), en de groenteconserven (Cidacos, Ulecia, Trevijano, Mugaburu) en Viuda de Solano, 1830-1989).

Qua historische industrie vallen de volgende zaken op: machines en producten voor de wijnbouw, de metallurgie (Marrodán en Rezola), de busmaatschappijen (Ugarte), schoeisel (Fernández Hermanos) en de grafische kunsten, zonder de tabaksfabriek te vergeten, waar de toenmalige president van de regering, Práxedes Mateo Sagasta, in de 19e eeuw tussenbeide kwam.

Museums en expositiezalen

• • Museo de La Rioja. Het is gevestigd in het paleishuis waar eens generaal Espartero, tot zijn dood in 1879, woonde.
  • Casa de las Ciencias (Huis van deWetenschappen). Het werd ingehuldigd op 22 april 1999 en is gevestigd in het gebouw van het oude gemeentelijke slachthuis.

• • Museo Würth La Rioja. Museum voor hedendaagse kunst ingehuldigd op 7 september 2007 in het industriegebied El Sequero in de gemeente Agoncillo.
  • Sala de exposiciones La Merced. Gevestigd in het oude paleis van de veldassistent van generaal Espartero, de markies van Covarrubias.
  • Sala Amós Salvador. Gelegen in het hart van Logroño, in een van de gebouwen die de oude tabaksfabriek vormden en waar meestal tijdelijke tentoonstellingen van hedendaagse kunst worden gehouden.
  • Ayuntamiento de Logroño (het gemeentehuis van Logroño). Dat een eigen tentoonstellingsruimte heeft.
  • Murallas y Cubo del Revellín (Muren en rondeel van Revellín). Er is een tentoonstellingsruimte waar de geschiedenis van de bescherming van de stad en haar evolutie wordt verteld. Daarnaast dient het als interpretatiecentrum van de archeologische vondsten van de omgeving en is het interieur van dit verdedigingswerk te zien.
  • Casa de Danza. Het museum van de dans. Gelegen in de oude stad, ingehuldigd in januari 2003.
  • Centro de Cultura del Rioja. Verklarend centrum gelegen in het Casa de la Virgen of Palacio de los Yangüas. Alles met betrekking tot de wijn van Rioja wordt getoond. Het heeft twee oude grotten.
  • Espacio Lagares. Set van oude wijnpersen en grotten in de buurt van het Rioja Cultuurcentrum.

Bodegas

Als hoofdstad van La Rioja heeft Logroño een groot aantal bodegas (wijnhuizen), hoewel het niet groter is dan dat van andere steden in La Rioja zoals Haro. Velen van deze bodegas geven rondleidingen door de kelders en vertellen over de kwaliteiten van de wijnmakerij. De belangrijkste zijn:

• • 

    
    Bodegas Ontañón. Gebouw ontworpen door de kunstenaar Miguel Ángel Sainz Jiménez. Het museum zelf is een kunstwerk met gebrandschilderde ramen en meubilair dat gerelateerd is aan wijn, nog belangrijker zijn de mythologische sculpturen van de kunstenaar die in de kelder en het museum te zien zijn, waar ook schilderijen te vinden zijn, waarvan de meeste gerelateerd zijn aan mythen over wijn.
  • Bodegas Olarra. Wijnmakerijen gelegen in het Cantabria I industriegebied, vlakbij de rivier de Ebro. Het gebouw zelf heeft een zeer eigenaardige vorm, dat van een driearmige ster.
  • Bodegas Marqués de Vargas. Gelegen aan de rand van Logroño, vlakbij het industrieterrein Portalada II.
  • Bodegas Darien. Beroemde bodega gelegen op de weg tussen Logroño en Agoncillo. Het meest bijzondere aan deze wijnmakerijen is hun moderne architectuur, de constructie lijkt op de rotsen die ontstaan tussen de wijngaarden van La Rioja, het is volledig wit, het werd ontworpen door Jesús Marino Pascual.

• • Bodega Franco Españoles. Een bodega zeer dicht bij de oude stad Logroño, eenvoudig te vinden over de Puente de Hierro (ijzeren brug). Het is een van de oudste wijnmakerijen van Logroño.
  • Bodegas Vélez. Gelegen in El Cortijo bij Logroño.
  • Bodegas Juan Alcorta. Gelegen aan de rand van Logroño ook met een eigenaardig ontwerp.
  • Bodegas Viña Ijalba. Zeer dicht bij de grens tussen Navarra, Baskenland en La Rioja, ten noorden van de hoofdstad Riojana.
  • Bodegas Marqués de Murrieta. Deze bodega’s grenzen aan die van Marqués de Vargas.

Camino de Santiago

---

Het pad komt Logroño binnen vanuit het noorden en bereikt de Pozo Cubillas daar waar er een fontein is waar pelgrims hun voeten kunnen verfrissen, er is ook een uitkijkpost waar u de Puente de Piedra en de torens van de kerken kunt zien. Aan het begin van de Puente de Piedra is het pelgrimsbureau en bij het oversteken van de rivier de Ebro kom je in de oude stad en bij het hostel Logroño. Het pad kruist de straten Ruavieja en Barriocepo, bereikt het plein met het parlementsgebouw en verlaat de oude stad door de Puerte de Revellín, de enige nog bestaande poort in de muur. Uiteindelijk verlaat het pad de stad langs de Avenida Murrieta. Deze weg heeft Logroño tot een stad met een sterke handel gemaakt.

Het sociale leven

De calle del Laurel en de calle San Juan, beter bekend als ‘La Senda de los Elefantes’ (het pad van de olifanten) zijn typische pinchos, tapas en wijnroutes. Calle Marqués de San Nicolás (Calle Mayor), samen met Plaza Martínez Zaporta, is een van de belangrijkste gebieden waar groepen inwoners en toeristen elke avond van de week samenkomen, met een maximale instroom in het weekend en op feestdagen. Naast deze gebieden liggen calle Portales en de Plaza de Mercado (naast de kathedraal), uitgaansgelegenheden met terrassen, cafés, bars en een moderne bioscoop, die het nachtleven van de stad opvrolijken.

Naast Gran Vía, in de buurt van calle Vitoria, is er nog een ander uitgaansgebied dat in de volksmond bekend staat als “La Zona”. Ver weg van het centrum vindt u de calle Siete Infantes de Lara, naast de oude Golem/La Colmena Cinemas, een andere wijk met cafés en bars. In de omgeving van calle San Millán Street op de hoek van Avda. de la Paz zijn verschillende cafés.

De stad heeft ook winkelcentra met uitgaansgelegenheden, winkels en bioscopen voor het publiek, zoals het Centro Comercial Berceo en het Parque Rioja.

Feesten en tradities

De beschermheilige van Logroño is Santa María de la Esperanza.

De belangrijkste festiviteiten van de hoofdstad van La Rioja zijn:

 Naast de twee belangrijkste feestweken zijn er ook andere populaire traditionele en feestelijke evenementen zoals:

• • Festival Actual. In de eerste week van januari wordt een festival van hedendaagse culturen gehouden, bekend als ‘Actual’, met muziek, film en verschillende kunstuitingen.
  • Semana Santa Logroñesa. De Goede Week in de stad Logroño telt elf broederschappen, waarvan sommige dateren uit de 16e eeuw, gegroepeerd in de Broederschap van de Passie van de Stad Logroño, opgericht in 1940 en met meer dan 3.500 leden, die van de Vrijdag van de Smarten tot Paaszondag door de hoofdstad van La Rioja trekken. De Week telt twintig praalwagens die deelnemen aan zestien processies. De kwaliteit van deze processies is zo hoog dat de Heilige Week van Logroño in 2015 door de staatssecretaris voor Toerisme werd uitgeroepen tot Feest van Nationaal Toeristisch Belang.

Festival Actual

Logroño is de thuisbasis van ‘Actual’, een onafhankelijk muziek- en filmfestival. Het wordt de eerste week van elk jaar gehouden in verschillende delen van de stad, waaronder het Teatro Bretón de los Herreros. Naast bioscoop en muziek zijn er ook kunsttentoonstellingen.

Gastronomie

Gastronomische Rioja heeft te maken met geografie, landschap en klimaat en de diversiteit van de producten. Net als bij de wijn kunnen ook de regio’s La Rioja Alta en La Rioja Baja aan de oevers van de Ebro worden onderscheiden, evenals de bergachtige gebieden die zich bevinden aan de loop van de rivieren die van de bergen in het zuiden naar de valleien in de buurt van de Ebro dalen. De keuken van de rivieroever en de keuken van de bergen. Elk heeft zijn eigen producten en zijn eigen manier van koken, hoewel doordat de bergbewoners naar de steden van de vallei zijn “afgedaald”, is er een homogener beeld van de Riojaanse keuken ontstaan.

Typische gerechten uit de lokale keuken zijn: De patatas a la riojana, de chuletas de cordero al sarmiento (lamskoteletten), de huevos a la riojana (eieren) of de bonito con tomate a la riojana (kleine tonijnsoort met tomaat).

Logroño staat bekend als een stad van bars en tapas met een glas wijn en bier, maar daarnaast zijn er ook de andere gastronomische tradities van La Rioja nog steeds aanwezig. In Logroño kan je de gastronomie perfect proeven in de bars van het Senda de los Elefantes, de champignons, de groenten en de verschillende soorten wijn DOC Rioja.

Tijdens de twee belangrijkste festivals in San Bernabé en San Mateo is het een goed moment om van de Riojaanse gastronomie te genieten. Het is typisch, net als in andere delen van Spanje, dat elke wijk stoofschotels van vlees, pens, oren bereidt, maar ook andere stoofschotels van typische groenten zoals artisjok, snijbiet of distel. Op het marktplein worden elk jaar weer de varkensribben geroosterd met scheuten van de wijnstokken.

In de restaurants vinden we de bekende schotels zoals de patatas a la riojana, migas de pastor, caparrones, pimientos rellenos, menestra, bacalau a la riojana, callos, peras al vino, enz. Maar in Logroño zijn er ook restaurants die meer gericht zijn op de moderne keuken.

Op 3 februari 2012 werd de kandidatuur van Logroño-La Rioja uitgeroepen tot Spaanse Hoofdstad van de Gastronomie en versloeg Sevilla en Gijón in de finale.

---

Naar boven

Verwant aan dit onderwerp:

• • • • • • • • • • La Rioja