Gerona, de hoofdstad van de provincie Gerona

Gerona is de meest dichtbij zijnde grote stad van de Costa Brava en is een goed alternatief voor het altijd zeer drukke Barcelona. U vindt er alle bekende winkelketens maar ook zijn er nog veel van die typische of specialistische winkeltjes die het winkelen op zich nog leuk maken. Door de kleurrijke huizen langs de rivier de Onyar wordt het ook wel het Spaanse Florence genoemd. De oorsprong van de stad ligt ergens ten tijde van de Romeinen die er de eerste citadel bouwden, daarna werd het overheerst door de Visigoten en de Moren die allen hun sporen achterlieten. De stad is in al die eeuwen maar liefst 25 keer belegerd, maar ook  is geplunderd en verwoest geweest, maar ook telkens weer opgebouwd. El Call, de Joodse wijk, is het oudste, goed bewaard gebleven deel van de stad. U moet wel over een redelijke conditie beschikken want, zeker in de oude delen van de stad zult u menig trapje moeten beklimmen. Verder vindt u er een mooie kathedraal en nog een andere kerk, de Sant Feliu, die zeker een bezoek waard is, en een archeologisch- en kunstmuseum.

De historische wijk wordt begrensd door de Paseo de la Muralla, het kustpad van de oude Karolingische muren (9e eeuw) en de late Middeleeuwen (14e en 15e eeuw). Tot de monumenten behoren El Call, de oude Joodse wijk, een van de best bewaarde in Spanje, en de kleurrijke Casas del Oñar, aan de oever van de rivier en vlakbij de kathedraal van Santa María, met het breedste gotische schip ter wereld.

Toponymie

---

Het officiële toponiem, in het Catalaans, is Girona. In het Spaans is het traditionele toponiem Gerona, dat tot 18 april 1984 de officiële naam was. De naam van de bewoners van deze stad is gerundense, vroeger gebruikte men ook wel de naam gironés voor de bewoners, maar dat is niet meer gebruikelijk.

Geografie

---

Het ligt in het binnenland van de Catalaanse provincie Gerona, waarvan het de hoofdstad is, in het uiterste noordoosten van het Iberisch schiereiland. Het behoort tot de comarca van Gironès en het stedelijk systeem van Gerona.

Het reliëf van de gemeente wordt gekenmerkt door een vlakte waar vier rivieren samenkomen: Ter, Oñar, Güell en Galligans. In de gebieden die het verst van de riviervlakte verwijderd zijn, vooral in het oosten, is het reliëf echter bergachtiger, met hoogten zoals de Montaña de los Ángeles, die deel uitmaakt van het Gavarras-gebergte, in de Cordillera Prelitoral. De hoogte varieert van 395 m boven de zeespiegel op de top van Sant Miquel tot 50 m boven de zeespiegel aan de oevers van de rivier de Ter. De stad ligt gemiddeld zo’n 69 meter boven de zeespiegel.

Klimaat

Gerona heeft vochtig subtropisch klimaat, hoewel het dicht bij de grens van het mediterrane klimaat ligt. Het klimaat van Gerona wordt gekenmerkt door koude winters, warme zomers en wisselende herfsten en lentes, zowel qua temperatuur als qua neerslag. De gemiddelde temperatuur ligt tussen 13 en 17 °C. De regenval varieert sterk van jaar tot jaar, met een gemiddelde van iets meer dan 700 mm. In de herfst en winter is er vaak mist.

Geschiedenis

---

De geschiedenis van de stad gaat terug tot de nederzettingen van de Iberiërs van de Indigetes-stam in de dorpen die de vlakte van Gerona omringen. Rond 77 v.Chr. bouwde Pompeius een oppidum aan de Via Heráclea (Heracleaanse weg) en de Romeinse bewoners stichtten het oorspronkelijke Gerona, in het Latijn bekend als Gerunda. De nieuwe stad Gerunda werd herbevolkt met de inwoners van de nederzetting Sant Julià de Ramis en werd een belangrijk centrum in de regio, met rondom de stad een Romeinse ager. Hoewel Gerunda in het binnenland lag, ver van de kust, was het goed verbonden met de haven van Ampurias.

De stad kende zijn eerste periode van pracht en praal als bisdom van de Kerk verenigd met de metropolitaanse zetel van Tarragona, gevolgd door een meer landelijke economie die in het hele voormalige Romeinse Rijk op gang kwam, als gevolg van de algemene ondergang en het gewichtsverlies van de burgers. Het behoorde tot de Kroon van Aragón zoals vele andere gebieden.

De moslimverovering had onmiddellijk gevolgen voor Gerona: de nieuwe moslimmacht legde persoonlijke en territoriale tributen op, maar die waren van korte duur vanwege de nabijheid van het Karolingische Rijk. De Catalaanse historicus en rechtsgeleerde, Ramon d’Abadal, ziet dit als het begin van een proces dat leidde tot het ontstaan van het latere Cataluña, wat aantoont hoe belangrijk Gerona in de loop der tijd was. In 785 vernietigde de bevolking het moslimgarnizoen en gaf de stad over aan Karel de Grote in ruil voor het behoud van de gebruikelijke wetten.

De Karolingische organisatie van het grondgebied maakte van de stad de zetel van het graafschap Gerona. Gerona, als zetel van het graafschap, vervulde zijn rol gemakkelijk en overwon de moeilijkste fasen van het moslimgevaar. De nieuwe muren versterkten het bolwerk en vergrootten de oppervlakte van de stad. Dit was de periode van maximale pracht en praal van de Joodse gemeenschap in Gerona met de Kabbalistische school. Tegenwoordig is de Joodse wijk van Gerona een van de best bewaarde van Europa en een van de toeristische attracties van Gerona.

In de 11e eeuw verklaarden Alfonso II de Aragón Gerona tot stad. Het oude graafschap werd een hertogdom binnen het Prinsdom Cataluña in 1351, toen koning Pedro III de Aragón de titel van hertog gaf aan zijn eerstgeboren zoon, Juan. In 1414 gaf koning Ferdinand I op zijn beurt de titel Prins van Girona aan zijn eerstgeboren zoon Alfonso. De titel wordt momenteel gedragen door prinses Leonor de Asturias.

In de 15e, 16e en 17e eeuw bleef de stad groeien en werden kleine uitbreidingen en verbeteringen aangebracht aan de stadsmuren om de stad te beschermen tegen de verschillende aanvallen die ze te verduren kreeg. In de 17e eeuw werd de stad bezet door het koninklijke Franse leger onder leiding van maarschalk Hocquisicourt (1653), maarschalk Bellefonds (1684), en tweemaal door Noailles. In mei 1809 werd de stad aangevallen door 35 duizend troepen van Napoleon.  De stad kon de overgave zeven maanden uitstellen, maar gaf zich ten slotte op 12 december 1809 gewonnen.

Aan het begin van de 19e eeuw werd het verwoest door de gevechten en belegeringen tijdens de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog. In 1856 werd de huidige puente de Piedra (Stenen Brug) in gebruik genomen, ter vervanging van de middeleeuwse brug, die zeer steil en smal was. Deze nieuwe brug, uit de tijd van koningin Isabella II, is de belangrijkste en meest representatieve historische brug van de stad. Rond 1889 schafte de generale staf van het Spaanse leger de status van Gerona als bolwerk af en stond toe dat een deel van de zuidelijke stadsmuren werd afgebroken, en begon Gerona de vorm aan te nemen die het nu heeft.

Op 4 februari 1939 bezetten Franco’s troepen de stad tijdens de Spaanse Burgeroorlog. 

In de afgelopen jaren is de stadsmuur compleet gerenoveerd, en is de oostkant herbouwd, waardoor de hele muur nu weer in originele staat bewandeld kan worden.

In 2016 kreeg de stad de Prijs voor Europa, een onderscheiding die sinds 1955 jaarlijks door de Raad van Europa wordt toegekend aan gemeenten die zich op opmerkelijke wijze hebben ingezet voor het ideaal van Europese eenheid. Het was de tweede Spaanse stad die de prijs won, na Santiago de Compostela.

Demografie

---

Historisch en artistiek erfgoed

---

Kathedraal van Gerona

De originele kathedraal van Girona, die op de plek van de huidige kathedraal stond, werd door de Moren gebruikt als een moskee. Nadat zij uit de stad waren verdreven, werd deze compleet verbouwd. Tussen de 11e en 18e eeuw is er nog veel meer aan verbouwd. De huidige kathedraal bevat hierdoor drie opeenvolgende hoofdstijlen: Romaans, Gotisch en Barok. De kloostergang is Romaans, met interessante geschiedkundige kapitelen. Het brede gotische schip is het op één na breedste ter wereld, na de Sint-Pietersbasiliek in het Vaticaan.

Om de tempel te bereiken is er een prachtige trap, gebouwd in de tijd van bisschop Pontich, tussen 1686 en 1699, met negentig treden, verdeeld over drie secties, en een stenen balustrade aan elke kant. De hoofdgevel is barok van stijl.

Het oude centrum

De oude wijk van Gerona, het hart van de primitieve Romeinse stad Gerunda, bevat al het belangrijkste artistieke erfgoed van de stad en wordt omringd door immense stukken van de stadsmuren die kunnen worden bezocht langs de Archeologische Wandeling, met een prachtig uitkijkpunt over de stad.

Naast andere civiele bouwwerken, zoals het aartsdiakenhuis en het bisschoppelijk paleis, heeft de oude wijk representatieve religieuze gebouwen, zoals het romaanse klooster van San Pedro de Galligans, de kapel van San Nicolás of de basiliek van San Félix, met zijn slanke en unieke gotische toren die door een bliksemschicht is afgeknot. Ook belangrijk op het plein van de kathedraal zijn het Casa Pastors, een renaissancegebouw dat tegenwoordig het gerechtsgebouw is, en de Pia Almoina.

Casas de Oñar

De huizen aan de rand van de rivier Oñar zijn zeer karakteristiek voor Gerona. Alle riviergevels zijn geschilderd volgens het kleurenpalet van Enric Ansesa, Jaume Faixó en de architecten J. Fuses en J. Viader.

Een van de meest opvallende huizen aan de rivier de Oñar is het Casa Masó. Het huis waar Rafael Masó i Valentí, een architect uit Gerona, is geboren. Gelegen op nummer 29, Carrer Ballesteries in Gerona, is het een symbool van de evolutie van het noucentisme in Gerona. Sinds 2006 is het de zetel van de Rafael Masó Stichting. De gevel van de Oñar is te herkennen aan de wit-blauwe kleur, die zich onderscheidt van de rest.

La Judería

Binnen het kruispunt van middeleeuwse steegjes ligt de Joodse wijk, El Call, waar een kleine gemeenschap leefde tot het einde van de 15e eeuw. Hier valt het centrum Bonastruc Ça Porta op, mogelijk de voormalige synagoge die nu is omgebouwd tot studiecentrum en museum voor de geschiedenis van de joden.

Ten noorden van de stad, buiten de stadsmuren, lag de middeleeuwse Joodse begraafplaats op de berg Montjuic, of “berg van de Joden”. Sommige grafstenen, met alfabetische Hebreeuwse karakters, worden in het museum tentoongesteld, zoals de grafsteen van een vrouw, Estelina. De vertaling zou zijn: “Dit is de grafsteen van de geëerde Estelina, echtgenote van de illustere en serene Bonastruc Josef. Moge zij haar landhuis hebben in de Hof van Eden“.

De Arabische baden

De rondleiding door de Oude Wijk kan eindigen bij de Archeologische Promenade, met de Julia en Corneliatorens; en de zogenaamde Arabische baden van Gerona, aan het einde van de promenade, gekenmerkt door hun koepelvormige lantaarn aan de bovenkant. De constructie van deze baden is volledig christelijke, dat wil zeggen, in de Romaanse stijl.

Rambla de la Liberdad

De oude ruggengraat van het middeleeuwse Gerona in de barok en de 18e eeuw, is de drukste en meest emblematische openbare ruimte van Gerona. Het bestaan van de Rambla is echter zeer recent, aangezien de configuratie ervan teruggaat tot 1885, toen de gemeentelijke architect Martí Sureda i Deulovol het Plaça de les Coles verenigde met de Carrer del Trough en de arcades van de esparters, die hij had afgebroken. De hele ruimte werd toen een met bomen omzoomde promenade met lindebomen en bankjes. Het werd La Rambla de la Libertad genoemd ter ere van de vrijheidsboom die in 1869, tijdens de zesjarige democratische periode, werd geplant. Hoewel de ruimte sterk werd gewijzigd door Sureda, zijn een middeleeuws portiekgedeelte en enkele paleizen uit dezelfde periode bewaard gebleven. De bouw van 18e eeuwse gebouwen veranderde echter gedeeltelijk het middeleeuwse karakter van de ruimte. Tegenwoordig is de Rambla de toegangspoort tot de oude wijk voor toeristen die in de stad aankomen en een plek waar iedereen rustig kan wandelen.

Plaza de la Independencia

Het Plein van de Onafhankelijkheid – dat verwijst naar de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog – is een van de bekendste en drukst bezochte pleinen van Gerona. Het plein ligt in de wijk Mercadal, in het centrum van de stad, op de plaats waar ooit het klooster van San Agustín stond, vandaar dat het ook bekend staat als Plaza de San Agustín. Het belang van dit plein ligt in de 18e eeuwse sfeer, ondanks het feit dat het wordt omgeven door strakke en identieke neoklassieke gebouwen, met sculpturale portieken die zijn gewijd aan de verdedigers van de stad Gerona tijdens de belegeringen van 1808 en 1809. In ieder geval komt het plein met zijn symmetrische verhoudingen meer overeen met de huidige interventies dan met zijn architectonisch verleden. De gemeentearchitect Martí Sureda was de eerste die een omsloten plein met bogen en neoklassieke wendingen ontwierp, met gebouwen van dezelfde esthetische proporties. De stedelijke ontwikkeling van het gebied volgde slechts gedeeltelijk zijn plannen en de bouw van de eerste bioscopen in de stad ruïneerde Martí Sureda’s idee. Pas in de jaren tachtig kon worden voltooid wat deze architect zich had voorgesteld. Want deze noucentista en romantische stadslocatie is een tijdloze creatie, van de ene eeuw op de andere, die vandaag de dag zowel de plaatselijke bevolking als de bezoekers boeit. Tegenwoordig is het erg druk dankzij de geleidelijke vestiging van cafés en restaurants. Op dit plein vinden we bedrijven die bekend staan om hun geschiedenis en antiquiteit, zoals het Café Royal, de bioscoop Albéniz en Casa Marieta.

De bruggen over de rivier Oñaz

Een van de belangrijkste problemen in de loop van de geschiedenis was de noodzaak om de twee delen van de stad die door de rivier de Oñar werden gescheiden, samen te voegen: de rechteroever (oude wijk) en de linkeroever (wijk Mercadal). Daardoor speelden de bruggen een sleutelrol in de ontwikkeling van de stad. Tegenwoordig is er geen enkele van de middeleeuwse bruggen die de rivier overstaken overgebleven en zijn de meeste constructies hedendaags. Drie trouw bewaard gebleven historische bruggen springen eruit: Puente de Piedra (de Stenen Brug), Puente de Hierro (de IJzeren Brug) en de Puente de Gómez (Gómezbrug).

• • • 

      
      De Puente de Piedra (stenen brug), of Puente de Isabel II, dateert uit 1856, volgens een oud opschrift: “Regerend Doña Isabel Segunda. Año de 1856”, deze verving de middeleeuwse brug van San Francisco, die drie gotische bogen en een verdedigingstoren had. De huidige stenen brug is zeer representatief, en werd gebouwd met blokken typische Gerona-steen, met overvloedige nummulietfossielen. De brug is ontworpen als een hoofdbrug, geschikt voor mensen en allerlei soorten wagens.
    • De Puente de Hierro (ijzeren brug), de Puente de las Pescaderies of Puente de Eiffel (ter ere van Gustave Eiffel, wiens Parijse bedrijf bouwde), dateert uit 1877 en betekende een verbetering van de samenhang van de stad. Het heeft toegangstrappen en is bestemd voor voetgangers. Vroeger waren er verschillende houten loopbruggen op dezelfde plaats, naast de oude viswinkels. Maar deze oude houten bruggen werden geruïneerd tijdens de veel voorkomende overstromingen.

• • • De Gómez-brug (genoemd naar de persoon die een deel van zijn huis gaf om de brug te bouwen) dateert uit 1916 en is gemaakt van gewapend beton. Het heeft een enkele boog, slank, modern en sober. Het werd ontworpen in 1914, toen gewapend beton de nieuwste innovatie was. Het is een brug voor voetgangers.
    • De brug van San Felíu is de modernste van de bruggen die de rivier de Oñar oversteken om de oude wijk te verbinden met de wijk Ensanche van Girona. Hij verbindt de Passeig de Canalejas met het Plaça de Sant Felíu, waar de kerk van Sant Félix staat, vandaar de naam van de brug. Het is gebouwd in 1995 en ontworpen door Juan Sobrino van Pedelta Structural Engineers in samenwerking met de architecten Antoni Blazquez, Lluís Guanter en Pere Solà. De structuur is een portaal met een vrije overspanning van 58,4 meter, bestaande uit een centrale sectie van cortenstaal.

Het voormalig hospitaal van Santa Catalina

Gebouwd in de tweede helft van de 17e eeuw om te voorzien in de behoeften van de bevolking van de stad en haar invloedsgebied. Het deed dienst als gezondheidscentrum tot 2004, toen het zijn deuren sloot om te beginnen met een grote restauratie, en sinds 2010 is het de zetel van de Generalitat de Catalunya in Gerona. Binnen heeft de apotheek, eveneens van eind 17e eeuw, een gewelf met schilderingen uit de 19e eeuw. In de kasten bevindt zich een rijke verzameling van meer dan 350 keramische potten, vazen en apothekerspotten, waarvan de meeste van Franse oorsprong of geïnspireerd zijn en waarvan de naam van de inhoud in het Latijn is geschreven. Er zijn ook ongeveer tachtig geblazen glazen potten, houten kruidendozen, vijzels en stampertjes, chirurgisch materiaal uit die tijd en een kleine bibliotheek. De collectie behoort toe aan het Kunstmuseum van Girona en werd in 2011 gerestaureerd. Er is ook de Espacio Santa Catalina, gevestigd in het nieuwe gebouw dat bij het historische gebouw hoort. Dit is een voor het publiek toegankelijke tentoonstellingsruimte, waar tentoonstellingen worden georganiseerd die verband houden met de instelling van de Generalitat de Catalunya in Gerona, evenals andere voorstellen die burgers of organisaties kunnen indienen.

Postkantoor

Een uniek gebouw, kenmerkend voor een deel van Gerona, gebouwd tussen 1916 en 1920 en ingehuldigd op 31 maart 1922. Het gebouw is ontworpen door de architecten Eusebi Bona en Enric Catà i Catà. Het ligt aan het einde van de Gran Vía Jaime I, aan het begin van de Avinguda de Ramon Folch. Van alle elementen van het gebouw springt de cilindrische koepel, bedekt met Valenciaanse rayola, eruit. Ook de beelden van Frederic Marés en Deolovol vallen op aan de hoofdgevel. Interessant is dat de trappen vanwege de centrale ligging een trefpunt zijn voor veel plaatselijke bewoners, vooral tijdens de San Narciso festiviteiten.

Farinera Teixidor

La Farinera Teixidor is een 19e eeuws gebouw ontworpen door de architect Rafael Masó Valentí. Het complex, gebouwd in 1911, bestaat uit twee gebouwen die worden gescheiden door een parabolische boog ondersteunde doorgang. Het gebouw rechts heeft een parabolisch dak op de hoofdgevel, dat bedekt is met groenige keramische schubben, een typisch element van de 19e eeuwse architectuur. Links van dit dak bevindt zich de hoofdtoren, die de vorm van een korenaar moet symboliseren. Het complex werd in 1915 en 1924 uitgebreid met pakhuizen aan beide zijden. De fabriek sloot in 1988, en in 1995 begonnen de herstelwerkzaamheden, die in 2000 werden voltooid onder leiding van de architect Arcadi Pla Masmiquel. De nieuwe bestemming van het gebouw was het hoofdkwartier van de lokale krant El Punt. Dit gebruik werd gehandhaafd tot 2015 en sindsdien is het gebouw gesloten gebleven.

Cultuur

---

Feesten

Beurzen en feesten van Sint Narcis: de feesten van Gerona worden gehouden in de week die valt op 29 oktober, de dag gewijd aan Sint Narcis, beschermheilige van de stad. De festiviteiten beginnen op de vrijdag voor de 29e met optochten en het voorlezen van de proclamatie vanaf het balkon van het stadhuis. Op de dag van de heilige Narcis wordt een plechtige hoogmis aan de heilige gewijd in de kerk van San Felix de Gerona, waar zich de kapel met de vermeende overblijfselen van de heilige bevindt. Paradoxaal genoeg wordt de mis van de huidige beschermheilige van Gerona gehouden in de kerk die gewijd is aan de vroegere beschermheilige, San Félix. Ze eindigen op de zondag na 29 oktober met een vuurwerk. Wat het recreatieve aspect van de festiviteiten betreft, worden in het park van Dehesa de barraques (door lokale entiteiten geëxploiteerde bars in hutten) en muziekconcerten, kermisattracties en de Fira agrícola i comercial (landbouw- en handelsbeurs) met kraampjes van lokale bedrijven gehouden. Mettertijd is het feest van Sant Narcisse een feest geworden dat alle gemeenten van de lagere districten van de provincie Gerona omvat, waardoor het zijn meer stedelijke en traditionele karakter heeft verloren en de meer recreatieve kant van de festiviteiten wordt benut.

Gerona, Tiempo de Flores (tijd van de bloemen): dit is een zeer recent festival, met een zeer belangrijk promotioneel, toeristisch en commercieel karakter, dat wordt gehouden in de derde week van mei. Dit festival begon in 1955 als een eenvoudige bloemententoonstelling in de kerk van Santo Domingo in Girona, georganiseerd door de Vrouwenafdeling van het FET en het JONS. In de loop der jaren groeide de tentoonstelling uit tot een tentoonstelling van bloemcreaties in de eerder genoemde kerk. Tegen het midden van de jaren negentig besloot het stadsbestuur, onder voorzitterschap van Joaquim Nadal i Farreras, deze tentoonstelling, die gericht was op Santo Domingo, om te vormen tot een tentoonstelling die de hele stad zou bestrijken. Daarom werd in de hele stad een bloemstuk georganiseerd. De monumenten van de stad werden versierd en de eigenaars van de particuliere binnenplaatsen in de Barrio Viejo werden overgehaald om ze tijdens de tentoonstelling open te stellen voor het publiek. Na een grote transformatie werd de tentoonstelling het huidige Girona, Tijd van bloemen. Tegenwoordig vullen bloemsierkunstenaars de stad met klassieke of experimentele bloemstukken. Een groot aantal monumenten en prominente openbare ruimten herbergen bloemencreaties. Bovendien blijven de eigenaars van particuliere binnenplaatsen en tuinen in de oude wijk deze openstellen en aan bezoekers tonen. Ondanks de commerciële en toeristische veranderingen die de tentoonstelling heeft ondergaan, is het nog steeds een tijd waarin de stad haar deuren opent en zich vult met bloemen.

Semana Santa (Heilige week): op Witte Woensdag trekken de Manaies van Gerona door de straten van Gerona om het vaandel bij de vaandeldrager thuis af te leveren, waar het insigne van de vereniging wordt overhandigd en in zijn huis wordt bewaard tot de processie van Goede Vrijdag. Op Goede Vrijdag haalt de Manípulo de Manaies de vaandeldrager op en begeleidt hem naar het hoofdkwartier van de Broederschap om het begin van de Processie van de Heilige Begrafenis af te wachten. Om tien uur ’s avonds gaan broederschapsleden en manaies naar de kathedraal. Bij het luiden van de klokken komen de eerste Manaies door de hoofdingang naar buiten om de processie te beginnen. Ze dalen de trappen af in een langzaam tempo en slaan met hun lansen, begeleid door de muziek van de pauken, trommels en fluiten van het muziekkorps. Zij worden gevolgd door de cofrades (broeders), in grijze tunieken en kastanjebruine mantels, die de twee Mysteries van de Broederschap van de Gekruisigde Jezus, waartoe de Manaies behoren, begeleiden. Bijzonder spectaculair zijn de twee momenten waarop de Manaies de Estrella y la Rueda (Ster en het Wiel) uitvoeren, waarbij de verschillende groepen die samen de Manipulo vormen met elkaar verweven zijn. Ook andere broederschappen nemen deel aan de processie, zoals die van de Purísima Sangre, Jesús y los niños, Santo Sepulcro, Santa Faz, Silencio… Na middernacht komt de processie weer aan bij de kathedraal, waar de Manaies, die aan weerszijden van de trap zijn geplaatst, de weg vrijmaken voor de verschillende broederschappen. De Processie van de Heilige Begrafenis eindigt met de afdaling van de Manipule van de Manaies langs de trappen van de kathedraal.

Musea

Museo de Historia de la Ciudad: gelegen in het centrum van de oude wijk, in het voormalige klooster van de kapucijnen uit de 18e eeuw, en later een provinciaal instituut (1845-1968), geeft het museum een overzicht van de gehele geschiedenis van de stad Gerona, vanaf de eerste prehistorische kolonisten, via de middeleeuwse pracht en praal, tot heden. De collecties omvatten archeologische collecties, historische voorwerpen en illustraties uit die tijd, met kaarten en verklarende modellen. Het klooster en de begraafplaats van het voormalige klooster kunnen ook worden bezocht. Het Gemeentelijk Historisch Archief bevindt zich in het gebouw.

Museo de Arqueología de Cataluña: De voormalige kerk en het klooster van Sant Pere de Galligans herbergen de collecties van de afdeling Gerona van het Museum van Archeologie van Cataluña, vroeger bekend als het Provinciaal Museum van Oudheden en Schone Kunsten. Het provinciaal museum werd sinds 1846 gebruikt als opslagplaats voor de archeologische opgravingen van Empordà en werd in 1857 geïnstalleerd. In 1992 werd het project voor de modernisering van de faciliteiten uitgevoerd als onderdeel van het Museum voor Archeologie van Cataluña. Het museum bevat al het archeologisch materiaal uit de prehistorie en de oudheid (Iberisch, Grieks en Romeins) dat in de provincie Gerona is gevonden en niet naar de opslagplaatsen in Barcelona is gestuurd, zoals bijvoorbeeld het beeld van Asclepius van Ampurias. Je ziet grafstenen, mozaïeken en alledaagse materialen. Het museum behandelt ook de middeleeuwse periode, met reeksen epigrafie.

Museo de Arte: Het in 1976 opgerichte museum is gevestigd in het voormalige bisschoppelijk paleis van Gerona, naast de kathedraal. Het museum bevat collecties uit alle perioden, van de romaanse tot de hedendaagse periode, met werken van Ramón Martí Alsina en Joaquim Vayreda. De tentoongestelde stukken variëren van sacrale kunst tot decoratieve kunst. De belangrijkste collecties zijn middeleeuws, waaronder het altaar uit het klooster van San Pedro de Roda in Puerto de la Selva.

Museo Capitular-Tesoro de la Catedral: museum gewijd aan de relikwieën en waardevolle voorwerpen die door het kapittel van de kathedraal van Gerona zijn verzameld. Er zijn collecties gewijd aan heilige kunst, liturgische voorwerpen en goud- en zilverwerk. Tot de stukken behoren de Beatus van Liébana, gemaakt in Zaragoza in 975, en het Wandtapijt van de Schepping uit de 11e of 12e eeuw.

Museo del Cine: geopend in 1998, het is een uniek museum in deze categorie. Het is ontstaan uit de schenking van de privé-collecties van de Catalaanse filmregisseur Tomàs Mallol i Deulofeu en bevat een grote verscheidenheid aan filmmateriaal, zoals projectiemachines, spoelen, origineel filmmateriaal en een opmerkelijke verzameling affiches.

Museo de la Historia de los Judíos: museum gewijd aan de geschiedenis van de joodse gemeenschap van Girona vanaf de middeleeuwen, van de 11e eeuw tot de pogrom van 1391, tot hun verdrijving in 1492. Het bevat voorwerpen van de Joodse cultuur en een rijke verzameling grafstenen van de Joodse begraafplaats van Girona op de Montjuic.

Casa Masó: huis-museum gewijd aan het beheer en behoud van het werk van Rafael Masó en het bezoek aan Casa Masó. De Stichting bevordert de studie, het behoud en de verspreiding van het werk van Masó en het Catalaanse noucentisme, en maakt mensen bewust van het belang van architectuur en stedenbouw voor de samenleving en individuen. Het organiseert tentoonstellingen, publicaties en educatieve activiteiten voor alle doelgroepen.

Theater

Teatro Municipal: het eerste theater in de stad Girona is gedocumenteerd in 1769, toen het stadsbestuur van Girona besloot het Pallol te gebruiken als theater voor komedies. Het pand was te klein voor het beoogde gebruik en bovendien licht ontvlambaar en gevaarlijk. Met zulke ontoereikende faciliteiten ondernam het stadsbestuur een volledige renovatie van het theater. Het Pallol werd afgebroken en tussen 1857 en 1860 werd begonnen met de bouw van een modern theater, ontworpen door de stadsarchitect Martí Sureda. Het nieuwe theater, in de vorm van een hoefijzer en met een grote toneelbak, volgde de patronen van de Elizabethaanse theaters die toen overal in Spanje verschenen. Tot 1900 domineerden de zarzuela en de Italiaanse opera het toneel, net als in andere Spaanse theaters. Vanaf 1900 werd dit monopolie doorbroken en werden Wagneriaanse opera’s met weinig of geen succes geprogrammeerd.

Sala La Planeta: Het onafhankelijke theater La Planeta werd in 1987 opgericht door de directeur van het theatergezelschap Proscènium uit Gerona, Joan Ribas. Het is het tweede theater in de stad en biedt onderdak aan onafhankelijke voorstellingen van klein formaat die niet zijn opgenomen in de grote theatercircuits.

Hoogseizoen. Herfstfestival van Cataluña, dat sinds 1992 wordt gehouden. De editie 2013 telde 88 voorstellingen en bereikte het cijfer van meer dan 60.000 toeschouwers met 93,41% bezetting in de twee maanden dat het festival duurde, van 3 oktober tot 8 december.
Met een niet te stuiten en groeiende internationale uitstraling wordt het Herfstfestival van Cataluña in de maanden oktober, november en december gehouden in de steden Gerona en Salt; ver van de machtige centra voor theatervoorstellingen, maar desondanks heeft het evenement een groeiende internationale uitstraling gekregen, omdat het zowel de toegangspoort tot Spanje is voor buitenlandse voorstellingen en gezelschappen, als een belangrijk uitstalraam voor nationale toneelproducties, waardoor het een grote acceptatie heeft gekregen bij het publiek.

---

Naar boven

Verwant aan dit onderwerp:

• • • • • • • • • • Castilla y Leon
                  • León (hoofdstad)