Segovia Provincie van de autonome gemeenschap Castilla y León

• • • • • • • • • • • • • • Symbolen
                          • Geografie
                          • De territoriale organisatie van de provincie
                          • Demografie
                          • Historisch erfgoed
                          • Gastronomie

Segovia is een provincie in de comunidad autónoma Castilla y León, met heel veel natuur, cultuur en traditionele feesten. De mooiste plekjes vind u in de omgeving van Turégano, Coca, Cuéllar, Sepulvera en Pedraza.

Maar natuurlijk ook in de hoofdstad Segovia waar u het  eeuwenoude Romeinse aquaduct kunt bezichtigen en het Alcazar, de gotische kathedraal en een aantal mooie Romaanse kerken. U kunt er heerlijke wandelen in de bergen, waar in de winter ook veel geskied wordt, of kanoën in de rivier de Duraton.

De provincie is gelegen ten noorden van het Sistema Central dat het hoog plateau van het centrum van het Iberisch schiereiland in tweeën deelt. De hoofdstad is de gelijknamige stad in Segovia. De provincie heeft een oppervlakte van 6920,7 km², en is daarmee de kleinste provincie van Castilla y León. Het heeft een bevolking van 153.663 inwoners.

Het bestaat uit 209 gemeenten en 17 kleinere lokale entiteiten. Op justitieel gebied is de provincie verdeeld in vier gerechtelijke arrondissementen: Cuellar, Santa María la Real de Nieva, Segovia en Sepúlveda. Om de plaatsvervangers te kiezen die de plenaire vergadering van de Provinciale Raad vormen, wordt de rechtgebied van Riaza aan deze vier toegevoegd.

Symbolen

---

De Diputación Provincial de Segovia (vglb – Provinciale Staten) gebruikt een wapen dat als provinciaal kan worden beschouwd, waarin het wapen van de hoofdstad vergezeld gaat van de wapens van de vier andere gerechtelijke arrondissementen waarin de provincie is verdeeld, en dat vier kwartieren ondersteunt waarvan de heraldische beschrijving als volgt is:

• • • Het eerste kwartier: een veld van keel, een kasteel van goud, met drie donjons, metselwerk in sabel, versierd met azuur, geflankeerd door twee lange zilveren sleutels, gezet op een steel, een aan de linker- en een aan de rechterkant. Dit is het wapen van de stad Sepúlveda.
    • In het tweede kwart, in zilver, de buste van een paard in zijn kleuren, het is een natuurlijke afbeelding met een kraag vanonder, dit is het wapen van de stad Cuéllar.
    • In de derde, deel, het bovenste gedeelte van azuur en het onderste gedeelte van zilver. De golven beladen met twee zwemmende forellen in hun  kleuren, dit is het wapen van de stad Riaza.
    • In het vierde, een veld van azuur, een zilveren kruik met gouden handvaten, drie bloeiende lelietakken in hun kleuren, dit is het wapen van de stad Santa María Real de Nieva.
    • Het hartschild bovenop het geheel, is van azuur met het aquaduct van zilver en sabel, en bekroond met de buste van een maagd, vleeskleur en haar van sabel, dit is het wapens van de stad Segovia.

Op het wapen staat een Spaanse koningskroon, open en zonder diademen, dit is een cirkel van goud, bezet met edelstenen, samengesteld uit acht fleurons van acanthusbladeren, waarvan vijf zichtbaar, doorsneden met parels.

De open koningskroon heeft de vorm van de oude koningskroon, die tot in de 16e eeuw werd gebruikt. Hij wordt zeer vaak gebruikt in de heraldiek van kleinere territoriale entiteiten, gemeenten en provincies en lijkt sterk op de kroon die aan de Infante de España werd toegekend. (Infante de España; is een titel met de behandeling van Koninklijke Hoogheid die in Spanje wordt toegekend aan de kinderen van de koning en de kroonprins binnen wat de koninklijke familie wordt genoemd).

Geografie

---

De grenzen

De provincie, met een oppervlakte van 6920,65 km², grenst in het noorden aan de provincies Valladolid en Burgos, in het oosten aan Soria en Guadalajara, in het zuiden aan de Comunidad van Madrid en in het westen aan Ávila.

Noord-westen: Valladolid	Noord: Burgos	Noord-oosten: Soria
West: Ávila		Oost: Guadalajara
Zuid-westen: Ávila	Zuid: Madrid	Zuid-oosten: Madrid

De waterhuishouding

De provincie wordt doorkruist door verschillende waterlopen die ontspringen op de hoogten van de Sierra de Guadarrama (Guadarrama gebergte) en die, met uitzondering van enkele beken die in zuidwestelijke richting lopen en behoren tot het stroomgebied van de Tajo (Taag), in zuidoostelijke-noordoostelijke richting door de vlakte van de noordelijke hoogvlakte, de Meseta Norte, lopen, en die alle behoren tot het stroomgebied van de Duero. Daaronder zijn de rivier Eresma, die door de provinciehoofdstad stroomt, en de Duratón met zijn bekende “hoces” (diep uitgesleten meanderende rivier), alsmede de Cega, de Riaza en de Voltoya.

De rivier de Riaza voert het water van de Aguisejo, de Riaguas en de andere stromen af en verlaat de provincie wanneer het Montejo de la Vega de Serrezuela passeert. Later stroomt ze, bij Roa, de Duero binnen. Tot de zijrivieren van Duratón behoren de Serrano, Castilla, Prádena en de andere stromen van het gebied rondom Sepúlveda, het verlaat het gebied bij Laguna de Contreras en stroomt dan de Duero bij Peñafiel binnen. De Cega ontvangt het water van de Cerquilla en een veelvoud aan andere, vaak droogstaande, beekjes rond Cuéllar en Segovia. De Cega vertrekt aan het einde van de Mata de Cuéllar en komt de Duero binnen, vlakbij Puente Duero. De Pirón is een zijrivier van de stroom Polendos, de Maluca en andere beekjes in hetzelfde district van Segovia en Cuéllar, en ontmoet in het oosten de Cega bij het verlaten van de provincie. Tot het stroomgebied van de Eresma behoren de Riofrío, Milanillos, Moros en Voltoya en alle andere stromen in de buurt van Santa María la Real de Nieva en nog eens  vele andere uit de omgeving van Segovia, ze verlaat de provincie en vormt daar de grens tussen het district Santa María en dat van Cuéllar. De rivier komt de provincie Valladolid binnen en mondt daar uit in de Adaja.

De territoriale organisatie van de provincie

---

Municipios

De administratieve basiseenheid waarin de provincie is onderverdeeld, zijn de gemeenten (municipios). Op dit momenteel telt de provincie 234 municipios. De gemeente met de meeste inwoners is de provinciehoofdstad. De overige gemeenten halen het cijfer van 10.000 geregistreerde burgers niet. Een groot aantal daarvan heeft een bevolking van minder dan 500 inwoners. De gemiddelde grootte van een gemeente in de provincie is 33,11 km². Tot de gemeenten in het noordwesten van de provincie behoren Cuéllar – de op één na dichtst bevolkte gemeente van de provincie -, Coca, Navas de Oro en Nava de la Asunción. In het zuiden van de provincie, op de noordwestelijke helling van de Sierra de Guadarrama, zijn de gemeenten met de meeste inwoners, naast de stad Segovia zelf (die aangrenzende gemeenten van relatief belang heeft als Palazuelos de Eresma, La Lastrilla, Hontanares de Eresma en San Cristobal de Segovia), die van El Espinar, Real Sitio de San Ildefonso (La Granja) en Villacastín.

In het centrum van de provincie vallen de gemeenten Cantalejo, Carbonero el Mayor en Turégano op. In het dunbevolkte noordoostelijke deel van de provincie zijn de dichtstbevolkte gemeenten Sepúlveda, Riaza en Ayllón.

De 20 grootste gemeenten van de provincie Segovia

Segovia	Plaatsnaam	inw.		Plaatsnaam	inw.	Real Sitio de San Ildefonso
	Segovia Cuéllar El Espinar Palazuelos de Eresma Real Sitio de San Ildefonso La Lastrilla Cantalejo San Cristóbal de Segovia Nava de la Asuncíón Carbonero el Mayor	51.258 9.620 9.476 5.597 5.237 4.186 3.522 3.102 2.784 2.502		Riaza Coca Hontanares de Eresma Villacastín Espirdo Torrecaballeros Cantimpalos Navas de Oro Ayllón Valverde del Majano	2.135 1.726 1.502 1.491 1.452 1.389 1.346 1.304 1.153 1.112
Cuéllar						Caltalejo
El Espinar						Nava de Asunción
bron: INE 2021

Comarcas

Segovia is verdeeld in vijf comarcas, te weten:

• • • • • • • Comarca del Oeste – Tierra de Pinares
            • Comarca del Norte – Tierra de Sepúlveda
            • Comarca del Este – Tierras de Ayllón
            • Comarca del Suroeste – Tierras de Villacastin
            • Comarca del Sur – La sierra

Maar als u verder gaat zoeken dan zijn er nog vele andere verdelingen, we gaan ze hier niet allemaal vernoemen. We kijken alleen nog even naar de comarcas históricas (historische regio’s). Het gaat dan om de de zogenaamde Comunidades de Villa y Tierra (Gemeenschappen van Stad en Land) die ontstonden om de herbevolking uit te voeren. Deze gemeenschappen zijn:

• • • • • • • Comunidad de Ciudad y Tierra de Segovia
            • Comunidad de Villa y Tierra de Ayllón
            • Comunidad de Villa y Tierra de Coca
            • Comunidad de Villa y Tierra de Cuéllar
            • Comunidad de Villa y Tierra de Fresno de Cantespino
            • Comunidad de Villa y Tierra de Fuemtidueña
            • Comunidad de Villa y Tierra de Maderuelo
            • Comunidad de Villa y Tierra de Montejo
            • Comunidad de Villa y Tierra de Pedraza
            • Comunidad de Villa y Tierra de Sepúlveda

Verscheidene van deze gemeenschappen van Villa y Tierra zijn vandaag de dag nog steeds van kracht als mancomunidades. Daarnaast zijn er in de provincie nog andere comarcas en mancomunidades die zijn opgericht voor het beheer van diensten of het gebruik van gemeenschappelijke goederen.

Demografie

---

In 2020 bedroeg de geschatte bevolking van de provincie Segovia 153.478 personen. Tussen 2000 en 2009 is het bevolkingsaantal van de provincie weer gestegen, mogelijk dankzij de economische impuls die van de nabijheid van de autonome regio Madrid uitging, en in de jaren 2010 tot 2017 heeft de provincie een fase van stagnatie doorgemaakt als gevolg van de economische crisis en de vergrijzing van de bevolking. Segovia is nog steeds een zeer dun bevolkte provincie, met een zeer lage bevolkingsdichtheid van iets meer dan 22 inwoners per km². In de Spaanse provincies als geheel hebben alleen Soria (88.903 inwoners) en Teruel (135.562 inwoners) minder absolute bevolking (INE, 2018). In het kader van Castilla y León is het bevolkingsverschil ten opzichte van de provincies Ávila (160.700 inwoners) en Palencia (163.390 inwoners) de laatste vijftien jaar aanzienlijk verminderd.

De belangrijkste bevolkingscentra van de provincie Segovia zijn: de provinciehoofdstad Segovia, Cuéllar, El Espinar, La Granja de San Ildefonso, Cantalejo, San Rafael, Nava de la Asunción, Carbonero el Mayor, Riaza, Coca, Villacastín, Navas de Oro, Ayllón, Cantimpalos en Turégano. Meer dan de helft van de gemeenten heeft minder dan 200 inwoners. De meest dynamische demografische groei in de provincie werd ervaren door de twintig gemeenten die deel uitmaken van de zogenaamde “alfoz” van Segovia, dat wil zeggen de gemeenten die zich op relatief korte afstand van de provinciehoofdstad bevinden in het gebied van Invloed, en dat ze daarom bij voorkeur de migratie opvangen van de bevolking die op zoek is naar goedkopere woningen zonder al te veel af te wijken van de stedelijke kern en bronnen van werk.

Volgens de gegevens van het INE (in Nederland CBS) is de provincie Segovia de afgelopen twee decennia gestaag gegroeid en is de bevolking tussen 2000 en 2010 met meer dan 100% toegenomen tot 20.000 inwoners. De provinciehoofdstad is in deze periode slechts met 0,7% gegroeid en heeft tussen 2005 en 2006 zelfs een bevolkingsafname van 466 personen (0,8%) gekend (INE).

De gemeente El Espinar is een bijzonder geval in de provincie. Vanwege zijn toestand als de dichtstbijzijnde Segoviaanse gemeente en goed verbonden met Madrid, ervaart het een opmerkelijke demografische groei die plaatsvindt tijdens de 21e eeuw (ongeveer 5% per jaar). Bevolkingsgroei ingegeven door de nabijheid van Madrid wordt ook waargenomen in andere gemeenten in de zuidwestelijke provincie, zoals Ituero en Lama, Otero de Herreros, Navas de San Antonio, Zarzuela del Monte of Marugán.

De gemeente Cuéllar is een ander bijzonder geval in de provincie, aangezien het gelegen is in het gebied genaamd “El Carracillo”, een plaats waar het gecultiveerde gebied sterk wordt uitgebreid, dankzij de watervoerende laag die dezelfde naam draagt. Het is een gebied dat bevolking trekt, en de stad Cuéllar zelf profiteert hiervan. Een andere reden is dat het halverwege Segovia en Valladolid ligt en de enige met 10.000 inwoners, waardoor het een regionaal referentiecentrum is.

Historisch erfgoed

---

Het historisch erfgoed van de provincie is zeer rijk en gevarieerd. In de hoofdstad bevinden zich Romeinse juwelen zoals het aquaduct van Segovia, uniek in de provincie. Iets minder bekend maar uit dezelfde periode zijn de mozaïeken van sommige villa’s die in Aguilafuente en Paradinas zijn opgegraven.

Van de middeleeuwse gotiek zijn, hoewel vaak in gewijzigde vorm of als ruïnes, zijn er talrijke bouwwerken overgebleven; de beginperiode van de gotiek liet haar sporen na in de kloosters van Sacramenia en San Pedro de las Dueñas.  De laatgotiek, waarvan meer aanwezig is, bouwde een prachtige kathedraal, het kloosters van Santa María la Real de Nieva en het klooster van San Francisco de Cuéllar en Santa Cruz, El Parral en San Francisco de Segovia, alsmede opmerkelijke parochiekerken, soms incompleet, in El Espinar, Villacastín, La Losa, Martín Muñoz de las Posadas, Coca, Carbonero el Mayor of Cantimpalos. De schilderachtige Hermitage van Santo Cristo de la Moralejilla in Rapariegos uit de 6e eeuw, in 1994 uitgeroepen tot Historisch-Artistiek Monument, en in dezelfde plaats het klooster Inmaculada Concepción de Rapariegos en de kerk van late Múdejar-architectuur vallen ook op.

Van de militaire architectuur in dezelfde stijl zijn de kastelen van Turégano, Pedraza en Cuellar, het fort van Segovia en de vestingtorens van Lastras del Pozo en Valdeprados bewaard gebleven. Ook het gotisch-mudejar kasteel van Coca is een machtig bouwwerk. Wat de burgerlijke architectuur betreft, zijn er talrijke paleizen en herenhuizen met versierde gevels in steden als Ayllón, Sebúlcor, Sauquillo de Cabezas, Pedraza, La Armuña, Segovia en Villacastín.

Het architectonisch erfgoed van Segovia kan niet worden begrepen zonder het complex dat de Bourbons in San Ildefonso hebben gebouwd en dat bestaat uit het paleis en de tuinen van La Granja, het paleis van Riofrío en de parochiekerk van Trescasas.

Gastronomie

---

De gastronomie van de provincie Segovia is het geheel van culinaire bereidingen en gastronomische gebruiken van de provincie Segovia. De orografie van de provincie is een mengeling van Castiliaanse hoogvlakte en bergachtig gebied (Guadarrama en Somosierra), dit geeft een ideale ruimte voor veeteelt en landbouw. Segovia wordt beschouwd als het centrum van wat bekend staat als Castiliaans gebraden vlees. De herbergen van Segovia zijn in heel Spanje bekend en bieden u hun karakteristieke gebraden vlees aan.

De levensmiddelen uit de provincie worden gereglementeerd door het kwaliteitsmerk “Alimentos de Segovia“, dat wordt beheerd door de Diputación Provincial de Segovia (Provinciale Raad van Segovia).

Geschiedenis

De herbergier Cándido werd in 1931 eigenaar van het Mesón del Azoguejo in Segovia en werd populair door het bereiden van gebraden speenvarken in wat vanaf dat moment bekend zou staan als Mesón Cándido, waarmee hij niet alleen gebraden speenvarken populariseerde, maar ook zijn bijzondere manier om het met een bord te snijden.

Wijnen

Een deel van de provincie Segovia heeft een wijnproductie, met een gebied dat behoort tot oorsprong-benaming (denominación de origine, oftewel D.O.) Ribera del Duero; andere erkende wijnen van de provincie zijn de Vino de Valtiendas en de Vino de Rueda.

Ingrediënten

De overvloedige veestapel in de provincie maakt de productie mogelijk van een beroemde Castiliaanse kaas, zoals die van Cuéllar, en ook die van Sacramenia. Ondanks de bekendheid van het vlees en de bereidingen van Castiliaans gebraad, heeft de provincie een overvloed aan tuinbouwproducten. Vermeldenswaard is het water uit de bronnen van Bezoya, beroemd in de provincie en in verschillende delen van Spanje.

Vlees

De overvloedige veestapel, deels afkomstig uit Prádena, Riaza en Villacastín, zorgt voor overvloedige vleesgerechten in de provincie. Beroemd zijn de gebraden bereidingen zoals lechazo asado (gebraden speenlam) of cochinillo (speenvarken). Bekend is het gebakken lamsvlees uit Pedraza. Ook zijn er talrijke varkensvleesproducten zoals el lomo embuchado (gezouten varkenslende in worstvorm). Een van de bekendste is de chorizo de Cantimpalos, gemaakt van varkensvlees dat enkele dagen wordt gemarineerd met paprika, knoflook en oregano, waarna het in een varkensdarm tot worst wordt geperst. De ingrediënten zijn onder meer mager gehakt varkensvlees, lendenvlees en ham. Hij kan rauw of gekookt worden gegeten. Een van de bereidingen met ei is de tortilla a la buenavieja, een eieromelet (tortilla) bereid met stukjes varkensspek.

Vis

De bergrivieren van de nabijgelegen bergtoppen leveren de voortreffelijke forel (Trucha a la segoviana), en de gulle boomgaarden zorgen voor een gevarieerd en rijk seizoensaanbod. Onder de bereidingen van kabeljauw hebben we de “Bacalao la sepulvedana” uit Sepúlveda. Ook heel bekend is de sopa de cangrejo (krabsoep, gemaakt met rivierkreeft).

Peulvruchten, groenten en paddestoelen

Onder de peulvruchten van Segovia is de meest representatieve de Judión de La Granja, een soort boon met een breder blad die wordt geteeld in de boomgaarden van de gemeente Real Sitio de San Ildefonso, waarvan men tijdens de feesten van San Luis de Judiada maakt, die bestaat uit een bereiding van een massieve bonenstoofpot met deze bonen. Het zijn echt grote bonen. De kikkererwten van Santa María la Real de Nieva, of Santiuste, zijn net zo bekend, evenals die van de Segoviaanse gemeente Valseca. Ze nemen allemaal deel aan de beroemde cocidos (stoofpotten) in de gastronomie van de provincie, zoals die van Pedraza.

De provincie produceert enkele tuinbouwproducten zoals witlof, bieten, aardappelen, tomaten, erwten en aardbeien, waarbij vooral de in de streek El Carracillo geteelde producten populair zijn. Meer dan 60% van de totale groenten- en fruitoogst van de provincie Segovia komt uit deze streek. Anderzijds valt de teelt van cichorei op, daarvan is de omgeving van Cuéllar de grootste producent. En ten slotte geniet is er de knoflook van Vallelado die een groot prestige op landelijk niveau geniet. Deze knoflookteelt is met zo’n 300 hectare teelt de grootste producent van dit voedingsmiddel in Castilla y León.

Sommige gemeenten onderscheiden zich door de mycologische (paddestoelen) rijkdom van de omgeving, aangezien de bergen rond de bevolkingscentra zeer rijk zijn aan mycologische soorten zoals de Wijnrode melkzwam (Lactarius sanguifluus), boleten of champignons, onder andere.

Nagerechten en gebak

Een van de meest representatieve elementen van het Segoviaanse banketbakkerswerk is de delicate ponche segoviano, met zijn romige binnenkant en geroosterd uiterlijk. De rosquillas segovianas, de mantecados de Sepúlveda, de bolillos de Carnaval. In Real Sitio de San Ildefonso is het typisch de torta de Valsaín die bestaat uit een deeg dat lijkt op de bizcocho (sponscake), maar meer afgeplat is, gevuld met korreltjes anijs en bedekt met suiker, waaraan in de streek rond Cuéllar, chicharrones (blokjes vet, kaantjes) van het varken worden toegevoegd en torta de chicharrones wordt genoemd.

---

Naar boven

Verwant aan dit onderwerp:

• • • • • • • • • • Castilla y León