Albacete Provincie van de autonome gemeenschap Castilla-La Mancha

In het binnenland van Spanje vinden we de provincie Albacete. Een provincie die tot 1978 tot de regio van Murcia hoorde, maar sindsdien in het zuidoostelijke deel van de comunidad autónoma van Castilla-La Mancha is ingedeeld. De provincie is, zoals bijna alle provincies, vernoemd naar zijn hoofdstad, in dit geval Albacete. In deze stad vindt al vanaf de 12e eeuw de Albacete Fair plaats, een festival van internationaal toeristisch belang. In de provincie zijn nog veel meer andere feesten met dezelfde verklaring, zoals onder andere het Tamborada de Helling, Fiesta Mayors de Almansa.

De provincie biedt het typische landschap van de vlakte van La Mancha dat contrasteert met het bergachtige gebied van de Sierra de Albacete. Het heeft ook twee natuurparken, het Parque natural de las Lagunas de Ruidera en het Parque natural de los Calares del Mundo y de la Sima.
Naast de hoofdstad zijn andere interessante plaatsen in de provincie zoals Alcalá del Júcar, Almansa, Alcaraz, Chinchilla de Montearagón, Letur, Villarrobledo en Hellín. Ook interessant zijn enkele rotsschuilplaatsen die horen tot de Arco Mediterráneo de la Península Ibérica (grote groep rotskunst verspreidt over voornamelijk het oosten van Spanje), door de UNESCO uitgeroepen tot Werelderfgoed.

Albacete is een Spaanse provincie in het zuidoosten van het Iberisch schiereiland. het heeft een oppervlakte van 14.926 km², in het oosten wordt het begrensd door de provincies Valencia en Alicante, in het zuiden door Murcia en de provincie Granada, in het westen door Ciudad Real en Jaén en in het noorden door Cuenca. Het heeft een bevolking van 388.270 inwoners (2020), waarvan meer dan de helft in de agglomeratie Albacete woont. De provincie is verdeeld in 87 municipios (gemeenten) en 7 partidos judiciales (gerechtelijke arrondissementen).

Het grondgebied van de provincie Albacete is al sinds de oudheid bewoond, zoals blijkt uit de grotschilderingen van de Cueva del Niño en de Cueva de la Vieja. In de pre-Romeinse tijd maakten de gebieden van de huidige provincie Albacete deel uit van Carpetania en Keltiberia, en het Iberische Contestania, Bastetania en Oretania; veel van de bekendste en meest representatieve vindplaatsen van enkele van deze culturen zijn in deze gebieden van Albacete ontdekt. In de Romeinse tijd waren er belangrijke steden zoals Libisosa, en tijdens de Visigoten waren er ook belangrijke enclaves zoals de Tolmo de Minateda.

De moslimperiode verdeelde het grondgebied van de provincie in verschillende invloedssferen, waarbij het hele gebied doorgroefd werd met talrijke boerderijen, kastelen en wachttorens, die met het proces van de Reconquista belangrijke plaatsen vormden, zoals het uitgestrekte Alfoz de Alcaraz onder de bescherming van zijn eigen fueros of later in de 15e eeuw, de raad van Villarrobledo vormden, die grote gebieden bezette die de grenzen van de huidige provincie Albacete overschreden, en zich belangrijke gevechten om de hegemonie in deze gebieden ontketende.

Op 25 april 1707, en binnen het internationale conflict van de Spaanse Successieoorlog (la Guerra de Sucesión Española), vond in de omgeving van Albacete de Slag bij Almansa plaats, een van de belangrijkste veldslagen in de geschiedenis van Spanje, dat uitliep in de triomf van Felipe V als pretendent op de kroon, waarna de monarchie van de Bourbons in de Staat werd gevestigd.

In 1822 werd de kortstondige provincie Chinchilla gecreëerd, bestaande uit gemeenten uit de provincies La Mancha, Cuenca en het Koninkrijk Murcia. Deze eenheid, met als hoofdstad Chinchilla de Montearagón (zeer dicht bij de stad Albacete), vormde de basis waarop in 1833 de huidige provincie Albacete werd gecreëerd volgens de dictaten van Javier de Burgos, die enkele territoriale veranderingen onderging zoals het vertrek van Villena in 1836, de toetreding van Villarrobledo in 1846 en het vertrek van Requena in 1851.

Na de goedkeuring van de grondwet in 1978 werd de provincie Albacete opgenomen in de comunidad autónoma Castilla-La Mancha op grond van het in 1982 goedgekeurde autonomiestatuut.

Toponymie

---

Zoals in het grootste deel van Spanje gebruikelijk is, heeft de provincie haar naam ontleend aan haar hoofdstad, de stad Albacete. Daarmee deelt het ook de officiële benaming van zijn bewoners die, albaceteño/a en albacetense worden genoemd, zinspelend op de oude plaatsnaam afgeleid van de Andalusische overheersing van het gebied, die de stad Albacete, oorspronkelijk als البسيط Al-Basit, dat Arabisch is voor de “de vlakte” waarmee men doelde op het vlakke landschap dat kenmerkend is voor de geografie La Mancha.

Symbolen

---

Het huidige wapen van de provincie Albacete, dat sinds 1994 van kracht is, vertegenwoordigt de Alfoz de Alcaraz, het marquesado de Villena (markiezaat van Villena) en de Orden de Santiago, die in de Middeleeuwen na de Reconquista het grondgebied van de huidige provincie Albacete beheersten. Het stelt ook de hoofdstad Albacete voor, waarvan het wapenschild als hartschild op het wapen staat. De provincie Albacete heeft echter in het verleden verschillende wapenschilden gebruikt.

De vlag van de provincie Albacete is het belangrijkste symbool van de provincie Albacete. Het is karmozijnrood en heeft het provinciewapen in het midden. Het huidige wapenschild werd op 7 juni 1994 definitief goedgekeurd door de Provinciale Raad van Albacete.

Tot 1994 werd een ander vlag gebruikt, waarop het oude wapenschild van de provincie Albacete, dat van 1956 tot 1994 van kracht was, en de open koninklijke kroon (kroon van infante) waren afgebeeld.

Het volkslied

De provincie heeft ook een eigen volkslied.

Geografie

Noord-westen: Provincie Ciudad Real	Noord: Provincie Cuenca en  Valencia	Noord-oosten: Provincie Valencia
West: Provincie Ciudad Real en  Jaen		Oost: Provincie Valencia, Alicante en de regio van Murcia
Zuid-westen: Provincie Jaen en  Granada	Zuid: Regio van Murcia	Zuid-oosten: Regio van Murcia

Reliëf

De vlakte in het noorden van de provincie ligt op ongeveer 700 m boven de zeespiegel. In het zuiden liggen de meest bergachtige gebieden met toppen boven de 2000 m (Sierra de las Cabras in Nerpio). De belangrijkste toppen van de Sierra de Albacete liggen in de Calar del Mundo, Taibilla en, meer naar het oosten, de Cordillera de Montearagón.

Hydrografie

De geografische ligging van de provincie Albacete op het Iberisch schiereiland geeft haar een complexe specificiteit met betrekking tot de watervoorraden. Vanuit hydrologisch oogpunt bevindt zich op het grondgebied van Albacete een belangrijk deel van de bovenloop van vier van de belangrijkste Spaanse stroomgebieden (Guadiana, Guadalquivir, Júcar en Segura).

Het reliëf is de fundamentele factor die het provinciaal hydrografisch netwerk bepaalt. De Sierra de Albacete en de vlakte verdelen het netwerk in twee richtingen waarheen de rivieren door de provincie stromen: de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee. Bovendien heeft de vlakte van La Mancha een blank, doorlatend terrein dat de filtratie van water mogelijk maakt, waardoor endoreïsche verschijnselen ontstaan. Dat wil zeggen dat rivieren op een gegeven moment gewoon ophouden te bestaan, doodlopen.

Belangrijke rivieren

De belangrijkste rivieren die door de provincie stromen zijn de Júcar en de Segura, die uitmonden in de Middellandse Zee en waaraan nog een aanzienlijk aantal zijrivieren moet worden toegevoegd.

De Júcar doorkruist de in het noordoosten van de provincie gelegen streken van La Mancha en stroomt, diep ingesloten in het terrein, door gemeenten als Alcalá del Júcar. De belangrijkste zijrivier is de rivier Cabriel.

In de streek van Alcaraz liggen de eerste zijrivieren van de Guadalquivir en de Guadiana, die uitmonden in de Atlantische Oceaan. De Guadalimar en de Guadalmena monden uit in de Guadalquivir nadat ze eerst een groot aantal bergstroompjes verzameld hebben.

De Segura, met zijn zijrivieren, Zumeta, Taibilla, Tus en Mundo. Sommige van deze plaatsen, zoals de bron van de rivier Mundo, behoren tot de meest bezochte van het hele grondgebied.

Belangrijke waterconcentraties

In de provincie Albacete bevinden zich tien stuwmeren: het stuwmeer van Almansa (3 hm³), El Talave (35 hm³), het stuwmeer van Fuensanta (210 hm³), het stuwmeer van Camarillas (36 hm³), het stuwmeer van El Cenajo (437 hm³), het stuwmeer van Turillas, het stuwmeer van Taibilla en het stuwmeer van Molinar (4 hm³).

Op het provinciale grondgebied bevinden zich ook verschillende waterconcentraties met een natuurlijk karakter, zoals Laguna de Pétrola, Laguna del Salobral, Laguna de Navalcudia, Laguna de Ontalafia, of de toeristische Lagunas de Ruidera, dat deels ook in de naburige provincie Ciudad Real ligt.

Klimaat

In de provincie Albacete overheerst het continentale mediterrane klimaat, vooral in het gebied van La Mancha, La Manchuela en Campo de Montiel. In het gebied van de regio Hellín daarentegen overheerst het mediterrane klimaat met een neiging tot droogte, en in de Sierra de Alcaraz overheerst het bergklimaat, waarbij het reliëf en de geografische ligging de belangrijkste bepalende factoren zijn voor de klimatologische variaties in het gebied.

In de provincie Albacete is de thermische amplitude belangrijk, met een gemiddelde jaarlijkse amplitude van 20°C, hetgeen tot uiting komt in de ontwikkeling van strenge winters en hete zomers, een typisch kenmerk van het continentale klimaat. Terwijl de vlakten van La Mancha zich tussen de isothermen van 12 en 17 bevinden, zijn de temperaturen in het oostelijk deel van de provincie iets warmer en vallen ze binnen de isothermen van 16. Anderzijds is de thermische amplitude in de bergachtige gebieden in het zuidwesten minder groot als gevolg van de hoogte.

Geschiedenis

---

Prehistorie

Alle culturen en volkeren die het Iberisch schiereiland hebben doorkruist, hebben duizenden jaren lang in de provincie gewoond en hebben hun stempel gedrukt op alle volkeren, waardoor het ongegronde idee van een eeuwig doorgangsland wordt ontkend. De oudste resten van menselijke nederzettingen die zijn gevonden (in de buurt van Villarrobledo en Hellín) worden gedateerd in het Boven-Acheuléense (Vroegpaleolithicum).

Die uit latere perioden (Moustérien) zijn echter talrijker en er zijn drie grote groepen van geconcentreerde nederzettingen: Alto Guadiana en de rechteroever en linkeroever van de Segura.

Anderzijds zijn er meer dan 100 sites met interessante voorbeelden van rotskunst uit alle perioden, die in 1998 door de UNESCO tot werelderfgoed zijn verklaard:

• Paleolithicum in de Cueva del Niño, in Ayna.
• Epipaleolithicum (Levantijnse kunst, 10.000 jaar geleden) in de Cueva del Niño,  in Ayna, Alpera, Almansa, Hellín, Letur en Nerpio.
• Neolithicum en Bonstijd (schematische kunst genoemd, 6500 jaar geleden) in Alpera, Hellín, Yeste, Letur, Socovos en Nerpio.

Bijzonder opmerkelijk is de menselijke aanwezigheid in de Bronstijd, met nederzettingen die ten minste aan drie verschillende culturele stadia kunnen worden toegeschreven: Argar Cultuur, Manchego Bronstijd en Valenciaanse de diversiteit en rijkdom in termen van verschillende culturele manifestaties in alle perioden, ongeëvenaard op het gehele Iberische schiereiland.

De oudheid

In de pre-Romeinse tijd maakte het grondgebied van de huidige provincie Albacete deel uit van het Keltiberische Carpetania en Celtiberia, en van het Iberische Contestania, Bastetania en Oretania; enkele van de meest vermaarde en representatieve vindplaatsen van deze culturen zijn in deze streken van Albacete ontdekt. Het Provinciaal Museum van Albacete bezit een grote collectie werken uit deze periode en is een van de meest opmerkelijke nationale musea uit deze periode. In deze gebieden zijn opmerkelijke unieke en emblematische stukken gevonden, binnen de nationale Archeologie, zoals de Schat van Abengibre, de Bicha van Balazote, de Leeuw van Bienservida, de Gran Dama Oferente, de Dame van Caudete, de Sfinx van Haches (Esfinge de Haches), de tweeling Sfinxen van El Salobral, het Heilige Graf van Pozo Moro (Sepulgro de Pozo Moro), de Necropolis van Los Villares in Hoya-Gonzalo, één van de belangrijkste van de provincie. Onder de materialen kunnen we de nadruk leggen op het sculpturale complex dat een krijger te paard voorstelt, uit het begin van de 5e eeuw v. Chr. (rond 490), beschouwd als het grootste Iberische beeldhouwwerk (1,8 m hoog). Een tweede beeldhouwwerk komt overeen met de ‘Jinete a caballo’ (Ruiter te paard), met aan de ene kant 10 kruiken van San Valentin, en aan de andere kant importen (Grieks keramiek, Punisch materiaal, Etruskisch, etc.. ). Dit heeft een buitengewoon nauwkeurige datering mogelijk gemaakt. Er bijna geen dorp in de provincie is dat niet een of meer monster van deze historische periode bezit. Hoewel van oudsher werd aangenomen dat dit een afgelegen gebied was, dat openstond voor de late invloeden van de Levantijnse gebieden, blijkt uit de overvloed, de kwaliteit en de oudheid van de vondsten dat de situatie juist omgekeerd is en dat de rol van de provincie Albacete, in het ontstaan en de ontwikkeling van de pre-Romeinse culturen – vooral van het Iberisch gebied – kernachtig en overheersend was.

In de Romeinse tijd vielen de steden Libisosa (Lezuza), Saltigi (Chinchilla de Montearagón) en Illinum (Hellín) op, evenals andere enclaves zoals Heliké (Elche de la Sierra). Sommige auteurs plaatsen ook de belangrijke enclave van Laminio of Urcesa in Alcaraz op provinciaal grondgebied.

Van de Middeleeuwen tot het einde van het Ancien Régime

Tijdens de islamitische periode ging het grootste deel van de provincie, na te hebben behoord tot het emiraat en het kalifaat van Córdoba, over naar de Taifa-koninkrijken van Toledo, Denia en Murcia; deze fase is echter de slechtst bekende en minst bestudeerde van de provincie omdat is vastgesteld dat sommige gebieden, zoals de gehele westelijke provincie, te lijden hadden onder een enorme ontvolking, die gedeeltelijk te wijten was aan de onstabiele oorlogssituatie.

Na de christelijke herovering door koning Alfonso VIII van Castilla, in 1213, van het fort van Alcaraz en later door Fernando III van de rest van de dorpen, met uitzondering van het meest oostelijke gebied waarvan de herovering in handen viel van Jaime I de Aragón (Caudete), behoorde het grootste deel van de provincie toe aan de markiezen van Villena. De gerechtelijke hoofdstad van het gebied was in Chinchilla de Montearagón.

In maart 1475 kwam Alcaraz, door middel van een merkwaardige drievoudige belegering van zijn vesting, in opstand tegen de markies van Villena ten gunste van de Reyes Católico, waarmee de Castiliaanse Successieoorlog begon. Later sloten ook de steden Villarrobledo, en El Bonillo zich bij de opstand aan. De opstand zegevierde en alle steden die behoorden tot de Alfoz de Alcaraz, in de westelijke helft van de provincie, gingen rechtstreeks over in handen van de Kroon van Castilla, waardoor zij bevrijd werden van het markiezaat van Villena.

In de gemeente Almansa werd op 25 april 1707 een belangrijke veldslag uitgevochten, de Slag bij Almansa, tijdens het internationale conflict van de Spaanse Successieoorlog. In dit Europese conflict maakten twee aspirant-koningen (beiden buitenlanders) aanspraak op de Spaanse kroon en, dientengevolge de overheersing van Amerika en Europa. Als gevolg van deze slag zag Felipe de Anjou (later Felipe V) de weg vrij voor zijn uiteindelijke triomf, die niet onmiddellijk was, want de Spaanse Successieoorlog eindigde in 1714.

Hedendaagse tijdperk

In 1822 werd de kortstondige provincie Chinchilla gecreëerd, bestaande uit gemeenten van de voormalige provincies La Mancha, Cuenca en het Koninkrijk Murcia. De provincie, met als hoofdstad Chinchilla de Montearagón, werd korte tijd gehandhaafd als gevolg van de terugkeer naar de vroegere provinciale staat met het Década Ominosa (Onheilspellende Decennium).

In 1833 zou Javier de Burgos, op basis van de provincie Chinchilla, de provincie Albacete stichten, met hoofdstad Albacete. De belangrijkste latere territoriale wijzigingen zijn het uitsluiten van Villena in 1836, en de intreding van Villarrobledo in 1846 en het vertrek van Requena in 1851.

Vanaf haar oprichting maakte de provincie deel uit van de regio Murcia tot 1978, toen de comunidad autónoma Castilla-La Mancha werd opgericht (statuut goedgekeurd in 1982), waartoe zij thans behoort.

Demografie

Albacete is de op twee na dichtstbevolkte provincie van Castilla-La Mancha (en 35ste van alle provincies van Spanje), na Toledo en Ciudad Real, met 388.270 inwoners (INE 2020), goed voor 19,18% van het totaal van de gemeenschap. Met een oppervlakte van 14.926 km² (negende in heel Spanje) heeft het een lage bevolkingsdichtheid (26,17 inw./km²), iets hoger dan het gemiddelde voor Castilla-La Mancha (25,51 inw./km²), in tegenstelling tot het gemiddelde voor het land (92,45 inw./km²). België bijvoorbeeld, heeft 384 inw./km² en Nederland 416 inw./km².

Het grootste deel van de bevolking woont in de belangrijkste centra van de provincie, gelegen aan de belangrijkste verbindingswegen en industriële corridors, en voornamelijk in het grootstedelijk gebied Albacete.

Gedurende de decennia 1950-1980 was er in de provincie Albacete sprake van een voortdurende emigratie naar andere regio’s van het land. In het laatste decennium van de 20ste eeuw en het eerste decennium van de 21ste eeuw is de situatie echter omgekeerd, dankzij de immigratie uit andere delen van het land en ook uit het buitenland.

In de 20ste eeuw deed zich ook het fenomeen van de plattelandsvlucht voor, dat de hele provincie trof, maar vooral de regio’s Sierra de Alcaraz en Campo de Montiel, dat vandaag de dag de regio’s met de laagste bevolkingsdichtheid zijn. De stad Albacete heeft, zoals alle hoofdsteden van de provincies, het meest geprofiteerd van dit fenomeen: het aantal inwoners is gestegen van 21.373 in 1900 tot 148.934 in 2001.

Sinds de oprichting van de provincie Albacete (1833), tot het midden van de 20e eeuw, is het aantal inwoners sterk toegenomen, vooral tussen 1920 en 1950, van ongeveer 200.000 inwoners (1857) tot 397.100 inwoners in 1950.

Vanaf die tijd was er een keerpunt, met drie opeenvolgende decennia van bevolkingsafname op provinciaal niveau, behalve in enkele specifieke kernen (met name de hoofdstad), die vanaf de jaren ’90 van de vorige eeuw weer aanzienlijk groeiden. Na het crisisjaar 2008 doet zich wederom een daling van deze kortstondige stijging voor.

De provincie Albacete heeft een lage bevolkingsdichtheid (26,17 inwoners/km²), grotendeels geconcentreerd in de hoofdstad en het grootstedelijk gebied, dat 56,00 % van het totaal van de provincie voor zijn rekening neemt (INE 2018). Bovendien woont 44,51 % van de bevolking in de hoofdstad, waarmee het de 7e provincie is met de grootste bevolkingsconcentratie in die stad, aangezien het nationale gemiddelde 31,85 % bedraagt (INE 2018).

Van de 87 gemeenten die deel uitmaken van de provincie, hebben er slechts zes meer dan 10.000 inwoners; Dat houdt in dat 71,66% van de provinciale bevolking een stedelijke bevolking is, en slechts 28,34% behoort tot de plattelandsbevolking.

De grootste stedelijke agglomeraties in de provincie zijn de stad Albacete, Hellín, Villarrobledo, Almansa en La Roda, die ook uitgestrekte invloedssferen hebben, alle met meer dan 40.000 inwoners. Let wel, hier spreekt men van agglomeraties en niet over gemeentes.

Er zijn momenteel drie gemeenten in de provincie met meer dan 20.000 inwoners, Hellín, Villarrobledo en Almansa, waaraan de stad Albacete moet worden toegevoegd, de grootste bevolkingskern van heel Castilla-La Mancha en de op één na dichtst bevolkte provinciehoofdstad van het Spaanse zuidelijke deelgebied, na Madrid.

De 20 grootste gemeenten van de provincie Albacete

Albacete	Plaatsnaam	inw.		Plaatsnaam	inw.	Almansa
	Albacete Hellín Vallarobledo Amansa La Roda Caudete Tobarra Tarazo de la Mancha Madrigueras Casas-Ibáñez	172.722 30.427 24.978 24.388 15.401 10.077 7.691 6.184 4.654 4.540		Chincilla de Montearagón Villamalea Elche de la Sierra Munera Pozo Cañada El Bonillo Yeste La Gineta Fuente Álamo Balazote	4.344 4.070 3.557 3.433 2.797 2.718 2.567 2.554 2.447 2.363
Hellín						La Roda
Villarobledo						Caudete
bron: INE 2021

Territoriale organisatie

---

Toerisme

---

De provincie telt veertien festivals die zijn uitgeroepen tot Interés Turístico (Toeristisch Belang), in de verschillende categorieën:

• Museo Arqueológico in Albacete (Archeologisch).
• Museo etnológico y arqueológico in Hoya-Gonzalo.
• Museo arqueológico in Lezuza.

Gastronomie

---

De gastronomie van de provincie Albacete is het geheel van gerechten en culinaire gebruiken dat in de provincie Albacete (Castilla-La Mancha, Spanje) bestaat. Opgemerkt zij dat deze streek in het midden van de 20ste eeuw voor bijna driekwart uit wijngaarden bestond. Er is veel schapenteelt, vandaar de vele worsten. Het is een keuken die ontstaan is uit herderstradities, een die de bestaande veestapel in de provincie weerspiegelt.

Geschiedenis

Er zijn veel grotten in de provincie met illustraties van de jacht, zoals te zien is in Alpera waar zich verschillende prehistorische jachtsituaties bevinden. De keuken van Albacete is door haar herderstradities direct verbonden met die van de bewoners van Celtiberos. De brug tussen de Castiliaanse keuken en de Spaanse Levante (onderste deel van Cataluña, Valencia en Murcia) kan worden geconstateerd in het feit dat de provincie Albacete tot 1982 verbonden was met de regio Murcia. Op het gebied van de wijnen werd in 1964 de Denominación de Origen Amansa gecreëerd en in 1966 de Denominación de Origen Jumilla, waardoor de twee benamingen van wijnen van de provincie ontstonden.

Beschermde geografische aanduiding

D.O. Arroz de Calasparra: de gemeente Hellín is inbegrepen.
D.O. Azafrán de La Mancha: de gemeenten van de provincie La Mancha zijn inbegrepen.
D.O. Manchego kaas: gemeenten in de provincie La Mancha zijn inbegrepen.

Ingrediënten

De ingrediënten van de provincie zijn een mengeling van de spijzen en bereidingen van de keuken van La Mancha en de typische keuken van het Spaanse Levante. De veestapel produceert kazen zoals de Manchego. Deze wordt soms in olie gebakken of meer recent met het aroma van tijm en rozemarijn bewerkt. De gebakken kaas, stukjes verse kaas, met bloem, losgeklopt ei en paneermeel, in olie gebakken wordt soms geserveerd met tomaten- of aardbeienjam). Ook vermeldenswaard is de teelt van saffraan.

Vlees

Het is duidelijk dat de overvloedige schapenteelt veel lamsvlees oplevert en daarmee ook diverse gerechten op basis van lamsvlees, waarvan de lamsstoofpot het vermelden waard is. Op het gebied van klein wild springen konijnen en hazen in het oog, met als resultaat de hazenpastei, die soms wordt verduurzaamd en bereid in pekelsaus. We kunnen ook de gazpachos manchegos en de ajo mataero benadrukken, die op de dag van het slachten van het varken worden bereid en een soort roerei zijn van verkruimeld brood, knoflook, kruiden, varkenslever en pijnboompitten. Andere producten van de slacht zijn chorizo’s, morcillas (bloedworst) of costillas (gemarineerde gegrilleerde ribbetjes (spareribs)) en lomo de orza adobados (gemarineerde varkenslende).

Beschermde geografische aanduiding

Indicación Geográfica Protegida (I.G.P.) Cordero Manchego: gemeenten in de provincie La Mancha, La Manchuela albaceteña, het centrale gedeelte van de provincie en de Corredor de Almansa zijn opgenomen.

Vis

Gerechten met gezouten kabeljauw overheersen, zoals atascaburras (een bereiding met ei, olijfolie en kabeljauw) en ajo blanco (overgekomen van Andalucía, kabeljauw, twee of drie lepels olie, geplette amandelen en gekookte knoflook, waaraan geroosterd brood in kleine stukjes en geplette komijn wordt toegevoegd).

Groenten en granen

Granen worden meestal gebruikt in verschillende culinaire bereidingen zoals guisado de trigo (stoofpot van tarwe, een van de meest typische is die van Hellín), pisto albaceteño, migas ruleras en gachas de pastor (met vers spek en erwtenmeel, ook panizo genoemd), gachamiga of de verfrissende mojetes in de zomermaanden, zonder de asadillos te vergeten die met tomaat en peper worden gemaakt.

Nagerechten

De miguelitos van de stad La Roda (een soort bladerdeeg gevuld met room), de librillos van Montealegre (gemaakt van wafels en honing), flores frito (fruta de sartén) en andere nagerechten van algemene aard, zoals leche frita (gebakken melk), zijn zeer bekend.

Dranken

Een van de typische Spaanse cocktails is de cuerva (wijn met limoen), een traditionele drank op basis van wijn uit Albacete en de rest van Zuidoost-Spanje. In de provincie worden orujos (distillaat van druivenschillen) van verschillende smaken geproduceerd.

Wijnen

• De D.O. de Almansa in 1964 geintroduceert: (de enige D.O. met alleen gemeenten in de provincie).
• De D.O. de Jumilla in 1966 geintroduceert, de huidige verordeningen zijn goedgekeurd bij besluit van 10 november 1995 en gewijzigd bij besluit van 18 april 2001: de Albacete-gemeenten Ontur, Tobarra, Albatana, Hellín, Montealegre del Castillo en Fuente-Álamo zijn inbegrepen.
• D.O. Vino de La Mancha: de gemeenten van de provincie La Mancha zijn inbegrepen.
• D.O. Vino de La Manchuela: de gemeenten La Manchuela in Albacete zijn opgenomen.
• I.G.P. Vinos de la Tierra de Castilla: omvat wijnen die in heel Castilla-La Mancha worden geproduceerd en die niet onder een oorsprongsbenaming vallen.

---

Naar boven

Verwant aan dit onderwerp:

• • • • • • • • • • Castilla-La Mancha