Palma de Mallorca, de hoofdstad van de Islas Baleares

Het is een uitstekend startpunt voor het verkennen van de vele goudgele en witte stranden van het eiland. De oude stad Palma is een voormalige Moorse kasba (ommuurde stad): het oude centrum in de buurt van de kathedraal heeft nog veel van die smalle straatjes die zich goed lenen voor een wandeling en het vinden van een sfeervol restaurant voor het avondeten. In de vakantieperiode rijdt er de Soller-trein, een antiek treintje waarmee u een treinreis van 25 kilometer kunt maken. Qua landschap is het een eiland van baaien (grote en kleine) stranden en kliffen. En meer in het binnenland vindt u de typische steden en dorpen, en bergketens (tot 1500 mtr hoogte). Deze verscheidenheid aan landschap en cultuur nodigt de bezoekers uit het eiland naar al zijn uithoeken te gaan verkennen en ook om meer over zijn gastronomie te ontdekken.

De stad ligt aan een baai met dezelfde naam en geniet het hele jaar door van een uitstekend klimaat (hoewel het er de afgelopen jaren, in de herftperiode, heftig heeft geregend). De gemiddelde temperatuur van dit eiland komt uit op 17,9°C. De stad is het meest bekend bij de toeristen die komen voor het strand en de zon, maar ook is er een deel dat komt voor de aantrekkelijke historie, zijn architectuur en zijn  cultuur. Enkele van de locaties die u zeker niet mag missen zijn bijvoorbeeld de kathedraal, het Almudaina Paleis, de Lonja (vismarkt) en het Plaza Mayor en natuurlijk het Castillo Bellver. De mooiste monumenten zijn omgeven door vissersboten, dennenbossen of palmbomen. 

Het is de hoofdstad van Mallorca en de Comunidad Autónoma de las Islas Baleares (Autonome gemeenschap van de Baleares eilanden). Het is ook de zetel van één van de drie arrondissement rechtbanken en van het bisdom van Mallorca. Palma de Mallorca ligt in het westelijke deel van het eiland Mallorca, dat, op ongeveer 250 km van het Iberisch schiereiland in de Middellandse Zee ligt. 

De gemeente heeft een oppervlakte van 208,6 km², het strekt zich uit tussen de Sierra de Na Burguesa en het Prado de Sant Jordi. Het centrum van de stad ligt aan de baai van Palma, gemiddeld zo´n 13 meter boven zeespiegel. Meerdere riviertjes en beken, zoals de Riera of de Gros lopen door de stad en monden uiteindelijk uit in de Middellandse Zee.

Met iets minder dan 450.000 inwoner in 2015 is Palma de achtste grootste stad van Spanje. Het grootstedelijk gebied beslaat nog negen andere gemeenten en dat brengt het totaal op 520.240 inwoners, verspreidt over een gebied van 1.016 km² staat zij daarmee op de 14e plaats.

Toen Quinto Cecilio Metelo de stad in 123 v. Chr. stichtte noemde hij het al Palma. Men neemt aan dat het huidige Palma de Mallorca op dezelfde plek staat en dat de Romeinse ruïnes zich onder de oude stad bevinden, maar men heeft er nog steeds geen onweerlegbaar bewijs voor gevonden. Daarna kwamen de Vandalen en de Arabieren (903) als volgende veroveraars. Uiteindelijk werd het op 31 december 1229 veroverd door koning Jaime I de Aragón en werd de welvarende Ciutat de Mallorca de hoofdstad van een eigen rijk (het Koninkrijk Mallorca), dat overigens pas viel nadat ze was opgenomen in het koninkrijk van Aragón in 1279.

In 1715 werden de ‘Decretos de Neuva Planta‘ (nieuwe decreten ingesteld door Felipe V de Borbón) ingesteld en kreeg de stad zijn Romeinse naam, Palma weer terug. Niet lang daarna, in de 20ste eeuw kreeg het te maken met een enorme groei van het toerisme, het werd de vakantiebestemming van de jaren ’60 en ’70. Vandaag de dag is het ’t economische en culturele centrum van niet alleen het eiland maar van de gehele regio.

Toponymie

---

De Romeinen stichtte in 123 v. C. een provinciestad genaamd Palma, waarvan de nederzetting zich waarschijnlijk op dezelfde plek bevindt als het oude centrum van de stad. Men denkt de Romeinse ruïnes daar ooit te zullen vinden, maar het bewijs daarvoor heeft men tot op heden nog niet kunnen weerleggen. Pedro Alcántara Peña was de eerste die op deze locatie wees, want tot die tijd nam men aan dat het oude Palma in gebieden als Sa Carrotja (Ses Salines) of in S’Horta de’n Palmer (Campos) lag, omdat men er overblijfselen had gevonden van een necropolis met aardewerk scherven, grafstenen en urnen. De wetenschappers hadden aan de twee belangrijkste Romeinse steden op Mallorca, Palma en Pollentia, connotaties gegeven als, militaristisch, triomfalistisch, voorspellend, etc. Men interpreteerde Palma als ‘palmtakken van triomf’ en bracht dit in verband met Pollentia, dat ‘superioriteit of  kracht’ betekend, hoewel de verhouding tussen de twee namen van een geheel andere aard kunnen zijn.

Alleen van de naam Madina Mayurqa weet men zeker dat men deze gebruikte in het islamitische tijdperk. Na de herovering in 1229, door Jaime I, vertaalde men deze naam als Ciutat de Mallorca (Stad van Mallorca). Daarna, nadat Mallorca de Spaanse Successieoorlog had verloren, besloot men om, in één van de maatregelen van de ‘Decretos de Nueva Planta van Felipe V‘, de oude Romeinse naam Palma in ere te herstellen. De aanvulling ‘de Mallorca’ kwam er pas in de 19e eeuw bij, om zich te onderscheiden van andere Spaanse steden met dezelfde naam als La Palma, Las Palmas de Gran Ganaria, Palma del Rio, Palma de Gandia of Palma de Cervello.

De naam Palma was algemeen bekend en werd vooral gebruikt door mensen van buiten het eiland. Men gebruikte de naam zelfs in officiële documenten van het stadhuis. In één van de rapporten van de gemeentelijke archivaris werd beschreven dat de aanvulling ‘de Mallorca’ nooit officieel erkend is geweest. Om verschillende redenen bleef men de naam ‘Palma’ gebruiken, bij uitstek in omschrijvingen van politieke aard en in registraties van lokale eenheden van het Ministerie van Openbaar Bestuur (ministerio de Administraciones Públicas), tot men uiteindelijk, in oktober 2008, het gebruik vaststelde. Het was een vrij veel voorkomende fout om Palma toe te schrijven aan het eiland Mallorca of zelfs aan de gehele eilandengroep Baleares, tot het moment waarop het stadsbestuur, in november 2011, besloot om de naam van de hoofdstad wederom bij wet te veranderen in ‘Palma de Mallorca’. De reden die de uitvoerende macht gaf aan deze verandering was dat, “de stad met deze naam beter was te identificeren ten aanzien van commerciële, culturele, economische, taalkundige, juridische doeleinden, inclusief het gebruik op het internet.

In januari 2016 keurde het volledige gerechtshof de naamsverandering van ‘Palma de Mallorca’ naar ‘Palma’ goed. Het voorstel werd gepresenteerd door de staf van de Palmanese regering en was een van de initiatieven die sinds het begin van de gemeentelijke legislatuur gelanceerd werd.

Het Spaanse bijvoeglijk naamwoord voor de inwoners van Palma is ‘palmesano’ is afgeleid van het Catalaanse ‘palmeasá’. Aan de andere kant wordt het beschouwd als een correct gebruik van het adjectief (bijv. nmw.) ‘palmense’, dat gebruikt wordt om andere natuurlijke populaties van Palma te benoemen, om te verwijzen naar de bewoners van de Balearse hoofdstad, hoewel het gebruik ervan vrijwel nihil is. Sommige media en instellingen maken altijd gebruik van het Catalaanse bijvoeglijk naamwoord, ongeacht de taal die men gebruikt om zich te uiten.

Heraldiek

---

Het wapen

Het wapen van Palma vindt zijn oorsprong in de middeleeuwen en is, in zijn huidige uiterlijk, voor het eerst te zien in 1269. Het is verdeeld in vier kwartalen, waarop in het tweede en het derde azuurblauwe kwartaal een zilver kasteel met een palmboom boven de zee is te zien, en in het eerste en het vierde kwartaal is gevuld met het vorstelijk/koninklijk symbool wat bestaat uit vier kelen (rode) staven op een gouden achtergrond. Hierop zijn in de loop der tijden vele varianten te vinden met één,twee, drie of zelfs vijf verticale staven per kwartaal. Het schild wordt bekroond door een kroon, deze symboliseert de soevereiniteit van de vorsten van de Kroon van Aragón over de stad. En een vleermuis met open vleugels.

Geografie

---

De gemeente (municipio) Palma heeft een oppervlakte van 20.863 hectare en grenst aan de gemeenten van Calviá, Puigpuñent, Esporlas, Valldemosa, Buñola, Marrachi, Santa Maria del Camino, Santa Eugenia, Algaida en Lluchmayor, en ligt bovendien aan de Middellandse Zee.

Ook behorend tot de gemeente Palma, is de subarchipel Cabrera, gevormd door de eilandjes Cabrera, Conejera, Imperial, Rodona, Foradada, Plana, Pobre en andere nog kleinere eilandjes.

Palma ligt in het westelijke deel van het eiland Mallorca, het ligt ingesloten tussen de natuurlijke gebieden van de Seirra de Tramuntana, een heuvelachtig gebied dat zich uitstrekt in noordoostelijke en zuidwestelijke richting en tot het Pla de Mallorca in het oosten. De hoogste punten bevinden zich in uitlopers van de Sierra de Puntals, met als hoogste punt de Galatzó (1026 m) met daaropvolgend de Puntals (882 m). Meer naar het noordoosten wordt de kust afgebakend door steile hellingen, terwijl het in het zuiden meer glooiend afloopt in de richting van het Pla de Mallorca, door de Seirra de Ram, Bauzá, Canyar, Son Bauzá en tenslotte de Sierras van Na Burguesa, Cans en Dén Merrill met hoogtes van ongeveer 400 m. die de westelijke kant van de baai van Palma, domineren. De wijk Génova ligt op deze heuvels op een hoogte tussen de 100 en 140 m. boven zeespiegel.

Naburige steden van Palma:

Noord-westen: Buyola & Valldemosa	Noord: Marratxi	Noord-oosten: Santa María del Cami & Santa Eugénia
West: Esporles & Puignunyent		Oost: Algaida
Zuid-westen: Calviá	Zuid: Middellandse Zee	Zuid-oosten: Lluchmajor

Stadsplanning

Gedurende de 20ste eeuw heeft Palma een zeer intense stedelijke ontwikkeling doorstaan als gevolg van een voortdurende toename van de bevolking. In 1900 had de stad 63.937 inwoners, en dat liep tot het jaar 2000, op naar 333.925 inwoners. Deze stijging kwam voort uit een natuurlijke groei en immigratie voornamelijk uit andere delen van het eiland. Het centrum van Palma is een stedelijk mozaïek, waar het historisch erfgoed wordt omringd door een netwerk van smalle straatjes, in een groot voetgangersgebied. Aan het eind van de 19e maar zeker in de 20ste eeuw begon de stad zich buiten zijn muren uit te breiden. Geleidelijk aan bouwt men wijken die ruimte bieden aan de toegenomen bevolking, wijken verder verwijderd van het centrum die zich kenmerken door hun verschillen in bevolking en samenstelling.

Geologie en reliëf

Het reliëf wordt gemarkeerd door het contrast van de bergen die het oosten begrenzen en de rest van de gemeente dat een veel vlakker karakter heeft.

De belangrijkste sierra is die van Na Burguesa welke is gelegen tussen het pittoreske dorpje Son Vida en het Calviaanse landgoed Son Falconer en net als de rest van de Mallorcaanse bergen heeft het zijn oorsprong in de Alpine orogenese. Het is het meest zuidelijke deel van de Sierra de Tramontana, dat vroeger bekend stond als Portopí of de Sierra dén Bou. Het heeft een hoogste van 500 m.b.z. en is bedekt met uitgestrekte naaldwouden en mediterrane maquis. Deze bergketens zijn grotendeels samengesteld uit materialen vanuit het Trias en Jura, kalksteen en dolomiet, samen met mergel en gips. De sierras hebben een ingewikkelde tektonische structuur, die een gevouwen structuur vormt met tal van krachtlijnen en menige breuken. Het karstisch karakter is de oorzaak van het uiterlijk van de rotsen van het Tramontana gebergte, het herbergt vele grotten, en zinkgaten, lapiaz etc.

De rest van de gemeente is relatief vlak, met brede valleien gevuld met, enigzins vervormde materialen uit het kwartaire en tertiaire subhorizontale afzettingen, en af en toe duiken er kleine heuvels van materiaal uit het Mesozoïcum op.

De kustlijn bestaat uit een kalkhoudende materialen (Calcarenite en dergelijke) waarop zich een diverse begroeiing bevind in een rotsachtig of zanderig substraat, aangepast aan het zoute, winderige klimaat en met gebrek aan water van een bepaalde factor.

Klimaat

Volgens de klimaatclassificatie van Köppen heeft Mallorca in het algemeen een regenarm klimaat. Maar uit ervaring kan ik u vertellen dat het er de laatste jaren (klimaatsverandering?) tijdens de jaarwisseling heel veel water valt. De gemiddelde temperatuur iets boven de 18°C ligt. De koudste maand is januari, met een gemiddelde van 15,4 / 8,3°C en de warmste is augustus, met 29,8 / 22,5°C. Gemiddeld valt er op 51 dagen per jaar neerslag en schijnt de zon 2779 uren. De gemiddelde zomertemperatuur is 27°C en in de winter 14°C.

De thermische variatie van het water bereikt ongeveer 15°C. Tijdens de winter daalt de temperatuur van het water tot ongeveer 13°C. Af en toe valt er wel eens wat sneeuw, vorst komt vaker voor. Aan het eind van het voorjaar stijgt de temperatuur elke week, gemiddeld één graad. Tijdens de zomer ligt er een oppervlakkige luchtlaag van zo’n 25 cm dik die tot boven de 25°C verwarmd wordt (een soort thermische deken).

Hydrologie

Bergstromen

Als gevolg van de heftige regenval die plaatsvindt tussen de maanden oktober en november, heeft men een hydrografische netwerk aangelegd dat uit een aantal bergstromen bestond die nu snel, gekanaliseerd richting zee stromen. Waaronder zich de stroom van Riera bevindt die begint in het grensgebied van Puigpuñent en uitmond in de baai van Palma. De stroom van Coanegra, begint in het hart van  Orient en mondt uit in de buurt van Pont d’Inca in de stroom van Gros. Dit is de langste stroom, 25 km en een stroomgebied van 345 km². Deze wadi begint op twee plekken, de ene in Puig del Teix en de andere in Sierra de Alfabia. Hij mondt uit in de baai van Palma.

Fauna en Flora

Een groot deel van het niet bebouwde gebied van de gemeente is begroeid met bossen en struikgewassen, voornamelijk dennen, hoewel het in de afgelopen decennia veel te lijden heeft gehad van ontbossing. die grond wordt nu gebruikt om als bouwland voor voornamelijk amandelen, algarrobos (Johannesbroodboom), olijfbomen en in mindere maten vijgen. Op sommige bezittingen groeien ook granen.

De diersoorten zijn niet speciaal relevant voor het milieu vanwege de grote aanwezigheid van de mens, afwezigheid van hulpmiddelen en het harde klimaat. De belangrijkste gebieden bevinden zich aan de rotsachtige kust en de archipel van Cabrera dat bestuurlijk tot Palma behoort en sinds 1991 een nationaal park is. Op deze eilanden is de biodiversiteit heel belangrijk ze bevatten een hoog aantal mediterrane en endemische soorten zowel op het land als op zee. Enkele belangrijke soorten die voorkomen op deze archipel zijn de, Baleares hagedis (Podaris lilfordi), audouins meeuw (Larus audouinii), de kuifaalscholver (Phalacrocorax aristotelis), de visarend (Pandion haliaetus) en verschillende soorten inheemse vleermuizen.

De fauna bevat meer dan duizend verschillende soorten waaronder ook de Scopoli’s pijlstaartvogel, de aalscholver, de gierzwaluw, de noordse pijlstormvogel en tal van reptielen, zoals de endemische muurgekko. Onder de vegetatie van de eilanden bevinden zich  inheemse soorten samen met de eiken- en dennenbossen.

U zult begrijpen dat paddenstoelen het hier vanwege de najaarsregens het uitstekend doen, belangrijke soorten zijn de esclata-sang, een soort van de Iberische niscalo (normaal is het een zeldzaam voorkomende paddestoel, maar op dit eiland is het het tegenovergestelde). Hij wordt zeer gewaardeerd om zijn unieke smaak en culinaire waarde. Deze paddenstoel wordt op dit eiland veel gebruikt in de traditionele gerechten.

De verschillende wilde plantensoorten die men in deze regio vindt kunnen worden ingedeeld in vier belangengroepen:

• • • Kruidachtige planten: veelvuldig voorkomend zijn de brandnetel, zuring (Rumex pulcher), en venkel (Foeniculum vulgare) en andere wilde planten zoals heide (Calluna vulgaris).
    • Struikachtige planten: een veel voorkomende soort (op het eiland bekend als ‘la mata de la cuenca mediterránea) is het zogenaamde wegedoorn (Rhamnus alaternus), maar ook soorten zoals rozemarijn, tijm en een soort zonneroosje (Cistus albidus) en verschillende soorten asperges (Asparagus acutifolius, Asparagus albus, Asparagus albus, Asparagus officinalis). Maar ook de klimop (Hedera helix) en een aantal beschermde planten zoals de Europese dwergpalm (Chamaerops humilis), mirte en jeneverbes (Juniperus phoenicea).
    • Varens: zeker het vermelden waard is de eikvaren (polypodium), welke veel voorkomt in schaduwrijke, koele plekken.
    • Bomen: De meest voorkomende boom in de bossen is Aleppoden (Pino carrasco). Eén van de grootste problemen waarmee deze boom te maken heeft is de processierups Thaumetopoea pityociones). Speciale brigades proberen deze rups uit te roeien door vallen te plaatsen en hun nesten te vernietigen. In de buurt van de Sierra de Tramuntana, zij het in mindere mate, vindt men enkele eiken, populieren (Populus alba) en essen (Fraxinus).

Geschiedenis

---

De Oudheid

Men neemt aan dat de eerste nederzetting werd bevolkt door mensen van de Talayotische cultuur en dat deze mensen een sterke band hadden met de zee. Later, in 123 v.C. viel de Romeinse consul Quintus Caecilius Metellus het eiland binnen met een militaire expeditie. Hij had opdracht gegeven om de schepen te bekleden met leer om te voorkomen dat, net als in eerdere pogingen was gebeurt, zijn vloot tot zinken gebracht werd door de Balearse slingeraars, een van de eerste bewoners die het eiland bevolkte, en dit verdedigde tegen de Romeinse invallen door hun projectielen te lanceren op de waterlijn van de schepen en deze daarmee zodanig wisten te beschadigen dat ze zonken. Nadat de Romeinen de eilandengroep tot een van hun provincies had gemaakt, beweerde men dat de Balearse slingeraars dienst namen in het Romeinse leger  om dit te versterken.

Toen de Romeinen het eiland eenmaal hadden ingenomen, stichtte zij er vier steden op, één daarvan was Palma. De Romeinse ruïnes liggen begraven onder de huidige wijk La Seu, naast de kathedraal. Deze stad werd begrenst door de zee, de oude loop van het riviertje de Riera (momenteel de Paseo del Borne en de Avenida Antonio Maura) en de Calle Miramar, de Calle Morey en de plazas de Cort en Santa Eulalia. Deze markeren de maximale omvang, hoewel het niet duidelijk is dat het altijd deze omvang heeft gehad (sinds de oprichting) of dat er later nog is uitgebreid. De stad was verdeeld in vierkante blokken en was omringd met een muur die weerstand moest bieden aan de islamitische aanvallen. Men neemt aan dat het een gebied van ongeveer 6 hectare was. Na de val van het West-Romeinse Rijk werd het bezet door Vandalen en Byzantijnen

De Middeleeuwen

In het jaar 903 werd de stad veroverd door de Arabische generaal Issam al Khawlani, die met goedkeuring van de Emir van Córdoba, Abd Allah, de stad Madina Mayurqa noemde. De Arabieren lieten enkele monumentale gebouwen achter, zoals het Palacio Real de La Almudaina en de Arabische baden en andere delen van de Arabische stad die nu onder de moderne stad begraven liggen.

Op 31 december 1229 werd de stad weer veroverd door koning Jaime I van Aragón die de stad van middelen voorzag waardoor er maar een gemeente was die het hele eiland omvatte (daar komt de naam Ciutat de Mallorca vandaan). De verdeling van de stad, door de rivier de Riera gaf aanleiding tot de Vila de Dalt en de Vila d’Avall (Villa de Arriba en Villa de Abajo) als stadskernen gelegen aan beide zijde van de oever van de rivier.

Haar geografische ligging stond toe dat er een intense handel ontstond met de volkeren van Maghreb, de Italiaanse heerlijkheden en het Ottomaanse Rijk dat leidde tot een gouden tijdperk voor Mallorca. In de Lonja realiseerde men een actieve aanbestedingsmarkt scherp in de gaten gehouden door het Consulado del Mar, dat ervoor zorgde dat de rechten van alle commerciële transacties werden eerbiedigt.

Na de verovering van het eiland besloot Jaime I om de grote oude moskee te slopen om daarvoor in de plaats een grote kerk gewijd aan Santa Maria te bouwen. Hij had namelijk beloofd, nadat zijn schepen een zeer zware storm hadden doorstaan, op hun reis naar het eiland om het te veroveren, dat hij een kathedraal zou bouwen ter verering van Santa Maria, als zij gered zouden worden van de dood. Deze kathedraal werd ingewijd in 1346 door koning Jaime II, hoewel het werk en de afwerking nog vele jaren door zouden gaan. Officieel was de kerk in 1601 voltooid, maar strikt genomen is men nooit gestopt met het hervormen en herstellen van deze kathedraal. Het is de kathedraal met het grootste gotische rozet ter wereld (er zijn kathedralen met grotere rozetten, maar deze behoren tot de neogotische stroming. Tevens heeft het een schip dat tot één van de hoogste, in de gotische stijl van Europa behoort.

De Moderne tijd

De Opstand van de Gilden (Rebelión de las Germanías) en de frequente aanvallen van de Turkse piraten en de Maghrebi, en de grote investeringen in de versterking van de vesting, in het begin van de 16e eeuw, veroorzaakte en vermindering van de handelsactiviteiten. Als gevolg daarvan kwam er een einde aan een periode van welvaart en zette zich een neergang in die duurde tot laat in de 17e eeuw. Rond dezelfde tijd werd de rivier de Riera om het centrum van de stad geleid, men bouwde het veelhoekige bastion op de kade en men verving de renaissance muur van de middeleeuwen.

Mallorca stond in de 17e eeuw bekend om zijn roversbendes die de stad Palma in tweeën deelde, de Canamunt en de Canavall. Deze rivaliteit had ernstige sociale en economische gevolgen. De haven herrees weer in de tweede helft van de eeuw, ten gevolge van de uitbreiding van Mallorcaanse kaperij en aan het eind daarvan, nam de onderdrukking van de inquisitie toe bij de nakomelingen van de joodse bekeerlingen, genaamd ‘chuetas’.

De nederlaag in de Spaanse Successieoorlog van de Kroon van Aragón, in de 18e eeuw, leidde in 1715 tot de komst van eenheden en Castiliaanse militaire autoriteiten en de Decretos de Nueva Planta (een reeks decreten uitgegeven tussen 1707 en 1716 door koning Felipe V van Spanje, winnaar van de Spaanse Successieoorlog, waarbij de wetten en instellingen van het Koninkrijk Valencia en het Koninkrijk van Aragón, op 29 juni 1707,  het Koninkrijk van Mallorca op 15 november 1715 en het Vorstendom van Cataluña op 16 januari 1716 werden afgeschaft). Dit decreet verbood het gebruik van de Catalaanse taal in het bestuur, het wijzigde het bestuur van het eiland en het scheidde de gemeentelijke overheid van Palma, en het voegde het aanhangsel ‘de Mallorca’ weer toe aan de naam om onderscheidt te maken met de andere Palma’s. In hetzelfde jaar liberaliseert Carlos III de handel met Amerika, zodat de handel en de havenactiviteiten van Palma de Mallorca weer groeide. Een van de meest invloedrijke militairen van deze tijd was de luitenant-generaal van de Koninklijke Spaanse Armada, de Mallorcaan Antonio Barceló.

Heden ten dagen

Toen de Franse bezetting van Algerije in de 19e eeuw eindigde liep Mallorca het risico dat de Maghrebi hun veerdiensten naar Mallorca zouden uitbreiden, deze wilden door deze uitbreiding  hun maritieme activiteiten en rederijen vergroten en daarmee hun economie verbeteren, gezien de komst van deze nieuwe populaties.

In 1838 opende de rederij van stoomschepen een nieuwe lijn van Barcelona-Palma waarmee de komst van reizigers vanaf het vasteland, en dus reizen vanuit het buitenland, een feit was. De eerste toeristische gids van Palma werd gepubliceerd in 1845 en werden, gedurende de tweede helft van deze eeuw, publicaties uitgegeven die geheel Europa informeerde over de geografische, culturele en etnografische eigenaardigheden van de Baleares, getuigen de publicatie van aartshertog Luis Salvador van Oostenrijk-Toscana (Habsburg) getiteld, Die Baleares in Wort und Bild Geschidert. Op dat moment kwamen de reizigers, gemotiveerd door het verlangen naar avontuur, het interesse om wereldreiziger te zijn en daarmee andere samenlevingen te ontmoeten dan die zij kende, maar ook om therapeutische redenen zoals in het geval van Frederic Chopin. Deze publicaties  en verhalen zorgde ervoor dat het eiland een favoriete bestemming werd voor vele reizigers, ontwikkelaars, kunstenaars en geografen.

Een van de beroemde personen van het eiland was, Valeriano Weyler, die met trots het ambt van, markies van Tenerife, hertog van Rubí, Grande de España en opperbevelhebber van Cuba gedurende de onafhankelijkheidsstrijd van José Martí en Máximo Gómez bekleedde. Hij werd geboren in Palma op 17 september 1838 en stierf in Madrid op 20 oktober 1930.

De eerste grondslag voor de organisatie van een vakbeweging ontstaat in 1869, toen men begon met de publicatie van het eerste tijdschrift, genaamd ‘La federación’.

In 1901, als gevolg van het door de ingenieur Bernardo Calvet bedachte plan, werden de muren van de oude middeleeuwse stad afgebroken. De belangrijkste redenen hiervoor waren de hoge bevolkingsdichtheid en de slechte hygiënische voorzieningen. In plaats van deze muren werden verschillende wegen die de stad omringde verbouwd en aangelegd. Het plan van Calvet omvatte ook ideeën over het uitbreiden van de stad. Deze maatregelen hebben geleid tot een toename van de bevolking van 63.873 inwoners in 1900 tot 117,188 in 1940.

Vanaf 1900, gaat het eiland door met het uitbreiden van zijn toeristische bestemming, en in 1903 bouwde de architect Lluís Domènech i Montaner het Gran Hotel van Palma, een modernistisch gebouw dat aangaf welke richting het toerisme van het eiland opging. Een paar jaar later, in 1905, werd het Fomento de Turismo (VVV) van Mallorca opgericht. De inbreng van José Antonio Primo de Rivera luidde de groei van de socialistische vakbonden in.

Tijdens de Spaanse Burgeroorlog viel het eiland Mallorca onder de controle van de rebellen. Hierdoor werden er, door Franco, verschillende acties tegen hen ondernomen. Uiteindelijk werd de stad op 23 juli 1936 door de republikeinen gebombardeerd.

Aan het begin van de jaren 1960 veranderd het uiterlijk van het eiland door het fenomeen genaamd toerisme. Het wordt getransformeerd tot een aantrekkelijk centrum voor bezoekers en een sociologische uitwisseling van culturen. Vanaf dat moment groeit het toerisme op de Baleares spectaculair: van 500.000 bezoekers die eiland bezoeken in 1960 tot meer dan 6.739.700 in het jaar 1997. De luchthaven van Palma verwerkte in 2001 meer dan 19.207.045 passagiersbewegingen, en 1.410.709 personen worden over de vaarroutes vervoert. Dit maakt dat de inwoners van de Baleares eilanden een goed inkomen overhouden aan deze vorm industrie. Ten aanzien van het bruto binnenlands product (bbp) was het, in 1996, de enige gemeenschap van Spanje die het gemiddelde van de Europese Unie overschreed.

Op 26 september 1997 geeft Koning Juan Carlos I, ter gelegenheid van zijn huwelijk met Iñaki Urdangarin de titel hertogin van Palma aan zijn dochter Christina. Tussen 1990 en het begin van de 21ste eeuw werden er in Palma enkele stedelijke projecten uitgevoerd. Als eerste werd in maart 1998 de rehabilitatie van de wijk Sa Calatrava gelanceerd. Dit historische gebied verkeerde in een hoge staat van degradatie, veroorzaakt door de aanwezigheid van veel verlaten gebouwen en de handel in drugs. Andere projecten van het gelijke traject zijn; de uitbreiding van het pneumatische afval-inzamelingssysteem, het Parque de las Estaciones (het seizoenenpark), de gevangenis van Palma, en het Museum voor Moderne Kunst, Es Baluard (ingewijd in 2004). Tussen 2003 en 2007 werden er weer andere projecten uitgevoerd, zoals de metrolijn, de calle Jacinto Verdaguer , de Palma Arena, de verbouwing van het Teatro Principal en de opening van de bibliotheek Can Salas. Veel van deze projecten hadden te maken met gevallen van politieke corruptie, zaken die aan het licht kwamen tussen 2008 en 2011.

In 2007 werd de stad getroffen door een tornado waarbij één persoon om het leven kwam en er voor €14.000.000,- schade werd aangericht.Het industrieterrein van Can Valero werd zwaar getroffen, en meerdere schepen werden totaal verwoest. Op 9 augustus 2009, kwamen bij een terroristische aanval van de ETA in Calviá  twee agenten van de guardias civil om het leven. Dit was de eerste keer dat Palma slachtoffer werd van een terroristische aanval. Tien dagen later werden er vier bommen geplaatst in toiletruimtes van verschillende restaurants en winkels van de stad, hierbij vielen gelukkig geen slachtoffers.

Politiek

---

Hoofdstad

Palma is de hoofdstad van de autonome gemeenschap (comunidad autónoma) van de Baleares, waarin alle autonome instellingen zijn gevestigd. Palma huisvest ook het Delegación del Gobierno de la Nación (de Delegatie van de Regering van de Natie) van Baleares. De hoofdstad onderscheid zich van andere steden van de archipel, door een hogere concentratie van regionale en nationale ambtenaren; en een groot deel van de bevolking dat bij hen naar de verschillende afdelingen (Consejerías) en regionale kantoren (Delegaciones regionales) komt om ambtelijke zaken voor zaken en instellingen af te wikkelen. Palma is ook de hoofdstad van het eiland Mallorca, dat wil zeggen dat ook de Eilandsraad (Consejo insular) hier zijn zetel heeft.

Palma is de hoofdstad van de autonome gemeenschap (comunidad autónoma) van de Baleares, waarin alle autonome instellingen zijn gevestigd. Palma huisvest ook het Delegación del Gobierno de la Nación (de Delegatie van de Regering van de Natie) van Baleares. De hoofdstad onderscheid zich van andere steden van de archipel, door een hogere concentratie van regionale en nationale ambtenaren; en een groot deel van de bevolking dat bij hen naar de verschillende afdelingen (Consejerías) en regionale kantoren (Delegaciones regionales) komt om ambtelijke zaken voor zaken en instellingen af te wikkelen. Palma is ook de hoofdstad van het eiland Mallorca, dat wil zeggen dat ook de Eilandsraad (Consejo insular) hier zijn zetel heeft.

Het gemeentehuis

Het politiek sturen van de gemeenschap gebeurt door een democratisch gekozen gemeenteraad waarvan de onderdelen elke vier jaar opnieuw gekozen worden. De kiezerslijst is samengesteld uit alle ingeschreven inwoners, boven de 18 jaar en de Spaanse nationaliteit of de nationaliteit van andere lidstaten van de EU hebben. Op grond van de Wet  op de algemene verkiezingen (Ley del Régimen Electoral General), die het aantal raadsleden op basis van de bevolking van de gemeente vaststelt, wordt het gemeentebestuur (la Corporación Municipal) gevormd door 29 raadsleden. Het gemeentehuis staat op het Plaza de Cort. Onder de meest prominente politici behoort zeker te worden vernoemd, Joan Alcover, die ook dichter en essayist was, en Antonio Maura, president van de ministerraad van Spanje (1853 – 1925).

De regionale overheid

De Eilandraad van Mallorca (Consejo Insular de Mallorca) is verantwoordelijk voor de regionale regering van het eiland Mallorca. De regering van de Baleares (Gobierno de las Islas Baleares) is het uitvoerende orgaan voor de hele eilandengroep Baleares, bestaande uit: Mallorca, Menorca, Ibiza en Formentera. De belangrijkste competenties die de regering beheert zijn het niet-universitair onderwijs, de volksgezondheid en het bestemmingsplannen.

Toerisme

---

Toerisme is de belangrijkste economische activiteit van Mallorca, en dus ook van Palma. De gehele economie, direct of indirect is afhankelijk van dit toerisme. Dat begon vroeg in de 20ste eeuw met het oprichten van Fomento del Turimo (Bevordering van Toerisme) en de Cámara Oficial de Comercio, Industira y Navegación (Kamer van Koophandel). De kenmerken van dit toerisme zijn de zon en het strand, als gevolg van het grote aantal stranden die het eiland bezit en de temperaturen die horen bij het mediterrane klimaat. De stad heeft ook een uitgebreid netwerk van bars en restaurants, en de particuliere middelen om de stad beter te leren kennen, zoals de door paarden getrokken koetsen of de panoramische bussen.

In de omgeving van Palma vindt u onder meer de volgende attracties:

• • • Calviá, een gemeente gelegen ten westen van Palma. Het is bekend om zijn overvloedige Toeristische resorts. In Calviá was de enige casino van het eiland  gevestigd, dat is nu te vinden in het Porto Pi winkelcentrum van Palma. Ook in Calviá vindt u het enige strand met de onderscheiding, Calidad Q (Palmanova).

• • • Sóller is een stad 22 kilometer ten noorden van Palma in de regio van Tramuntana. U kunt er via een zeer nostalgische spoorlijn vanaf Palma naar toe. Eén van de grootste attracties is de tram die het centrum en de haven van de stad met elkaar verbinden.

Monumenten en bezienswaardigheden

---

• • • 

      
      De kathedraal van Santa Maria van Palma, in de volksmond beter bekend als ‘La Seu’, gelegen aan de baai van Palma, in de buurt van het Parque del Mar. Het heeft het hoogste schip van Spanje, en het tweede hoogste schip van Europa, alleen overtroffen door de kathedraal van Beauvais. De kathedraal is bekend omdat het één van de grootste roosvenster (levantijnse gotiek) heeft, maar ten onrechte, als ‘Het Oog van de Gotiek’, wordt omschreven omdat er uit deze periode kathedralen zijn met veel grotere roosvensters. Wel is het is de enige kathedraal ter wereld die zich spiegelt in het zeewater.
    • Castillo de Bellver: is de enige middeleeuwse ronde burcht van Spanje en het eerste dat gebouwd werd in Europa. Op het hele continent zijn er slechts drie ronde kastelen daterend uit die tijd.
    • Castillo de San Carlos: Is een klein artillerie kasteel bij de ingang van de haven van Palma, gebouwd om het te verdedigen. Momenteel ligt het op de marinebasis van Portopi en herbergt het ’t Militaire Historisch Museum (Museo Histórico Militar) van de stad.
    • Arabische baden: dit zijn een van de weinige bewaart gebleven overblijfselen van de islamitische architectuur op het eiland. Het is een vierkante ruimte met 12 kolommen die een koepel met verschillende openingen rondom, ondersteunen. Deze ruimte is bedoeld voor warme baden en is daarom voorzien van een dubbele vloer met nissen waardoor heet water en stoom stroomt.

• • • Palacio de la Almudaina: het Koninklijk Paleis of het Koninklijke Alcázar van de stad en een van de residenties van de Spaanse koninklijke familie, beheerd door de overheidsinstelling Patrimonio National (Nationaal Erfgoed). Tot 1309 stond het bekend als Zuda, maar werd herbouwd door Jaime II van Mallorca, volgens het model van het Koninklijk Paleis van Pergignan.

• • • Plaza Mayor: is één van de belangrijkste pleinen van Palma. Het werd gebouwd in de 19e eeuw op een plek die eerder werd ingenomen door het klooster van San Felipe Neri, samen met nog enkele andere aangrenzende gebouwen. Hier komen de belangrijke straten van Palma bijeen, zoals de carrer de San Niguel en de carrer de Colom (Columbus).
    • Consulado del Mar: is gelegen op de Paseo Sangrera, vlakbij de haven. Het was de zetel van een gelijknamig middeleeuws commercieel-juridische instelling, gevormd door een kloosteroverste en verschillende consuls wiens bevoegdheden gelijk waren aan de bestaande rechtbanken van koophandel. Momenteel is het ’t hoofdkwartier van de presidentiële regering van Baleares.

• • • Pueblo español: het werd in de jaren 1960 gebouwd door de architect Fernando Chueca Goitia in de wijk Son Espanyolet. Met het oorspronkelijk ontwerp was het de bedoeling om in één dorp alle belangrijke kenmerken van de volkeren van Spanje bij elkaar te brengen. Momenteel concurreert deze buurt met Barcelona zijnde het beste Spaanse Dorp van Spanje.
    • Lonja: de Lonja van Palma of, zoals het in de volksmond bekend is, Sa Llojta is een meesterwerk van middeleeuwse gotische architectuur (levantijnse gotiek) in Mallorca. Het werd gebouwd door de architect Guillem Sagrera tussen 1420 en 1452 en was de zetel van het College van Kooplieden (Colegio de Mercadores).

• • • Convento de San Francisco: het klooster van San Francisco (Sint Franciscus) vormt een geheel met de kerk, het klooster en enkele vrijstaande gebouwen. De bouw begon in de 13e eeuw.
    • Iglesia de Santa Eulalia: de kerk van Santa Eulalia is gelegen in de oude stad. In deze kerk werd op 12 september 1276, Jaime II tot koning van Mallorca gekroond. De kerk heeft drie schepen, waarvan de middelste het hoogst is, en twee ingangen. De puntvormige klokkentoren , daterend uit de 19e eeuw, is de hoogste van de hoofdstad.
    • Palacio March: is een paleis gelegen in het historisch centrum van Palma, in de buurt van de kathedraal en het Palacio de la Almudaina. De bouw begon in 1939 en werd ingehuldigd in 1945. Het is nu een kunstmuseum dat de ‘Fundación Bartolomé March’ herbergt, op gericht in 1975 door Bartolomé March.
      

      

    • Gran Hotel: is een modernistisch gebouw van de architect Lluis Domenech i Montaner voltooid in 1903. Momenteel gebruikt als hoofdkantoor van de Fundación La Caixa.
    • Parlamento de las Islas Baleares: het Parlement van de Baleares werd gebouwd in 1848 op het voormalige terrein van het Dominicaanse klooster, door de architect Antoni Sureda i Villalonga. Op dat moment was het de zetel van het Círculo Mallorquin (de huidige plenaire zaal was een balzaal). Sinds is het de zetel van de wetgevende macht van de Baleares. Het bevindt zich in de Calle Conquistador, dichtbij de kathedraal.
    • Consejo Insular de Mallorca: het gebouw van de Eilandenraad van Mallorca werd gebouwd om de oude Diputación Provincial (Provincie Raad) te huisvesten. Voorheen was het de gevangenis van de stad dat door de architect Joaquin Pavia volledig is verbouwd tot wat het nu is.
    • Casa consistorial: el Ayuntamiento of het Casa consistorial de Palma (het stadhuis van Palma): is het gebouw waarin zich het hoogste orgaan van de gemeente bevindt, het is gelegen aan het Plaza de Cort. (in het Catalaans wordt het ’t Ajuntament de Palma genoemd).
    • Fundación Pilar i Joan Miró: culturele stichting gewijd aan de moderne kunst, het complex is gelegen naast het Son Abrines, dat sinds 1956 de woning van Miró was. Het bevat twee ateliers, tuinen met muurschilderingen en sculpturen, evenals een erfenis van 6000 werken van de kunstenaar. Het complex bevat verder twee belangrijke gebouwen: het Taller Sert van Josep Lluis Sert (1956), en het Edificio Moneo van Rafael Moneo (1992).

Cultuur

---

De Palmanese cultuur, als gevolg van de voortdurende immigratie is deze gebaseerd op de multiculturele invloeden van de veel verschillende culturen die zijn verbroederd met de eigen Mallorcaanse gewoontes. Het heeft een scala aan faciliteiten verspreid over de verschillende delen van de stad. Om de bezoekers de mogelijkheid te bieden om hun cultuur te verkennen, zijn er verschillende activiteiten gedurende alle seizoenen van het jaar. Tussen de meest invloedrijke personages vinden we de filosoof/schrijver Ramon Llull, de cartograaf Jehuda Cresques, de ingenieur Eusebio Estada, schrijvers als Llorernç Villalonga en Anselm Turmeda, net als de schilders Anglada Camarasa, Eliseo Meifren en Joan Fuster Bonnin.

Talen

De officiële talen van Palma zijn, net als de rest van de gemeenten op de Baleares, Catalaans en Spaans. De stad heeft een officiële school voor talenstudies, gelegen in de wijk Marques de la Fuensanta. De meest belangrijke aspecten van het Mallorcaanse Catalaans zijn; dat Mallorcanen de a en de e tonen neutraliseren in (ǝ) en bijvoorbeeld het gebruik van ‘articulo salado’, dat wil zeggen dat men es, sa of ses zegt in plaats van el, la en les. Door het grote aantal toeristen spreken veel van haar inwoners meerdere Europese talen, vooral Engels en Duits en in mindere maten Zweeds, Noors en Italiaans.

Een van de belangrijkste elementen is de taalkundige diversiteit van de bevolking. De natuurlijke taal, de meest gesproken taal hier is het Castiliaans en het Catalaans, maar door de grote diversiteit van het toerisme is het moeilijk taalkundig te definiëren, met name tussen de lokale talen Duits en Engels. Sommige gebieden, zoals Playa de Palma en de Paseo Marítimo zijn zo veranderd, het zijn verblijfplaatsen voor Britten en Duitsers geworden. In de late jaren 1990 werden veel van de koopwaren aangeboden alleen in het Engels of Duits. Daarop ging de regionale overheid over tot een keuring van meer dan duizend toeristische winkels en het opleggen van boetes tot €15.000,- aan bedrijven die hun artikelen niet van een Spaans label hadden voorzien.

Architectuur

Een van de meest karakteristieke elementen van Palma zijn de huizen met duidelijke invloeden van de Catalaanse middeleeuwse huizen met hun patios. Hoewel sommige dateren uit de Romeinse tijd hebben ze allemaal een vergelijkbare structuur; overdekte entree tussen het portaal en de binnenplaats alwaar de zijdeuren naar extra ruimtes leidden zoals de stallen, de geplaveide binnenplaatsen worden vaak omringt met een ruimte gesteund door bogen, kolommen en kapitelen met trappen naar hoger gelegen galerijen. Het wapen van de eigenaar niet boven de poort maar binnen in de patio of hangend aan het balkon, de geplaveide vloer heeft een lichte helling zodat het regenwater gelijk wordt afgevoerd naar de stortbak die communiceert met de tuin. De balkons zijn versierd met smeedijzeren balustrades. In een document uit het archief van de gemeente van Palma staan meer dan 500 ingeschrevenen die op deze manier wonen.

Schouwburgen en theaters

Verscheidene gemeentelijke theaters waaronder het Teatro Principal, het Auditórium, het Teatro Xesc Forteza en het Teatro del Mar, maken onderdeel uit van het Asociación de Teatros en de Publieke Auditoria van de Baleares (ATAPIB) en het Circuit van Podiumkunsten van het Eiland Mallorca. Ook zijn ze betrokken bij het ‘Proyecto Alcover’. Zij moeten ook het hele jaar door diensten verlenen betreffende licht en geluid voorzieningen aan allerlei festiviteiten. Er worden verschillende programma’s voor verschillende doelgroepen, kinderen, jongeren en volwassenen aangeboden door diverse gemeentelijke muziekgroepen en muziekscholen, maar ook dans – en artistieke expressiescholen geven demonstraties.

Bibliotheken

Het netwerk van gemeentelijke bibliotheken heeft in totaal 25 bibliotheken verspreid over heel de stad. Elke bibliotheek is gespecialiseerd in een bepaald onderwerp, zoals lokale geschiedenis, biografieën, populaire cultuur, het milieu of bijvoorbeeld jeugdliteratuur.

Musea

Er zijn tal van musea in Palma en ook hier is elk van hen is gespecialiseerd in een bepaald onderwerp. Onder deze musea bevinden zich de volgende: Can Marqués, Capilla de la Misericórdia, Casal Soleric, Centro de Cultura “Sa Nostra”, Museo Es Baluard, Fundación Barceló, Fundación “La Caixa”, Fundación Pilar i Joan Miró, Mueso de arte español contemporáneo, Museo de la Seu, Museo del deporte, Museo de Mallorca, Museo de muñecas antiguas, Museo de historia de la Ciudad, het Museo diocesano de Mallorca, het Museo Historico-Militar Castillo de San Carlos, het Museo J. Torrens Lladó, en het Museo Krecovic.

Recreatie

Een van de grootste winkelcentra in de wijk van Portopí is het ‘Porto Pi Centro’. Het heeft twee verdiepingen met winkels, een recreatief gedeelte met een zuilengalerij, restaurants en een multibioscoop. Eén van de oudste cafés in de stad is, CanJoan de s’Aigo, in de Calle Sans, het gaat open om 17:00 u. en biedt nog steeds de zelfgemaakte traditionele gastronomische producten van Mallorca aan.

Het uitgaansleven is geconcentreerd in verschillende gebieden, afhankelijk van het seizoen. Zo zijn er in het hoogseizoen meer activiteiten rond de kust en op de stranden van Palma, onder meer op de promenade heeft men een opmerkelijk aantal nachtclubs. Een ander veel bezocht gedeelte voor entertainment is de oude stad, waar  je in de straten rond de lonja allerlei horecagelegenheden vindt, zoals discotheken en clubs met live optredens. Eén van de plaatselijke attracties in dit gebied is het Ábaco, een klein 18e eeuws paleis dat zijn ambiance heeft behouden en dat op een barokke wijze is ingericht. U wordt ontvangen met een overheerlijke cocktail waarna u kunt genieten van een spektakel uit die tijd. In 2012 begon de gemeenteraad met het bekijken van de mogelijkheden tot het benoemen van Palma als LGTB vriendelijk (Lesbienne, Gay, Bisexual, Transgender). Dit in navolging van andere Spaanse steden als Madrid, Barcelona en Sevilla met het oog op het verhogen van het toerisme.

Palma heeft een van de grootste discotheken van het eiland, gelegen aan de kust, de zogenaamde macrodiscotheek Tito’s Palace, waar Samuel Bouriah, beter bekend als DJ Sammy, zijn muzikale carrière begon, en de macrodiscotheek BCM Planet Dance.

Voor de liefhebbers van het stierenvechten is er de arena, in de volksmond bekend als het ‘Coliseo balear’, met 11.620 zitplaatsen, verdeeld over vier boxen (noord, zuid, oost en west (de heetste plekken zijn het goedkoopst)) en een circus met een diameter van 44,5 m. waar tijdens de zomermaanden ook concerten worden gegeven, voor een deel behorend tot het historisch erfgoed van de stad, maar ook concerten van bands als Simply Red, Joe Cocker, Scorpions, Mike Oldfield, Julio Iglesias, BB King, Mark Knopfler, Dire Straits, Sting, Alejandro Sanz, Estopa, Amaral en Miguel Bosé. Maar ook worden er in deze stad sportieve evenementen gehouden zoals het ATP tennis toernooi of de kwalificatiewedstrijd voor Davis Cup.

Gastronomie

---

Eén van de meest populaire gerechten is het ‘Frito Mallorquin‘ (frit mallorqui), dat bestaat uit gebakken lever met aardappels en paprikas; het kan ook van bloed en/of slachtafval van lam, varken of stukjes vis zijn. Ook de Mallorcaanse soepen, de tumbet, het varkensvlees met kool of de esclatasang (wijnrode melkzwam, maar nog lekkerder de oranjegroene melkzwam, een variëteit die op het Iberisch schiereiland wordt gevonden), en gevulde aubergines, zijn het vermelden waard. Ook kent men er verschillende rijstbereidingen. De meest typische is het zogenaamde ‘Arrós brut’, dat bestaat uit rijst gekookt in bouillon met paddestoelen, slakken, varkensvlees, konijn en gevogelte. Het ‘Pa amb oli‘, is een typisch regionaal recept dat gegeten wordt als avondeten. Ook de typische worsten van dit eiland mogen niet vergeten worden, belangrijke elementen van de plaatselijke keuken zijn o.a.; sobrasada, butifarrón, camaiot en blanquet.

Iets dat vaak tijdens maaltijden of bij familiebijeenkomsten wordt gegeten is het zogenaamde ‘porcella asada’ (varkensgebraad) met in stukjes gebroken aardappel (typisch Spaans) en gekruid met kruiden van het eiland, zoals rozemarijn. Een salade die veel gegeten wordt in de zomer of met porcella is de zogenaamde ‘trampó’, gemaakt van tomaten, ui en groene peper.

Gebak en Patisserie

Het zoete gerecht bij uitstek is de ‘ensaimada‘, die meestal bij het ontbijt gegeten wordt. Het zijn een soort zoete broodjes, maar ook grotere maten gevuld met slagroom, cabello de ángel (gekarameliseerde pulp van pompoen) chocolade of met sobrasada (worstsoort). Met Pasen zijn de empanadas gevuld met varkensvlees, pittige worst en erwten essentieel. Ze worden zowel van een zoet als een zout deeg gemaakt, maar de zoute variant komt het meest voor. Zo ook de crespells en robiols, deze laatste worden gevuld met requesón (zacht, fris kaasje), cabello de ángel en met jam. De crepsells (koekjes) worden gemaakt van het overgebleven deeg van de robiols. Ook heel bekend zijn de coca de verdura (oneerbiedig, maar lijkt op pizza), gemaakt met trampó (zie boven) of geroosterde rode paprika, En als laatste ze nog de cocarrois, op empanada’s
gelijkende driehoekige taartjes gevuld met groente en rozijnen.

Feesten en tradities

---

Elke zaterdagochtend wordt er een wekelijkse rommelmarkt gehouden op het terrein van Son Fusteret, aan de rand de stad, eerder werd deze gehouden in de buurt van de Avenida Gabriel Alomar i Villalonga. ’s Maandags, vrijdags en op  zaterdagochtends wordt er een ambachtelijke markt gehouden op de Plaza Mayor. Op dezelfde plek houdt men ook de jaarlijkse kerstmarkt waar men kerstspullen en de traditionele figuren voor de kerststallen (belenes genaamd) verkoopt.

De nacht van de Kunst (la Noche del Arte), de nacht waarin alle galerieën en schouwburgen zijn geopend voor publiek.

San Sebastián, op 20 januari, werd uitgeroepen tot patroon heilige van de stad Palma na het wonderbaarlijke einde van de pestepidemie van 1523 en 1524, met de komst van een bot van de arm van San Sebastián van Rhodos. Gedurende meer dan een week worden er verschillende evenementen gehouden.

Feista del Estandarle, 31 december. Herdenkt men de intocht van de troepen van Jaime I ‘el Conquistador’. Een feit dat het einde betekende van de overheersing van de islamieten. Het is een van de oudste festivals in Europa, dat teruggaat tot in de 13e eeuw. Dit evenement wordt gehouden op de Plaza de Cort, met een religieus ritueel van dankzegging en een burgerlijke ceremonie, voorgezeten door de koninklijke standaard.

Virgen de la Salud, 8 september. Dat wordt gevierd met een plechtige mis in de kerk van San Miguel, waar men een oud beeld van de Maagd Maria bewaard. Na de mis is wordt er een een kinderfeest met muziek en dans gehouden. Aan de avond vooraf is er een parade met bloemenkransen en populaire muziek.

Domingo del Ángel, de eerste zondag na Pasen, waarin de burgers van Palma tijdens de bedevaart het kasteel Bellver betreden.

La noche de San Juan, in de nacht vooraf de dag van San Juan, 24 juni, viert men het populaire Nit de Foc in het Parque del Mar, met vreugdevuren, vuurwerk en animatiegroepen.

Romeria de San Bernardo, 19 augustus, aan de vooravond van San Bernardo, wordt er de traditionele bedevaart gehouden vanaf het Plaza de Cort, met een stok in de hand, gaan de burgers van Palma naar het koninklijk klooster (monasterio de la Real), waar de mis en een avond met traditionele muziek en dans  wordt gevierd.

De Sportbeurs (Feria del Deporte), Vindt plaats in eind mei, in het sportcentrum Son Moix.

Van Güell naar Lluc te voet (De Güell a Lluc a Pie), een populaire wandeling van 46 km die gehouden wordt op de eerste nacht van zaterdag op zondag in augustus.

La feria de Ramo: dit is een kermis die jaarlijks wordt gehouden tussen eind februari en half april. Voor het eerst gehouden in de buurt van de rustieke winkels voor de toegewijde aanhangers van Santa Faz van de kerk Santa Margalida ter herdenking van Palmzondag (domingo de Ramos). Momenteel gelegen op het industrieterrein Son Castelló.

La feria de abril: wordt gehouden in Palma, waar het wordt georganiseerd door het Casa de Andalucía in Baleares. Het wordt in dezelfde periode als in Sevilla gevierd.

Daida de Mallorca: sinds een aantal jaren gevierd op 12 september op initiatief van de Eilandraad van Mallorca. Het herdenkt de eed, ‘Carta de Franqueses i privilegis de Regne de Mallorca’, afgelegd door Jaime II. Het is een institutioneel feest met weinig populaire weerklank.

Dag van de Baleares: de zogenaamde Diada de les Illes Balears of Dia de les Illes Balears in het Catalaans, is de officiële feestdag van de autonome gemeenschap van de Baleares, die elk jaar wordt gehouden op 1 maart, ter herdenking van de datum waarop de autonome statuten in 1983 in werking traden, dat ook de dag was waarop de nieuwe statuten van 2007 in werking traden.

---

Naar boven

Verwant aan dit onderwerp:

• • • • • • • • • • Mallorca
                  • Baleares