Al-Hurr ibn Abd al-Rahman al-Thaqafi, wali van al-Ándalus

In de lente van 717 begon hij aan de jaarlijkse veldtocht en marcheerde naar oostelijk Tarraconensis, waar enkele Gotische magnaten snel werden onderworpen. Al-Hurr was de eerste moslimcommandant die in 717 de Pyreneeën overstak en een kleine rooftochten naar het nog Gotische Septimania leidde. Hij stak de Ebro over en onderwierp verschillende steden, waaronder Pamplona. Bronnen suggereren dat hij werd gelokt door de schatten die in de kloosters en kerken lagen opgeslagen, of misschien door het achtervolgen van vluchtelingen, of door gebruik te maken van de burgeroorlog die gaande was tussen de hoofdofficieren van het Merovingische hof met de betrokkenheid van Odo de Grote, hertog van Aquitanië.

Het overgrote deel van zijn invallen waren echter onsuccesvol. Hij  werd in 718 door de kalief afgezet, die Al-Samh ibn Malik al-Khawlani benoemde als zijn vervanger. Al-Samh zette zijn expedities in het huidige Frankrijk voort, tot aan de Rhône, maar werd gedood in de Slag bij Toulouse in 721.

Het lijkt erop dat hij in 718 terugkeerde om op te trekken tegen de Goten in Tarraconensis. Al-Maqqari (Algerijns historicus en schrijver, 1577-1632) stelt dat al-Hurr Barcino veroverde en dat hij het ook was die Tarraco aanviel en verwoestte, waardoor bisschop Prospero (van Tarragona) naar Italië moest vluchten. Andere historici zijn geneigd dit toe te schrijven aan Musa ibn Nusair rond 713. In ieder geval vluchtten de Gotische magnaten die loyaal waren aan koning Ardon naar Septimania of naar Ifrandj, de naam die de Arabieren gaven aan het koninkrijk van de Franken, waar ze bekend stonden als Hispani. Deze Hispani speelden later een belangrijke rol bij het vestigen van de Frankische heerschappij in hun geboortestreken ten zuiden van de Pyreneeën (Marca Hispanica).

In de lente van 719 werd Al-Hurr vervangen door Al-Samh ibn Malik al-Khawlani, een directe gezant van kalief ‘Umar II.

Het gouverneurschap

---

Onder het gouvernement van al-Hurr werden munten geslagen met tweetalige Arabische en Latijnse inscripties. Hij legde ook de basis van het toekomstige Omajjaden bestuur door Omajjaden ambtenaren naar de steden te sturen, regels op te stellen voor het beheer van onroerend goed en de belasting die daarop geheven werd (de tributa of grondbelasting), eigendom terug te geven aan christelijke eigenaren waar dat van toepassing was. Deze taak om een burgerlijk bestuur op te zetten werd voortgezet door zijn opvolger Al-Samh ibn Malik al-Khawlani en voltooid door de wali Yahya ibn Salama al-Kalbi.

Arabieren en Berbers

---

Volgens de Mozarabische kroniek nam al-Hurr maatregelen tegen de Berbers die zich in Hispania hadden gevestigd en die hij verweet schatten te hebben verstopt, dat wil zeggen waarschijnlijk niet aangegeven buit van de staat te hebben verstopt om aftrek van de wettelijke vijfde of xums te voorkomen. We weten echter niet of deze maatregelen kunnen worden beschouwd als repressie tegen degenen die Musa hadden gesteund. Ongeveer tien jaar later, rond 729-730, vermelden zowel de Arabische bronnen als de christelijke kroniek de onlusten die in het noorden van het schiereiland werden veroorzaakt door een Berberhoofd genaamd Munuza, die Cerdanya controleerde en zich had geallieerd met hertog Odo van Aquitanië, met wiens dochter Lampegia hij zou zijn getrouwd. Er was een grote militaire expeditie onder leiding van de gouverneur in 731 voor nodig om een einde te maken aan deze dissidentie. De oorzaak van deze opstand die door de Latijnse kroniek wordt opgeroepen, is de onderdrukking waaraan de Berbers onderworpen zouden zijn.

Al-Hurr ibn Abd al-Rahman al-Thaqafi
Voorafgegaan door: Ayyub ibn Habib al Lakhmi	Gouverneur van al-Ándalus 716-719	Opgevolgd door: Al-sham ibn Malik al Khawlani

---

Naar boven

Verwant aan dit onderwerp:

• • • • • • • • • • • • • • • • • • Al-Ándalus