Bermudo I van Asturias “el Diácono”

Bermudo I de Asturias ‘el Diácono’ (789 – 791)

---

Bermudo I de Asturias el Diácono (ook Vermudo of Veremund genoemd) (gestorven in 797 Oviedo). Koning van Asturias tussen 789 – 791, was de zoon van Fruela de Cantabria en de broer van, Aurelio de Asturias. De aard van het einde van zijn bewind luidde een nieuwe periode in de Asturisch-Arabische betrekkingen in.

Bermudo I is de meest afgelegen stamvader van het geslacht die tot koning zijn gekroond, dat via een onafgebroken lijn van vader op zoon of dochter tot aan Felipe VI, de huidige koning van Spanje, doorloopt. Dus simpel gezegd, Bermudo I is de meest verre opa van Felipe VI. Dit betekend tevens dat de heersende dynastie in Spanje de op één na, net achter Japan, oudste van heel de wereld is.

Biografie

---

Zoon van Fruela de Cantabria en kleinzoon van Pedro de Cantabria, broer van Aurelio de Asturias en neef voor Alfonso I. Zijn vader, Fruela had heel andere ideeën met hem, hij had graag gezien dat Bermudo een kerkelijke carrière zou maken.

Hij was al ingewijd als diaken toen hij door de edelen van Asturias ter vervanging van Mauregato de Asturias tot koning werd gekozen. Dit gebeurde waarschijnlijk op aanwijzing van Mauregato teneinde troonpretendent Alfonso II, zoon van Fruela I, uit te schakelen. Aangezien Mauregatus in 783 via een staatsgreep met steun van de adel de troon had bestegen en de opvolging van Bermudo zonder incidenten verliep, is het waarschijnlijk dat Mauregatus een verandering in de rangen van de paltsadel (de adel van het koninklijk paleis) had bewerkstelligd en dat Bermudo aldus naar voren werd geschoven als kandidaat om, net als Mauregatus, de opvolging van Alfonso II, de zoon en erfgenaam van Fruela I, te voorkomen. Hoewel de kroniek van Alfonso III in beide overgeleverde versies Bermudo neerzet als een diaken bij zijn opvolging, versterkt dit feit alleen maar het idee dat zijn verkiezing een vastberaden zet was om Alfonso tegen te werken.

Tijdens zijn bewind, dat maar van korte duur was, had het koninkrijk veel te lijden van invallen van moslims vooral in de streken Álava en Galicia. Na meerdere malen verslagen te zijn door de Andalusische troepen van Hisham I, o.a. in de slag om de rivier Burbia, en El Bierzo,in 791. Hoewel de dichtstbijzijnde christelijke bronnen zijn tegenstanders niet noemen, kan de slag in verband worden gebracht met de eerste grote inzet van een reeks agressieve campagnes tegen het Asturische koninkrijk in de jaren 790. De Moslim commandant in Burbia wordt Ibn al-Athir Yūsuf ibn Bukht genoemd en de slag wordt eveneens vermeld in al-Maqqarī. Bermudo deed na zijn nederlaag afstand van zijn troon, maar of dat vrijwillig was (zoals in de kroniek van Alfonso III staat, “omdat hij diaken was [of zich herinnerde dat hij dat was]”) of onder dwang is niet bekend. Historisch gezien werd in Spanje onder de Visigoten een koning van bewezen militaire ongeschiktheid vaak gedwongen af te treden. Niettemin werd hij in zijn tijd beschouwd als een genereus en roemrucht man, “barmhartig en vroom” in de woorden van de Kroniek van Albelda.

Bermudo werd opgevolgd door Alfonso II en hij liet een zoon na, die later als Ramiro I regeerde, bijgestaan door een anonieme vrouw. Na zijn troonsafstand keert hij terug naar zijn vroegere kerkelijke bestaan maar leefde wel aan het hof van zijn opvolger Alfonso II de Asturias waar hij in 797 een natuurlijke dood stierf. Hij ging de geschiedenis in als zijnde een genereuze, grootmoedige koning.

Zijn graf

---

Onder de historici bestaat er een controverse over de verblijfplaats van de overblijfselen van koning Bermudo I, want terwijl sommige zeggen dat zijn stoffelijk overschot in de Capilla del Rey Casto van de kathedraal van Oviedo, andere zeggen dat zijn stoffelijk overschot in het klooster van San Juan van Corias ligt. Volgens de kroniekschrijver Ambrosio de Morales is Bermudo I begraven in de kapel van Ciella samen met zijn vrouw, koningin Ozenda, en zijn dochter, prinses Cristina. Hun stoffelijke overschotten bleven hier liggen tot Alfonso VII de León bevel gaf ze over te huizen naar het klooster van San Juan de Corias, alwaar ze gedrieën voor het altaar van San Martin kwamen te liggen, overkoepeld door drie stenen bogen, op hun graf stond het volgende schrift, (want daar is nu niets meer van te zien).

	SEPVLCHRVM REGIS VEREMVUNDI ET VXORIS DOMINAE OZENDAE, ET INFANTISSAE DOMINAE CHRISTINAE. TRANSLATI A CIELLA.
	Het graf van koning Bermudo met zijn echtgenoot, vrouwe Ozendae, en zijn jonge dochter Christina. Verplaatst vanuit Ciella.

Maar als we dan de, Primera Crónica General lezen, dan zegt deze, dat koning Bermudo I, samen met zijn vrouw koningin Ozenda Nunilona, in Oviedo werd begraven, dit zou de hypothese bevestigen dat de koning werd begraven in het Pantheon van de koningen in de kapel van Nuestra Señora del Rey Casto van de kathedraal te Oviedo.

Huwelijk en nakomelingen

---

Hij trouwde met Ozenda, welke in de kronieken van Rodrigo de Toledo en Lucas de Tuy, Imilo of Nunilo genoemd wordt. Zij zijn de ouders van Ramiro I de Asturias (790 – 850), die de troon van Alfonso II overneemt, hoewel daar een paar maanden regentschap van Nepociano tussen zit.

---

Naar boven

Verwant aan dit onderwerp:

• • • • • • • • • • Alfonso II de Asturias
                  • Koninkrijk Asturias
                  • Konigen van Asturias